پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳
چرا در هنوز هم تورم در ایران ادامه دارد و توسعه، پایداری و حتی نوآوری هم در آن دیده می شود؟ در این مطلب به جزئیات آن پرداخته شده است.
به گزارش سرمایه فردا، علیرضا مهدیه: مدتهای مدید و آزگاری هست که تورم در ایران دیده و می‌بینیم. بیش از چهل و چند سال و حتما بیشتر از این زمان معروف و تاریخی که در همه چیز تکرار می‌شود نیز تورم هایی داشته‌ایم. چند دهه تورم در ایران همچنان ابرچالش اقتصادی است.
کشوری که نفت، انرژی و ذخایر و منابع داشته و دارد و با فروش آن و تبدیل آن به ارز، اموراتش را تا به امروز و به ظاهر گذرانده است و با همان ارز و مدیریت و در حقیقت سوءمدیریت ارزش آن به یکی از متورم ترین کشورهای جهان تبدیل شده است. تورم در ایران که با بازوهایی چون شوکهای ارزی، مالیات تورمی، پایه پولی و نقدینگی و تحریم به قوایی رسیده که به تعابیری نه مهارشدنی هست و نه قراری برای مهارش گذاشته شده است.
تورمی که در واقع میزان و شاخص تمام دارایی‌هاست و هرآنچه متورم نباشد و نشود اصلا دارایی و داشته نیست و اگر تحت هر حالت در قیمت دیروز بماند به کار فردا نخواهد آمد و با این روال در ایران، ثروت غیر تورمی نداریم و ظاهرا هیچ وقت هم نخواهیم داشت. طلا و دلار و سکه و مسکن و حتی خودرو، همین بوده و هست و شاید هج واقعی و پوششی هم برای این نوع از تورم هیچ‌وقت نبوده و نیست. رکود هم که در کنار تورم گاها هست در ایران گاها نیست و این نیز از تفاوت متفاوتهای وطن ماست.
کشوری با تورمی که رسمی و غیررسمی آن بالاتر از بسیاری از کشورهای دنیاست و نقطه به نقطه آن، تمام نقاط حساس پروژه ها و ایده‌ها و طرح‌ها را به لرزه وا می‌دارد و طرح‌های توجیهی شگرف را هم در ایران غیرموجه می‌سازد. دولتهایی که خارج از آنکه اصول طلب کرده باشند یا گرایشی به اصلاح داشته باشند، همیشه به تورم و انواع آن دامن زده و مدیریت تورم به نفع قدرت و به ضرر ضعیف، توسعه پایدار داشته است.
اما این‌بار آن کشور و تورم در دنیای بحران زده و جنگ زده جدید وارد بحران‌های بزرگ‌تر جدید نیز شده است. کشوری با تورم بالا در دنیایی که آن هم دچار تورم و صدالبته نسبت به تورم مرسوم ایران، تورم پایین شده و اقتصاد اول آن، رکورد تورم چهل ساله خود را شکسته است.
ایالات‌متحده تورم نزدیک به دورقمی را تجربه می‌کند و اروپا نیز با توجه به ابر تورم انرژی و کامودیتی‌ها، شرایط بهتری ندارد. چین درگیر قرنطینه و کروناست و بزرگترین بندر جهان عملا تعطیل شده و جنگ روسیه و اوکراین ترس را به بسیاری از بازارهای جهانی کشانده است.
غذا و شاخص قیمت آن در بالاترین سطح جهانی خود سیر می کند و گندم که قوت غالب بسیاری در دنیا و ایران است به قیمت تاریخی تمام ادوار خود رسیده است. گندم و نانی که برای ایران و ایرانی مهمترین است و نان در واقع جان است برای آنکه زورش به تورم نرسیده و نمی‌رسد و با این روند، حتما هم نخواهد رسید.
بدانیم و کمی بیشتر به یاد بیاوریم که ایران تولیدکننده بسیاری از کالاهای اساسی و غذایی خود نیست و آنچه را هم که می‌توانسته طی این سالها تولید کند. طبق همان قرار قبلی تورم سازی و تورم خواهی نکرده و فعلا هم نمی تواند بکند. ایرانی که هنوز تحریم است. هنوز در شاخص های اصلی توسعه ناکام بوده و هنوز در مهار متغیرهای متورم خود نیز مانده است ..
داستان تورم در ایران می‌شناسیم و اشاره کردیم در اوج قصه متورم خود گیر کرده و باید برای رسیدن به پایان خوبی برای همه، تغییرات بنیادی ایجاد کند؛ از سیاسی تا اقتصادی و از اجتماعی تا حتی رسانه‌ای، که این تورم هوشمند چندین دهه پایان یابد، کاسته شود و دولت بجای نان بردن از تورم، به فکر نان بیشتری برای نان‌آوران ایران باشد. نانی کم تورم و تورمی که نان برای همه دارد.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا