سفر ستاره‌های فوتبال تنها یک رویداد ورزشی نیست؛ آزمونی است برای رسانه‌ها و روایت‌هایی که گاه واقعیت را قربانی جهت‌گیری می‌کنند. تفاوت بازتاب حضور کریستیانو رونالدو در تهران و لیونل مسی در هند نشان داد هیجان مردم جهانی است، اما آنچه تفاوت می‌آفریند، زاویه دید رسانه‌هاست.

به گزارش سرمایه فردا، سفر ستاره‌های جهانی فوتبال، همیشه فراتر از یک رویداد ورزشی ساده است؛ آزمونی برای سنجش صداقت روایت‌ها و نحوه بازنمایی واقعیت. تفاوت واکنش‌ها به سفر کریستیانو رونالدو به تهران و حضور لیونل مسی در هند، بیش از آنکه به نظم یا بی‌نظمی مربوط باشد، پرده از نوع نگاه رسانه‌ای برمی‌دارد؛ نگاهی که گاه واقعیت را قربانی جهت‌گیری می‌کند.

زمانی که رونالدو به تهران آمد، موج استقبال مردمی به‌سرعت به سوژه‌ای سیاسی بدل شد. تصاویر هوادارانی که برای دیدن اسطوره‌شان خود را به اطراف محل اقامت او رسانده بودند، دست‌به‌دست شد و چنان روایت شد که گویی ایران توان میزبانی از یک چهره بین‌المللی را ندارد. ازدحام در راهروها و تجمع اطراف هتل، به‌عنوان نشانه‌ای از «بی‌نظمی ساختاری» بزرگ‌نمایی شد؛ روایتی که هدفش نه تحلیل، بلکه تخریب بود.

اما چندی بعد، همان ستاره‌پرستی جهانی در نقطه‌ای دیگر از جهان رخ نمود. حضور لیونل مسی در کلکته هند، با هیجانی همراه شد که از کنترل خارج شد. ده‌ها هزار هوادار از شهرها و مناطق دور به ورزشگاه آمدند، اما حتی فرصت دیدن مسی از فاصله دور را هم پیدا نکردند. حلقه امنیتی فشرده و تصمیم‌های ناهماهنگ مسؤولان هندی، فاصله‌ای غیرقابل عبور میان اسطوره و مردم ایجاد کرد.

نتیجه، خشم جمعیتی بود که احساس می‌کرد فریب خورده است. اعتراض‌ها از سکوها آغاز شد و به تخریب تجهیزات ورزشگاه و هجوم به زمین کشیده شد؛ صحنه‌هایی که نشان داد هیجان مهارنشده مرز جغرافیایی نمی‌شناسد. پلیس وارد عمل شد، اما دخالت دیرهنگام نتوانست ناامیدی مردم را جبران کند.

این اتفاق یک واقعیت ساده را روشن می‌کند: استقبال پرشور از ابرستاره‌های فوتبال، پدیده‌ای جهانی است. چه در تهران، چه در کلکته و چه در هر شهر دیگر، حضور چهره‌ای مانند رونالدو یا مسی می‌تواند نظم معمول را به چالش بکشد. تفاوت نه در مردم، بلکه در روایت‌هاست؛ روایتی که در یک‌جا «بحران» نام می‌گیرد و در جای دیگر «هیجان کنترل‌نشده».

آنچه در تهران رخ داد، اگرچه بی‌نقص نبود، اما در مقایسه با آنچه در هند اتفاق افتاد، نه استثنایی بود و نه فاجعه. بزرگ‌نمایی آن تصاویر بیشتر از آنکه دغدغه استاندارد میزبانی باشد، تلاشی بود برای القای ناتوانی. سفر مسی به هند ناخواسته این روایت را به چالش کشید و نشان داد ستاره‌ها هر جا بروند، موجی می‌سازند که اگر مدیریت نشود، به حاشیه کشیده خواهد شد.

فوتبال جهانی است، ستاره‌ها جهانی‌اند و هیجان مردم نیز همین‌طور. تفاوت فقط در عینکی است که واقعیت از پشت آن دیده می‌شود.