افول سیمان مازندران

افول سیمان مازندران

شرکت سیمان مازندران، از زیرمجموعه‌های هلدینگ سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان به مدیریت مهدی تابش، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با کاهش ۱۲ درصدی تولید داخلی مواجه شده است. این در حالی است که تولیدات صادراتی شرکت تنها ۸ درصد رشد داشته و مدیریت آن همچنان در اختیار فردی با مدرک علوم سیاسی قرار دارد—ترکیبی که پرسش‌هایی جدی درباره تخصص‌گرایی و بهره‌وری در صنعت سیمان ایجاد کرده است.

به گزارش سرمایه فردا، در صنعت سیمان، که یکی از پایه‌های زیرساختی اقتصاد کشور محسوب می‌شود، ثبات مدیریتی و تخصص‌گرایی از عوامل کلیدی در حفظ بهره‌وری و توسعه بازار داخلی و خارجی هستند. شرکت سیمان مازندران، با سابقه‌ای قابل‌توجه در تولید سیمان پاکتی و فله، در سال ۱۴۰۴ با افت محسوس در تولید داخلی و مدیریت غیرتخصصی مواجه شده است. مقایسه عملکرد این شرکت با سال ۱۴۰۳، تصویری از کاهش ظرفیت عملیاتی و رشد محدود صادرات را ترسیم می‌کند.

گزارش عملکرد و تحلیل مدیریتی سیمان مازندران در سال ۱۴۰۴

بر اساس اسناد موجود، سیدهوشنگ خلفوندی با مدرک علوم سیاسی، مدیریت شرکت سیمان مازندران را برعهده دارد. این انتصاب، در صنعتی با ماهیت فنی و مهندسی، نشان‌دهنده ضعف در انطباق تخصص با مأموریت عملیاتی شرکت است. در سال ۱۴۰۳، مدیریت شرکت با ثبات نسبی و هماهنگی بیشتر میان واحدهای تولیدی همراه بود، اما در سال ۱۴۰۴، با ادامه مدیریت غیرتخصصی، نشانه‌هایی از افت عملکرد داخلی مشاهده شده است.

میزان تولیدات داخلی شرکت، شامل سیمان پاکتی و فله، در نیمه نخست سال جاری به ۱,۳۴۵,۰۰۰ تن رسیده که نسبت به دوره مشابه سال قبل، کاهش ۱۲ درصدی را نشان می‌دهد. این افت، در شرایطی رخ داده که تقاضای داخلی برای مصالح ساختمانی در برخی مناطق کشور افزایش یافته و انتظار می‌رفت شرکت با بهره‌برداری بهتر از ظرفیت‌ها، پاسخگوی این نیاز باشد.

در مقابل، میزان تولیدات صادراتی شرکت در همین بازه زمانی، رشد ۸ درصدی نسبت به سال ۱۴۰۳ داشته است. هرچند این رشد می‌تواند نشانه‌ای از تلاش برای حضور در بازارهای منطقه‌ای باشد، اما در برابر کاهش تولید داخلی، نمی‌تواند به‌تنهایی شاخصی از بهبود عملکرد تلقی شود.

مقایسه عملکرد سیمان مازندران

مقایسه عملکرد سیمان مازندران در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که این شرکت با افت تولید داخلی و مدیریت غیرتخصصی مواجه شده است. در حالی که سال گذشته با بهره‌وری بالاتر و هماهنگی بیشتر میان واحدهای تولیدی همراه بود، امسال با کاهش ۱۲ درصدی تولید داخلی و رشد محدود صادرات، نشانه‌هایی از ضعف در راهبری عملیاتی و برنامه‌ریزی راهبردی مشاهده می‌شود.

برای بازگشت به مسیر رشد، شرکت سیمان مازندران نیازمند بازنگری در ساختار مدیریتی، اولویت‌دادن به تخصص‌گرایی و تقویت ظرفیت‌های تولیدی داخلی است. در غیر این صورت، ادامه روند فعلی می‌تواند جایگاه این شرکت را در صنعت سیمان کشور تضعیف کرده و سهم آن از بازار داخلی را با خطر کاهش مواجه کند.

دیدگاهتان را بنویسید