کاهش نرخ زاد و ولد در چین باعث کاهش رشد اقتصادی، افزایش هزینه‌های دولتی و مختل شدن اقتصاد جهانی می‌شود. تلاش‌های چین برای مقابله با این بحران چالش‌برانگیز است.
نرخ باروری پایین به ۱.۰۹ تولد به ازای هر زن کاهش یافته که به طور قابل توجهی کمتر از سطح جایگزینی ۲.۱ است.
در سطح ملی، این مسئله باعث کاهش رشد اقتصادی، افزایش هزینه‌های دولتی برای حمایت از سالمندان و کاهش نوآوری می‌شود. با جمعیتی که پیرتر می‌شود، نیروی کار کاهش می‌یابد و بار مالی حمایت از سالمندان به دوش دولت و نسل‌های جوان‌تر می‌افتد. همچنین، کاهش تعداد کودکان و جوانان می‌تواند منجر به کمبود نیروی کار متخصص و کاهش تعداد نوآوران شود که به طور مستقیم بر رشد اقتصادی تأثیر منفی خواهد گذاشت.
در سطح جهانی، کند شدن اقتصاد چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، می‌تواند زنجیره‌های تأمین بین‌المللی را مختل کرده و بر رشد اقتصاد جهانی تأثیر منفی بگذارد. بسیاری از کشورها به تجارت با چین وابسته هستند و هر گونه کاهش در تولید و صادرات چین می‌تواند بحران‌های اقتصادی را در سطح جهانی تشدید کند.
برای مقابله با این بحران، چین برنامه‌هایی برای افزایش تدریجی سن بازنشستگی از ژانویه ۲۰۲۵ اعلام کرده و تلاش می‌کند با ترویج خانواده‌های بزرگ‌تر و ایجاد یک جامعه دوستدار تولد، وضعیت را بهبود بخشد. دولت همچنین ممکن است سیاست‌های تشویقی مانند کمک‌های مالی و مزایای اجتماعی برای خانواده‌هایی که چند فرزند دارند، در نظر بگیرد.
با این حال، کارشناسان نسبت به اثربخشی این اقدامات به دلیل چالش‌های اقتصادی زیرساختی و تغییرات فرهنگی که جوانان را از تشکیل خانواده باز می‌دارد، تردید دارند. بسیاری از جوانان چینی به دلیل هزینه‌های بالای زندگی، مسکن و آموزش، از تشکیل خانواده و داشتن فرزندان بیشتر منصرف می‌شوند. علاوه بر این، تغییرات فرهنگی و اجتماعی نیز نقش مهمی در این مسئله دارند، به طوری که جوانان ترجیح می‌دهند به جای تشکیل خانواده، روی کار و تحصیلات خود تمرکز کنند.
بحران جمعیتی چین و کاهش نرخ زاد و ولد نیازمند تدابیر جامع و بلندمدت است. در حالی که دولت چین در تلاش است با اتخاذ سیاست‌های مختلف به مقابله با این بحران بپردازد، نیاز به تغییرات فرهنگی و اجتماعی نیز به همان اندازه مهم است.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا