یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
تبعات سرمایه‌داری برای محیط زیست، برای دموکراسی و … بر هیچکس پوشیده نیست. چراکه سرمایه‌داری انگیزه افراد مختلف برای تقابل و رفتارهای ضد اجتماعی را برمی‌انگیزد.
به گزارش سرمایه فردا، سرمایه‌داری سرطانی است که سیاره‌ی ما را فرا گرفته است. سرمایه‌داران از گرمایش جهانی، از نابودی اقیانوس‌ها، از انتشار هر چه بیشتر مواد شیمیایی به اتمسفر و از اعطای حق انحصاری هر آنچه که بتوانند از جمله خود زندگی، سود به دست می‌آورند. تنها با خلاص شدن از تبعات سرمایه‌داری برای محیط زیست، زمین را نجات دهیم.
۲) سرمایه‌داری دوست دموکراسی نیست، بلکه به غایت خصم آن است.
اگر اقتضا کند سرمایه‌داران سرمایه داری را به دموکراسی ارجحیت می‌دهند. اگر مردم از دموکراسی به منظور تضعیف قدرت سرمایه‌داران استفاده کنند، ثروتمندان و قدرتمندان به انحای گوناگون برای حفظ امتیازات خود روی به فاشیسم می‌آورند.
۳)سرمایه‌داری نظامی است که در آن اصل «هر دلار، یک رأی» بر اصل «هر فرد، یک رأی» تفوق دارد. افرادی که بیشترین میزان سهام را دارند (که آن را با دلارهایشان خریده‌اند) کنترل شرکت‌های بزرگی را در اختیار دارند که بسیاری از آن‌ها قدرتمندتر از هر چیز به‌جز چند دولت هستند. افراد ثروتمند نیز پول خود را صرف تسلط بر انتخاباتی می‌کنند که قرار است همه‌ی ما در آن یک رأی مساوی داشته باشیم. تحت لوای سرمایه‌داری، پول‌دارترین افراد محق‌ترین‌شان برای بیشترین کالاها و خدمات و نیز صاحب نفوذترین اشخاص در جهت‌دهی به دولت‌ها و اقتصادهایمان هستند.
۴) ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﺩﮔﺮﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺘﺎﯾﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﺩﮔﺮﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﻬﺪﻡ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ . ﺍﺯ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ ﻏﯿﺮﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻨﯿﻢ، ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ، ﻭ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯾﺎﻧﻤﺎﻥ ﺳﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .
۵) ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻥ ﺗﻌﺎﻭﻥ(cooperation) ﻭ ﺟﻤﻊﮔﺮﺍﯾﯽ (collectivism) ﺭﺍ ﺑﺪﻧﺎﻡ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪﻫﺎﯼ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺍﻧﺒﻮﻫﯽ ﺧﻠﻖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﺗﮑﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﻧﻈﺎﻡ ﺁﻥﻫﺎ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺥﺩﻧﺪﻩﻫﺎﯼ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﻮﺩﺳﺰﺍﯼ ﻏﻮﻝﭘﯿﮑﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﺮﺥﺩﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻫﺮﺍﺳﺎﻧﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻨﺎﻓﻊﻣﺎﻥ ﻧﺎﻣﺸﺮﻭﻉ ﻭ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﻏﯿﺐ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻭﻥ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺩﺳﺘﻪﺟﻤﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﻨﺪ .
۶) ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻟﯽ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺭﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺼﻪﯼ ﺁﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺿﺪّ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ، ﻫﻢﺩﻟﯽ ﻭ ﻧﺪﺍﻣﺖ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﻬﺎﻡﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺼﻠﺖ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
اﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﯾﮏ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺱ ﺟﻨﺎﯾﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺎﻧﯿﺎﻧﯽ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ .
۷) ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺰﺍﻧﻨﺪﻩﯼ ﻃﻤﻊ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﻃﻤﻊ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻥ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ . ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﻃﻤﻊ ﺍﻣﺮﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩﮔﺮ ﺭﻭﺡ ﺍﺳﺖ، ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻃﻤﻊ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﻧﻮﻉﺩﻭﺳﺘﯽ، ﻫﻢﺩﺭﺩﯼ، ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽِ ﺗﻌﻤﯿﻢﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ، ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺍﺳﺖ .
۸) ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﻣﺰﺍﯾﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻗﻠﯿﺖ ﻭ ﻃﺒﻘﻪﯼ ﺣﺎﮐﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﺵ.
ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﺍﻗﻠﯿﺖ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪﮐﻞﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺗﯽ ﺭﺍﮐﻪ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺸﺎﻏﻞﺍﻧﺪ، ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ ﯾﺎ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪ
۹) سرمایه‌داری برای اینکه متقاعدمان کند که تنها نظام ممکن است، مستلزم بزرگ‌ترین نظام تبلیغاتی‌یی است که جهان تا کنون به خود دیده. سرمایه‌داری از خلال تبلیغات، بازاریابی، سرگرمی و حتی به‌اصطلاح اخبار، مردم را تبدیل به مصرف‌کنندگان می‌کند. میلیون‌ها نفر در سراسر جهان استخدام می‌شوند تا خلاقیت خود را برای تحریف احساسات‌مان نسبت به عشق، میل، همبستگی و عدالت انسانی و تبدیلشان به ابزارهایی دغل-کارانه به کار گیرند تا جایی که سودهای هر چه بیشتری روانه‌ی جیب‌های اقلیتی کوچک شود.
۱۰)سرمایه داری معتقد به فضیلت نفع شخصی محض است اما نفع شخصی بدون لحاظ اخلاقیات، اکولوژی یا عقل سلیم (common sense) منجر به نابودی محیط‌زیست، انحلال اجتماعات بومی، استعمارگرایی، جنگ و سایر اَشکال ویرانی جمعی می‌شود. نفع شخصی سرمایه‌داران را مجبور می‌کند که مطلقاً در همه‌جا، صرف‌نظر از آسیبی که به دیگران و سلامتی اکوسیستم زمین می‌زنند، در طلب سود باشند. نفع شخصی موجب می‌شود سرمایه‌داران هر نظام اقتصادی رقیب یا نحوه‌ی تفکری را (از قبیل استفاده‌ی مشترک از زمین در میان بومیان و پاسداشت طبیعت) که مانعی بر میل بی‌نهایت آن‌ها به سود می‌شود، نابود سازند.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا