شرکت‌های سیمانی مانند سغرب و سبجنو با استراتژی مدیریت کلینکر توانسته‌اند اثرات قطعی برق را کاهش دهند، تا جایی که برخی کارخانه‌ها می‌توانند حتی با ۱۵ درصد برق مورد نیاز، تولید سیمان را ادامه دهند. در شرایطی که بازار سیمان با رشد تقاضا و محدودیت‌های انرژی روبرو است، برنامه‌ریزی مدیران این شرکت‌ها نشان می‌دهد که حفظ موجودی کلینکر می‌تواند کلید افزایش سودآوری در ماه‌های گرم باشد.

به گزارش سرمایه فردا، بررسی اثرات قطعی برق بر صنعت سیمان ایران پرداخته و به استراتژی‌های شرکت‌های سیمانی برای مقابله با این چالش اشاره می‌کند. در این تحلیل چند نکته اساسی برجسته می‌شود:

۱. مدیریت کلینکر به‌عنوان راهکار اساسی

دو شرکت سغرب و سبجنو برای کاهش اثرات قطعی برق، استراتژی حفظ و مدیریت موجودی کلینکر را اجرا کرده‌اند. این تصمیم باعث شده تا بتوانند تولید سیمان را حتی در شرایط محدودیت شدید برق ادامه دهند.

• سغرب با داشتن ژنراتور ۵ مگاواتی قادر است با ۱۵ درصد برق مورد نیاز کارخانه، تولید سیمان را تا ۸۵ درصد ادامه دهد.
• سبجنو نیز با ذخیره ۳۰۰ هزار تن کلینکر توانسته است تولید را با وجود محدودیت‌های برق به سطح مطلوبی حفظ کند.

۲. تاثیر بحران انرژی بر صنعت سیمان

کمبود برق به یکی از چالش‌های اصلی صنایع انرژی‌بر، از جمله صنعت سیمان، تبدیل شده است. در شرایطی که ۳۰ درصد از تقاضای برق پاسخ داده نمی‌شود، بسیاری از کارخانه‌ها با خاموشی‌های روزانه ۴ تا ۵ ساعت مواجه هستند. این موضوع در ماه‌های گرم سال تأثیر بیشتری خواهد داشت، زیرا مصرف برق در ساعت‌های اوج فراتر از ظرفیت تولید نیروگاه‌ها است.

۳. نگاه استراتژیک به فروش و عرضه سیمان

این دو شرکت رویکردی اتخاذ کرده‌اند که به جای عرضه بالا در ماه‌های قبل، موجودی کلینکر را حفظ کنند تا بتوانند در فصل تابستان—زمانی که قیمت سیمان به بالای ۳ میلیون تومان می‌رسد—عرضه را افزایش دهند. این استراتژی می‌تواند سودآوری شرکت‌ها را در ماه‌های خرداد تا مرداد به حداکثر برساند.

۴. بحران انرژی و ساختار اقتصادی رانتی

بخش پایانی متن به یک موضوع کلان اقتصادی اشاره دارد: اتلاف انرژی و عدم خلق ارزش افزوده.

• با وجود یارانه‌های انرژی، مصرف برق به‌صورت مصنوعی ارزان است، در نتیجه تقاضا فراتر از ظرفیت نیروگاه‌ها رشد می‌کند.
• به جای استفاده از انرژی برای خلق ثروت و تولید صادراتی، بخش زیادی از آن صرف مصرف داخلی و صنایع رانتی می‌شود، که باعث افزایش وابستگی و اتلاف منابع می‌شود.

۵. پیامدهای بلندمدت و بحران پایدار

با توجه به اینکه تولید برق پاسخگوی نیاز بازار نیست، خاموشی‌ها یک معضل ساختاری باقی خواهند ماند. حتی افزایش ظرفیت تولید نیروگاه‌ها نمی‌تواند این بحران را حل کند، مگر اینکه تغییرات اساسی در سیاست‌های انرژی و مدل اقتصادی کشور انجام شود.

جمع‌بندی

این تحلیل نشان می‌دهد که مدیریت موجودی کلینکر و استراتژی عرضه سیمان، نقش کلیدی در حفظ سودآوری شرکت‌ها ایفا کرده است. با این حال، مشکل اصلی در ساختار اقتصادی و بحران انرژی ریشه دارد، و بدون تغییرات اساسی، هر سال با چالش‌های مشابه در تأمین برق و تولید صنعتی مواجه خواهیم بود.

رویکرد این شرکت‌ها نمونه‌ای از مدیریت هوشمندانه در شرایط بحران است، اما باید دید آیا این استراتژی می‌تواند در بلندمدت به پایداری صنعت سیمان کمک کند