شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴
جزیره دیگوگارسیا، پایگاه استراتژیک ایالات متحده در اقیانوس هند، به‌عنوان مرکزی برای کنترل عملیات نظامی و نقطه خیز بمب‌افکن‌های استراتژیک، نقشی کلیدی در معادلات ژئوپلیتیک منطقه دارد. این پایگاه که دسترسی بی‌واسطه به خاورمیانه، از جمله ایران، و آسیای مرکزی را فراهم می‌کند، به‌عنوان ابزاری برای مهار نفوذ چین و نظارت بر فعالیت‌های ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. آیا حضور نظامی آمریکا در این جزیره همچنان تأثیر استراتژیک خود را در مواجهه با ایران و دیگر بازیگران منطقه‌ای حفظ خواهد کرد؟
به گزارش سرمایه فردا، جزیره دیگوگارسیا، یکی از پایگاه‌های کلیدی آمریکا، با حضور بمب‌افکن‌های استراتژیک B-2 اسپیریت، به مرکز توجه تحولات نظامی و ژئوپلیتیکی جهان تبدیل شده است. اما چرا این جزیره؟ جایگاه جغرافیایی، تاریخچه نظامی و نقش آن در استراتژی‌های تهاجمی آمریکا، اهمیت این جزیره کوچک را مشخص می‌کند.
جزیره دیگوگارسیا در قلب اقیانوس هند و در مجمع‌الجزایر چاگوس قرار دارد. این جزیره:
دیگوگارسیا به‌عنوان “ناو هواپیمابر غرق‌نشدنی”، در عملیات‌های بزرگ آمریکا از جمله جنگ‌های خلیج فارس و در واکنش به تحولات انقلاب اسلامی نقشی تعیین‌کننده داشته است. ویژگی‌های جغرافیایی و تجهیزاتی این پایگاه، آن را به محوری برای کنترل و نظارت بر خاورمیانه و خلیج فارس تبدیل کرده است.
ایالات متحده با حضور در منطقه اوراسیا به‌دنبال مهار قدرت‌یابی چین است.
ایران به‌عنوان کریدور جنوبی آسیای مرکزی، نقشی حیاتی در تحولات منطقه دارد:
این جایگاه ایران را به محوری در رقابت‌های ژئوپلیتیکی آمریکا و چین تبدیل کرده است.
تحلیل تهدیدات ایالات متحده علیه ایران نشان‌دهنده فضایی خطرناک و انزوای بین‌المللی جمهوری اسلامی است:
یکی از استراتژی‌های مطرح‌شده، توانایی واکنش پس از حمله اولیه است. اما این استراتژی نیازمند:
هرچند ایالات متحده در تاریخ خود با شکست‌هایی در جنگ‌هایی مانند ویتنام، عراق و افغانستان روبه‌رو شده است، اما ساختارهای قدرت و حمایت‌های بین‌المللی، آن را به یک ابرقدرت ماندگار تبدیل کرده‌اند. قدرت اخلاقی، یکپارچگی ملی و جغرافیای سخت از عوامل موفقیت دشمنان آمریکا بوده است. آیا ایران می‌تواند چنین عواملی را برای مقابله فراهم کند؟
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا