پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳
چشم‌انداز آینده در هوش مصنوعی، علم ژنتیک و فیزیک کوانتوم است. انسان ضعیف می‌شود و ربات‌های جنگی که میدان‌های نبرد را زیر پا می‌گذارند.
به گزارش سرمایه فردا، علیرضا عباسی: در آغاز قرن بیست و یکم، شاهد تحولاتی عظیم در جهان هستیم؛ تحولاتی که پایه‌های دنیای و چشم‌انداز آینده را به طور کامل دگرگون خواهند کرد. همانطور که انقلاب صنعتی در قرن هجدهم و نوزدهم زیربنای تمدن امروزی را بنا نهاد.
سه حوزه مهم علمی امروز، چشم‌انداز آینده را با ضریب فزاینده ای شکل خواهند داد: هوش مصنوعی، علم ژنتیک و فیزیک کوانتوم. این سه رشته نه تنها تکنولوژی، بلکه خودِ انسان و ماهیت زندگی را در دهه‌های پیش رو تغییر خواهند داد. سالها سیارات و کهکشانها را در جستجوی موجودات برتر جستجو می کردیم و امروز می دانیم آدم فضایی ترین و باهوش ترین موجودات عالم خود انسانها هستند و شاید تا یکصد سال آینده به اندازه هزاران سال گذشته به کشف و اکتشاف رازهای هستی پی ببرند.
هوش مصنوعی در حال تسخیر تمام جنبه‌های زندگی ماست. از شبکه‌های اجتماعی که به رفتار ما شکل می‌دهند، تا خودروهای خودران که جاده‌ها را کنترل می‌کنند؛ از سیستم‌های پزشکی که بیماری‌ها را تشخیص می‌دهند، تا ربات‌های جنگی که میدان‌های نبرد را زیر پا می‌گذارند.
در جهانی که هوش مصنوعی تصمیمات را به جای ما می‌گیرد، بزرگ‌ترین چالش بشریت نه یادگیری این تکنولوژی، بلکه تعیین جایگاه خود در این دنیای جدید است. آیا انسان همچنان تصمیم‌گیرنده نهایی خواهد بود، یا کنترل زندگی خود را به ماشین‌ها واگذار می‌کند؟
ممکن است به زودی با یک سوال اساسی مواجه شویم: در دنیایی که ماشین‌ها هوشمندتر از ما هستند، انسان چه نقشی ایفا خواهد کرد؟
اگر هوش مصنوعی خالق نوین اندیشه باشد، علم ژنتیک خالق نوین خودِ حیات است. هرچند انسانها از هزاران سال پیش در تلاش برای تغییر و دستکاری محیط زیست و موجودات زنده بوده‌اند، اما امروز، برای نخستین بار، ما به کدهای حیات دسترسی پیدا کرده‌ایم و می‌توانیم آن‌ها را بازنویسی کنیم.
ابزارهایی مثل CRISPR به ما اجازه می‌دهند تا دی‌ان‌ای را تغییر دهیم، ژن‌های معیوب را اصلاح کنیم و حتی گونه‌های جدید خلق کنیم. روزی خواهد رسید که انسانها تصمیم بگیرند چه ویژگی‌های ژنتیکی برای فرزندانشان مطلوب است و شاید حتی بتوانند طول عمر و ویژگی‌های ذهنی خود را ارتقا دهند.
این سوال مطرح می‌شود: آیا چشم‌انداز آینده بشر به جای تکامل طبیعی، تکاملی مصنوعی و دستکاری شده خواهد بود؟ در این آینده، چه کسی تصمیم می‌گیرد که چه نوع ژن‌هایی “بهتر” هستند؟
در حالی که هوش مصنوعی و ژنتیک به دنیای کوچک‌تر و ملموس‌تر می‌پردازند، فیزیک کوانتوم به جهان‌های پنهان و بنیادی‌تر دسترسی دارد. فیزیک کلاسیک به ما کمک کرد تا ماشین‌های بزرگ بسازیم، سفرهای فضایی را ممکن کنیم و از نیروهای طبیعت بهره‌برداری کنیم. اما فیزیک کوانتوم ما را به دنیایی زیرین و نامرئی می‌برد؛ دنیایی که در آن ذرات می‌توانند همزمان در چند مکان باشند و قوانین عادی فیزیک دیگر کارایی ندارند.
این علم نه تنها درک ما از جهان را تغییر می‌دهد، بلکه به ما ابزارهایی می‌دهد که تا پیش از این، تنها در تخیل ممکن بودند: کامپیوترهای کوانتومی که قادر به پردازش اطلاعات در سطحی غیرقابل تصور هستند، یا ارتباطات کوانتومی که عملاً هیچ محدودیت زمانی و مکانی ندارند.
این سه رشته علمی در مسیری قرار دارند که می‌تواند چشم‌انداز آینده بی‌نهایت پیشرفته برای بشر رقم بزند؛ اما هر کدام از آن‌ها تهدیدات خاص خود را نیز به همراه دارند. هوش مصنوعی می‌تواند ما را بی‌کار یا بی‌اراده کند، علم ژنتیک می‌تواند تفاوت‌های نابرابری را در بین انسانها ایجاد کند و فیزیک کوانتوم شاید قدرتی فراتر از کنترل ما به دنیا بیاورد.
سوال اصلی این است: آیا ما می‌توانیم به این دانش‌ها به عنوان ابزارهایی برای ساختن آینده‌ای بهتر نگاه کنیم، یا در دام طمع و قدرت‌طلبی خواهیم افتاد؟ آیا این تکنولوژی‌ها ما را به خداگونه‌هایی همه‌قدرت تبدیل خواهند کرد، یا انسانیت خود را در این مسیر از دست خواهیم داد؟
در دنیای آینده، تنها کسانی که به این سه علم مسلط باشند، نه تنها بقای خود را تضمین می‌کنند، بلکه سازندگان واقعی چشم‌انداز آینده خواهند بود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا