پاول با تاکید چندباره بر وضعیت مطلوب بازار کار و پایین بودن نرخ بیکاری، سعی داشت نشان دهد که هنوز نشانه‌ای از ضعف در اشتغال دیده نمی‌شود؛ بنابراین از نگاه فدرال، دلیلی برای کاهش نرخ بهره وجود ندارد مگر آن‌که بازار کار با اختلال مواجه شود. این موضع، به‌طور ضمنی تصویری تازه از چشم‌انداز فدرال نسبت به اقتصاد آمریکا ارائه می‌دهد.

نکته قابل توجه دیگر، صحبت پاول درباره کاهش هم‌زمان عرضه و تقاضای نیروی کار بود؛ روندی که می‌تواند به نوعی «فرود نرم» برای اقتصاد تعبیر شود—یعنی کنترل تورم بدون ایجاد شوک‌های شدید. با این‌حال، وی بلافاصله هشدار داد که از سمت تقاضا همچنان مخاطراتی وجود دارد، و این یعنی هنوز اطمینان قطعی نسبت به تداوم این روند وجود ندارد.

پاول با بیان اینکه هنوز تصمیمی درباره نشست ماه سپتامبر گرفته نشده و داده‌های مهمی در انتظار انتشار هستند، به شکنندگی شرایط موجود اشاره کرد؛ لحنی محتاطانه که بلافاصله تأثیر خود را بر بازارها گذاشت. افزایش شاخص CME از حدود ۴۰ به بالای ۵۶ درصد نشان می‌دهد که بازارها احتمال تصمیمی محدودکننده‌تر (Hawkish) را افزایش یافته می‌دانند و فعلاً چشم‌انداز کاهش نرخ بهره را دور از ذهن می‌بینند.

تأثیر تعرفه‌ها بر تورم هنوز نامشخص است

در این میان، قیمت جهانی طلا نیز به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. کاهش حدود ۶۰ دلاری نشان‌دهنده ناامیدی بازار از سیاست‌های نرم‌گیرانه فدرال است، به‌ویژه در شرایطی که پاول تأکید کرد تأثیر تعرفه‌ها بر تورم هنوز نامشخص است و احتمال می‌رود موقتی باشد—سایه‌ای خارجی که می‌تواند بار دیگر تورم را تحریک کند.

او همچنین بیان کرد که سیاست فعلی همچنان «نسبتاً محدودکننده» است و در صورت بدتر شدن شرایط، ممکن است این محدودیت‌ها تشدید شود. جمع‌بندی صریح پاول مبنی بر اینکه “تورم همچنان بالاتر از هدف است و اشتغال در سطح مناسبی قرار دارد” به‌روشنی نشان داد که برای تغییر سیاست فعلی، هنوز دلیلی وجود ندارد.

در نهایت، فضای کلی اقتصاد جهانی با ترس از تداوم سیاست‌های انقباضی، افزایش نرخ بهره در برخی کشورها، ریسک‌های ژئوپلیتیکی و ضعف در بخش مصرف‌کننده، در کنار داده‌های ناپایدار GDP، چشم‌اندازی پرابهام را رقم زده است—چشم‌اندازی که در آن، حتی یک جمله مبهم از رئیس فدرال می‌تواند معادلات بازار را دستخوش تغییر کند.