قیمت مسکن دولتی در سال ۱۴۰۳
قیمت مسکن دولتی در سال ۱۴۰۳

قیمت مسکن دولتی در سال ۱۴۰۳ به متری ۱۱ میلیون تومان رسیده است. اجرای این طرح به ۱۱۰ هزار میلیارد تومان نیاز دارد.

به گزارش سرمایه فردا، دولت رئیسی باید برای ۱.۸ میلیون خانوار ثبت‌نام کننده در طرح «مسکن دولتی»، باید خانه تحویل به قیمت امروز، ۱۱۰۰ هزار میلیارد تومان برای دولت پزشکیان و‌ شبکه بانکی خرج دارد. از طرف دیگر قیمت مسکن دولتی به متری ۱۱ میلیون تومان رسیده‌اند.

این رقم البته منهای «هزینه‌ای است که برای تبدیل زمین‌های واگذار شده به عرصه قابل مسکن‌سازی» باید صرف شود.

دولت رئیسی خود را مقابل نزدیک به ۲ میلیون فاقد مسکن متعهد کرد زمین رایگان تخصیص دهد تا خانه دولتی برای آنها بسازد. حالا قیمت مسکن دولتی برای خیلی از آنها گران محسوب میشود و توان پرداخت اقساط را ندارند.

تا الان اما برای ۱.۱ میلیون خانه، زمین۹۹ ساله تامین شده است. چون ۷۰۰ هزار پیش‌خریدار دیگر هم ثبت‌نام کرده‌اند، مابقی زمین‌ها باید در دولت پزشکیان تامین شود.

وام ساخت مورد نیاز آن ۱.۱ میلیون واحد ۶۵۰ همت است. برای کل ۱.۸ میلیون خانه بیش‌از ۱۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار بانکی نیاز است.

قیمت مسکن دولتی در دولت پزشکیان بالاتر می‌رود ؟

پرونده مسکن ملی با پیشرفت فیزیکی زیر ۴۰ درصد تحویل دولت جدید می‌شود. اگر به سرعت این پروژه‌ها اجرا نشوند قیمت مسکن دولتیبازهم بالاتر می‌رود این موضوع چالش دولت با متقاضیان مسکن دولتی را بیشتر می‌کند.

این در حالی است که پرونده مسکن‌مهر با پیشرفت بالای ۸۰ درصد، از دولت طراح آن (احمدی‌نژاد) به دولت روحانی منتقل شد.

با این که مسکن‌مهر هنگام انتقال به دولت بعد، به مراتب جلوتر از مسکن‌ملی در این مقطع بود اما بعداز ۱۷ سال هنوز پرونده‌اش باز است.

هزینه نامرئی «مسکن ملی» برای دولت پزشکیان، «متورم‌تر شدن هزینه ساخت متناسب با تعلل یا توقف احتمالی پروژه‌ها» است.

مسکن‌مهر با مترمربعی ۳۰۰ هزار تومان شروع شد اما وعده ساخت ارزان در نهایت برای پروژه‌هایی که چند سال طول کشید به تحویل واحدها با قیمت حداقل ۳ برابر روز اول منجر شد.

عبور دولت از «تعهد مسکن دولت قبل» باعث دردسر اجتماعی برای وزیر جدید و تنش در روابط مجلس و‌ دولت خواهد شد؛ اتفاقی که بخاطر نقدهای تیز و تند مسکن‌مهر در دولت اول روحانی رخ داد.

فاکتور حمل بار مسکن ملی تا مقصد در دولت پزشکیان، بیش از ۲ برابر کل تسهیلاتی است که سال گذشته همه بانک‌ها به بخش مسکن اختصاص دادند؛ فوق‌العاده سنگین و در عین حال غیرقابل چشم‌پوشی.