ارزش دلاری صادرات در بین ۲۰ صادرکننده از ۳۰ صادرکننده بزرگ جهان کاهش یافت زیرا محدودیت‌های تجاری به ۳۰۰۰ در سراسر جهان افزایش یافته است.

به گزارش سرمایه فردا، در چند سال اخیر چین صادرکننده محصولات راهبردی شده است. گزارش ها حکایت از رشد درامد کشورهای شرق آسیا دارد.

با افزایش حمایت از تجارت در سراسر جهان و سازگاری کشورها با جریان‌های مرتبط و علیرغم مواجهه با موجی از تعرفه‌ها، صادرات کالاهای چینی و… به نظر انعطاف‌پذیری‌ها بیشتر شده است.

در سال ۲۰۲۳، حجم صادرات چین به بالاترین حد خود نزدیک شد، زیرا قیمت صادرات تولیدی آن به طور متوسط ۱۰٪ کاهش یافت.

به طور کلی، بزرگترین صادرکننده جهان در سال گذشته ۵۰۰ میلیارد دلار کالا به آمریکا تحویل داده است. اما با وضعیت فعلی احتمال تغییرات وجود دارد. سال گذشته صادرات جهانی کالا به ۲۳.۸ تریلیون دلار رسید که در مقایسه با سال ۲۰۲۲ حدود ۵٪ کاهش داشت.

به طور کلی، ارزش دلاری صادرات در بین ۲۰ صادرکننده از ۳۰ صادرکننده بزرگ جهان کاهش یافت زیرا تعداد محدودیت‌های تجاری به تقریباً ۳۰۰۰ در سراسر جهان افزایش یافته است. (تقریباً پنج برابر سطح مشاهده شده در سال ۲۰۱۵)

ارزش تجارت جهانی

نیازهای کلیدی صادرات خدمات دیجیتال ۱۳.۸٪ از تجارت جهانی را در سال ۲۰۲۳ تشکیل می‌دهد و به ۴۲.۴ میلیارد دلار رسیده است.  از خدمات حرفه‌ای گرفته تا پخش آنلاین، ارزش خدمات دیجیتال در مقایسه با سطوح قبل از همه‌گیری کرونا بیش از ۵۰٪ افزایش یافته است.  در سال ۲۰۲۳، اروپا ۵۲.۴٪ از سهم جهانی را صادر کرد، در حالی که سهم آسیا ۲۳.۸٪ بود.

ارزش تجارت جهانی تقریباً ۵ برابر شده است و کمتر از اوج سال ۲۰۲۲ است. امروزه ۱۰ کشور وارداتی به ارزش ۱۲.۴ تریلیون دلار دارند که بیش از نیمی از کل واردات جهانی را تشکیل می‌دهد.

از ایالات متحده تا هند، واردکنندگان پیشرو در جهان با اقتصاد قوی و بازارهای مصرف قابل توجه مشخص می‌شوند. عواملی مانند سرمایه‌گذاری تجاری، درآمد قابل تصرف و نرخ ارز نیز نقش مهمی در شکل دادن به پویایی واردات دارند.

۳۰ واردکننده بزرگ کالا در جهان را بر اساس داده‌های سازمان تجارت جهانی نشان می‌دهد. آمریکا بزرگترین واردکننده کالا در جهان است در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده ۳.۲ تریلیون دلار کالا وارد کرد که این کشور را به بزرگ‌ترین واردکننده در جهان تبدیل کرد.

سنجش وضعیت تجارت ایران

برای سنجش وضعیت تجارت یک کشور روش‌های متفاوتی وجود دارد که یکی از آن‌ها، بررسی «سهم خالص صادرات از تولید ناخالص داخلی» است. این روش به زبان ساده بررسی می‌کند که چند درصد از کیک اقتصاد کشور در هر سال به واسطه صادرات ایجاد شده است.

هر چه سهم خالص صادرات از تولید ناخالص بالاتر باشد می‌تواند نشان‌دهد که چقدر اقتصاد یک کشور بازتر و پویاتر است. محاسبات انجام شده بر اساس داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد که از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۲، سهم خالص صادرات از کیک اقتصاد ایران هیچ‌گاه به ۲۰ درصد نرسیده است.

در دو سال گذشته، یعنی از سال ۱۴۰۱ تا سال ۱۴۰۲، هم حجم تجارت غیرنفتی بالا رفته و هم صادرات نفت ایران افزایش یافته است. این دو رخداد سبب شده تا سهم خالص صادرات از کیک اقتصاد تا حدودی افزایش یابد و ابتدا به ۸.۴ درصد و بعد به ۹.۰۶ درصد برسد. با این حال، همچنان سهم صادرات از اقتصاد ایران کمتر از ۲۰ درصد است که نشان می‌دهد ظرفیت‌های خالی زیادی برای استفاده تاجران و سرمایه‌گذاران مغفول مانده است.