شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۴
با افزایش ۲۸ درصدی قیمت شیر خام، جهش ۴۰ درصدی تورم، هزینه ماهانه برای تأمین لبنیات یک خانواده چهار نفره به ۲.۵ میلیون تومان رسیده که ۲۰ درصد دستمزد وزارت کار است، به همین دلیل لبنیات در حال خروج از سفره اقشار کمدرآمد است؛ در حالیکه دولت سالانه ۸ میلیارد دلار یارانه نهاده دامی پرداخت میکند، اما این حمایت هرگز به محصول نهایی نمیرسد.
به گزارش سرمایه فردا، در دیدار اخیر رئیسجمهور و اعضای هیأت دولت با رهبر معظم انقلاب، یکی از محورهای کلیدی توصیهها، تثبیت قیمت ده قلم کالای اساسی بود تا مردم بتوانند بدون اضطراب و فشار روانی، نیازهای روزمره خود را تأمین کنند. در این میان، لبنیات بهعنوان یکی از اقلام حیاتی تغذیه خانوار، بهویژه برای کودکان و سالمندان، با چالش جدی مواجه شده است. گزارشها نشان میدهد که سرانه مصرف لبنیات در دهکهای پایین جامعه بهشدت کاهش یافته و این کاهش، پیامدهای مستقیم بر امنیت غذایی و سلامت عمومی خواهد داشت.
علت این وضعیت را باید در تورم مزمن، نوسانات ارزی، افزایش قیمت نهادههای دامی، هزینههای بستهبندی، تعرفههای انرژی و حملونقل جستوجو کرد. قیمت شیر خام در خردادماه امسال ۲۸ درصد افزایش یافت و چربی مازاد نیز با جهشی ۵۰ درصدی همراه شد. مواد بستهبندی که از پتروشیمی تأمین میشوند، فاقد ضابطه قیمتیاند و با نوسانات بازار آزاد، قیمت آنها گاه تا دو برابر افزایش مییابد. نرخ ارز آزاد نیز از ۶۰ هزار به ۹۰ هزار تومان رسیده و ارز مبادلهای از ۴۶ به ۷۰ هزار تومان؛ این جهشها مستقیماً بر قیمت تمامشده محصولات لبنی اثر گذاشتهاند.
در چنین شرایطی، حاشیه سود شرکتهای لبنیاتی به حدود ۴ تا ۵ درصد رسیده، در حالیکه هر یک از عوامل تولید بهتنهایی تأثیراتی بالاتر از این رقم دارند. تولیدکنندگان در دو راهی زیاندهی یا افزایش قیمت قرار گرفتهاند؛ اما هر بار که قیمت بالا میرود، مصرف کاهش مییابد و سفره دهکهای پایین خالیتر میشود.
در شرایط فعلی، با حداقل حقوق مصوب کارگران که به حدود ۱۲ میلیون تومان در ماه رسیده، تأمین لبنیات برای یک خانواده چهار نفره به یکی از چالشهای جدی معیشتی تبدیل شده است. بر اساس قیمتهای سال ۱۴۰۴، شیر پاستوریزه بطری ۱ لیتری حدود ۲۵ تا ۲۷ هزار تومان، ماست ساده ۲.۵ کیلویی حدود ۱۳۰ هزار تومان، پنیر سفید ۴۰۰ گرمی حدود ۷۵ هزار تومان، و سایر مشتقات مانند دوغ، کره و خامه نیز با افزایش قابل توجهی همراه بودهاند.
اگر یک خانواده بخواهد حداقل نیاز تغذیهای خود را از لبنیات تأمین کند—با فرض مصرف روزانه ۱ لیتر شیر، ۵۰۰ گرم ماست، ۵۰ گرم پنیر و مصرف دورهای سایر اقلام لبنی—هزینه ماهانه آن بهطور متوسط بین ۲.۲ تا ۲.۵ میلیون تومان خواهد بود. این رقم معادل حدود ۲۰ درصد از کل درآمد ماهانه یک خانوار با حداقل حقوق است؛ آن هم فقط برای یک گروه غذایی.
این فشار مالی در کنار افزایش قیمت سایر اقلام ضروری مانند نان، گوشت، برنج، تخممرغ و هزینههای مسکن، موجب شده لبنیات بهتدریج از سبد مصرفی بسیاری از خانوادهها، بهویژه در دهکهای پایین، حذف شود. کاهش سرانه مصرف لبنیات، بهویژه در میان کودکان، سالمندان و زنان باردار، نهتنها تهدیدی برای سلامت فردی است، بلکه در بلندمدت هزینههای درمانی و اجتماعی سنگینی را به کشور تحمیل خواهد کرد.
در چنین شرایطی، تثبیت قیمت لبنیات—مطابق با تأکید رهبر معظم انقلاب—نهتنها یک ضرورت اقتصادی، بلکه یک اقدام پیشگیرانه در حوزه سلامت عمومی است. اگر دولت قصد دارد این توصیه را بهطور واقعی اجرا کند، باید با هدفمند کردن یارانهها، اصلاح زنجیره تأمین، و حمایت از تولیدکنندگان، قیمت تمامشده را کاهش دهد تا لبنیات بار دیگر به سفره خانوادههای ایرانی بازگردد. بدون چنین مداخلهای، حذف لبنیات از سبد غذایی، بهجای یک انتخاب، به یک اجبار تبدیل خواهد شد.
دولت سالانه بیش از ۸ میلیارد دلار ارز ترجیحی برای واردات نهادههای دامی اختصاص میدهد، اما این یارانه در حلقههای ابتدایی زنجیره تولید محو میشود و به محصول نهایی نمیرسد. قیمت شیر خام حدود ۲۳ هزار تومان است، در حالیکه دولت مدعی پرداخت ۴۷۰۰ تومان یارانه به ازای هر کیلو شیر است رقمی که در سفره مردم دیده نمیشود.
پیشنهاد کارشناسان این است که یارانهها بهجای تخصیص به کل زنجیره، محدود شوند به حدود ۲.۲۵ میلیون تن شیر و از طریق کارت کالا به اقشار هدف پرداخت شوند. این اقدام میتواند قیمت شیر را تقریباً نصف کند و بهای تمامشده محصولات لبنی را کاهش دهد. چنین سیاستی هم عدالت اجتماعی را محقق میکند و هم از فشار تورمی بر مصرفکننده میکاهد.
در نهایت، اگر دولت قصد دارد توصیه رهبر انقلاب درباره تثبیت قیمتها را بهطور مؤثر اجرا کند، باید در سیاستگذاریهای حمایتی بازنگری کند. لبنیات نباید از سبد غذایی مردم حذف شود؛ چراکه حذف آن، نهتنها سلامت جسمی و روانی جامعه را تهدید میکند، بلکه هزینههای درمانی و اجتماعی را در آینده افزایش خواهد داد. تثبیت قیمت لبنیات، نه یک اقدام اقتصادی صرف، بلکه یک ضرورت ملی برای حفظ سلامت عمومی و عدالت غذایی است.
در امتداد بحران مصرف و قیمتگذاری، وضعیت بازار لبنیات نیز بهطور فزایندهای ناپایدار شده است. در حال حاضر، حدود ۳۵۰ کارخانه فعال در صنعت لبنیات کشور مشغول به فعالیتاند؛ واحدهایی که با وجود ظرفیت تولید بالا، درگیر رقابت ناسالم، نوسانات شدید هزینهها و نبود سیاستهای حمایتی مؤثر هستند. این رقابت، بهجای ارتقاء کیفیت و کاهش قیمت، موجب بیثباتی در بازار و سردرگمی مصرفکنندگان شده است.
وقتی قیمت تمامشده محصولات لبنی افزایش مییابد، برخی کارخانهها بلافاصله قیمتها را بالا میبرند تا از زیان جلوگیری کنند، اما برخی دیگر برای حفظ سهم بازار، قیمتها را ثابت نگه میدارند و با تأخیر اقدام به اصلاح قیمت میکنند. این رفتار باعث جابهجایی سهم بازار میان تولیدکنندگان و شکلگیری موجهای قیمتی در بازههای زمانی مختلف میشود؛ موجهایی که از بیرون بهصورت افزایشهای مکرر دیده میشوند و اعتماد عمومی را نسبت به ثبات بازار لبنیات کاهش میدهند.
از سوی دیگر، بسیاری از این شرکتها با چالش تأمین مواد اولیه مواجهاند. تنها ۴۵ درصد نیاز صنعت از طریق بورس کالا تأمین میشود و ۵۵ درصد باقیمانده باید از بازار آزاد تهیه شود—بازاری که تحت تأثیر نوسانات ارزی و عرضه محدود، قیمتهایی بهمراتب بالاتر از نرخ مصوب دارد. این شکاف میان قیمت رسمی و واقعی، فشار مضاعفی بر تولیدکنندگان وارد کرده و حاشیه سود آنها را به حداقل رسانده است.
در چنین شرایطی، صادرات لبنیات نیز با وجود رشد نسبی، به یک شمشیر دو لبه تبدیل شده است. سال گذشته، صادرات لبنیات به بیش از یک میلیارد دلار رسید و پیشبینی میشود امسال با رشد ۲۵ تا ۳۰ درصدی همراه باشد. اما این رشد، در کنار ارزآوری و اشتغالزایی، به معنای کاهش سهم لبنیات در سفره خانوار ایرانی نیز هست. علاوه بر آن، بازگشت ارز حاصل از صادرات با سختگیریهای شدید مواجه شده و هزینه تعهد ارزی برای هر دلار صادراتی بین ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان برآورد میشود. این فشارها موجب شده که صادرکنندگان نیز در وضعیت شکنندهای قرار گیرند و سودآوری واقعی آنها زیر سؤال برود.
در مجموع، بازار لبنیات ایران در وضعیت تعلیق قرار دارد؛ از یکسو با کاهش مصرف در دهکهای پایین و از سوی دیگر با فشارهای تولیدی و رقابتهای ناسالم در میان ۳۵۰ تولیدکننده داخلی. اگر دولت قصد دارد توصیه رهبر معظم انقلاب درباره تثبیت قیمت کالاهای اساسی را بهطور واقعی اجرا کند، باید بهجای سرکوب قیمتی، به اصلاح ساختار بازار، هدفمند کردن یارانهها، و ایجاد ثبات در تأمین مواد اولیه اقدام کند. صنعت لبنیات، ستون تغذیه ملی است و اگر این ستون فرو بریزد، تبعات آن نهتنها اقتصادی، بلکه اجتماعی و بهداشتی خواهد بود.
به روز رسانی خبر ۱۴ آبان ۱۴۰۴/ در حالیکه تب برفکی دامها را زمینگیر کرده و قیمت شیر خام بیوقفه بالا میرود، سفره خانوارهای ایرانی روزبهروز از لبنیات خالیتر میشود. صنعت لبنیات کشور درگیر بحرانی چندوجهی است؛ بحرانی که نهتنها تولید را تهدید میکند، بلکه سلامت عمومی را نیز نشانه گرفته است.
صنعت لبنیات کشور در یکی از بحرانیترین دورههای خود بهسر میبرد، از یکسو با شیوع گسترده بیماری تب برفکی در دامداریها آغاز شده و از سوی دیگر با افزایش بیرویه قیمت شیر خام، تقاضا به نقطهای نگرانکننده رسیده است. این دو عامل، در کنار ضعف نظارت و تأخیر در مداخله نهادهای مسئول، زنجیره تولید لبنیات را با اختلال جدی مواجه کردهاند. رکود توأم با تورم، نهتنها تولید را به حاشیه رانده، بلکه سلامت تغذیهای جامعه را نیز در معرض تهدید قرار داده است. اکنون، صنعت لبنیات بیش از هر زمان دیگری نیازمند مداخله فوری، سیاستگذاری هدفمند و نظارت چندجانبه است تا از مسیر فرسایش خارج شود و دوباره به نقطه تعادل بازگردد.
در شرایطی که شیر خام بیش از ۷۰ درصد قیمت نهایی محصولات لبنی را تشکیل میدهد، نوسانات شدید در قیمت این ماده اولیه، بهطور مستقیم بر قیمت لبنیات اثر گذاشته است. طی سه ماه گذشته، قیمت شیر خام از نرخ مصوب ۲۳ هزار تومان به حدود ۳۷ هزار تومان در هر کیلو رسیده است. افزایشی که نهتنها فشار مضاعفی بر مصرفکننده وارد کرده، بلکه توان پیشبینی و برنامهریزی را از تولیدکنندگان نیز سلب کرده است. بخشی از این مساله به گرانی نهاده ها و مافیای خوراک بر می گردد که فعلا وزارت جهاد کشاورزی نتوانسته بر تسلط آنها بر بازار غلبه کند.
در کنار این بحران قیمتی، شیوع تب برفکی در دامداریهای کشور، بهویژه در استان تهران، ابعاد تازهای از تهدید را نمایان کرده است. این بیماری ویروسی، که بهسرعت میان دامها گسترش مییابد، نهتنها موجب تلف شدن دامها شده، بلکه در مواردی منجر به آلودگی شیر تولیدی نیز شده که گفته می شود میزان آن در تهران به بیش از هزار لیتر می رسد. شیرهای آلوده، بهدلیل خطرات بهداشتی، از چرخه تولید خارج میشوند و این موضوع، کاهش عرضه و افزایش قیمت را تشدید کرده است.
نکته نگرانکننده آن است که مدیریت این بحران، فراتر از توان واحدهای تولیدی است. دامداران و کارخانههای لبنی، فاقد ابزار و اختیارات لازم برای قرنطینه، کنترل بیماری یا جلوگیری از انتقال دامهای آلوده به استانهای دیگر هستند. در چنین شرایطی، انتظار میرود سازمان دامپزشکی با همکاری دستگاههای امنیتی و قضایی، اقدامات فوری و قاطع برای مهار بیماری و قرنطینه دامداریهای آلوده انجام دهد. تأخیر در این مداخله، موجب گسترش آلودگی و افزایش تلفات دامی شده و تبعات آن بهسرعت به بازار مصرف نیز سرایت کرده است.
در حال حاضر، دامداریهای آلوده در استان تهران و برخی دیگر از مناطق کشور، با کمبود دارو، واکسن و خوراک دام مواجهاند. این کمبودها، در کنار تلفات ناشی از بیماری، فشار مضاعفی بر تولیدکنندگان وارد کرده و احتمال جهش دوباره قیمت شیر خام در ماههای آینده را افزایش داده است. اگرچه این پیشبینی هنوز قطعی نیست، اما شواهد موجود از تداوم روند صعودی قیمتها حکایت دارد.
به طور کلی صنعت لبنیات کشور در تقاطع چند بحران قرار گرفته است؛ بیماری دامی، افزایش هزینههای تولید، کاهش عرضه شیر سالم، و ناتوانی در کنترل زنجیره آلودگی. اگر مداخله مؤثر و هماهنگ میان نهادهای مسئول صورت نگیرد، نهتنها امنیت غذایی، بلکه سلامت عمومی و ثبات بازار نیز در معرض تهدید جدی قرار خواهد گرفت.
در کنار بحران تولید و شیوع بیماری، بازار لبنیات با چالش دیگری نیز مواجه شده که ابعاد آن کمتر فنی و بیشتر اجتماعی و اقتصادی است؛ کاهش محسوس قدرت خرید خانوارها. در شرایطی که تورم عمومی، افزایش قیمت کالاهای اساسی و کاهش درآمد واقعی خانوارها به یک روند پایدار تبدیل شده، لبنیات نیز از سبد مصرفی بسیاری از خانوادهها در حال حذف شدن است. این کاهش تقاضا، نهتنها به افت سرانه مصرف لبنیات منجر شده، بلکه زنجیره تولید و توزیع را نیز با اختلال مواجه کرده است.
بر اساس گزارشهای میدانی، سرانه مصرف لبنیات در کشور طی ماههای اخیر بهشدت کاهش یافته و بسیاری از خانوارها بهجای خرید روزانه یا هفتگی، به خریدهای دورهای و محدود روی آوردهاند. محصولاتی مانند شیر، ماست، پنیر و دوغ که پیشتر جزو اقلام روزمره بودند، اکنون در بسیاری از مناطق به کالاهای نیمهلوکس تبدیل شدهاند. این تغییر رفتار مصرفی، در کنار افزایش قیمت شیر خام و حذف بخشی از تولید بهدلیل آلودگی ناشی از تب برفکی، موجب شده بازار لبنیات با رکود توأم با تورم مواجه شود؛ وضعیتی که هم تولیدکننده را تحت فشار قرار میدهد و هم سلامت عمومی را تهدید میکند.
کاهش مصرف لبنیات، بهویژه در میان کودکان، سالمندان و اقشار کمدرآمد، پیامدهای تغذیهای و بهداشتی جدی بههمراه دارد. در شرایطی که لبنیات منبع اصلی تأمین کلسیم و پروتئین در رژیم غذایی خانوارهاست، افت سرانه مصرف میتواند به افزایش بیماریهای استخوانی، ضعف سیستم ایمنی و کاهش کیفیت زندگی منجر شود. این موضوع، از یک بحران اقتصادی فراتر رفته و به یک مسئله سلامت عمومی تبدیل شده است.
در مجموع، بازار لبنیات ایران دچار رکود عمیق تری شده است اگر این روند ادامه یابد، نهتنها تولیدکنندگان با زیانهای گسترده مواجه خواهند شد، بلکه مصرفکنندگان نیز از دسترسی به یکی از پایهایترین اقلام غذایی محروم میشوند. برای عبور از این بحران، نیاز به مداخله چندجانبه وجود دارد؛ از کنترل سریع بیماری و تثبیت قیمتها تا حمایت هدفمند از مصرفکنندگان و بازنگری در سیاستهای تغذیهای کشور. بدون این اقدامات، صنعت لبنیات در مسیر فرسایش و خانوارها در مسیر محرومیت تغذیهای قرار خواهند گرفت.
به رو رسانی خبر ۴ آذر ۱۴۰۴/ در ماههای اخیر، بازار لبنیات ایران با موج تازهای از افزایش قیمتها روبهرو شده است. نرخ شیر خام بهعنوان حلقه اصلی زنجیره تولید لبنیات از ۲۳ هزار تومان در ابتدای خرداد به ۳۵ هزار تومان در مهر و آبان رسیده و با احتساب هزینه حملونقل تا ۳۶ هزار تومان افزایش یافته است. با توجه به اینکه حدود ۶۰ درصد هزینه تولید محصولات لبنی وابسته به قیمت شیر خام است، این رشد ۵۲ درصدی بهطور مستقیم حدود ۳۰ درصد بر قیمت تمامشده محصولات اثر گذاشته است.
بررسیهای رسمی نشان میدهد قیمت شیر بستهبندی در فروشگاهها اکنون بین ۳۰ تا ۶۰ هزار تومان برای هر بطری نزدیک به یک لیتر متغیر است. اختلاف قیمتها ناشی از تفاوت برند، میزان چربی و نوع بستهبندی است. در بخش ماست و پنیر نیز روند افزایشی پررنگتر بوده است؛ بهگونهای که قیمت یک دبه ماست پرمصرف از ۱۹۸ هزار تومان به ۲۳۹ هزار تومان رسیده و ماست ۹۰۰ گرمی از ۵۱ هزار تومان به ۶۳ هزار تومان افزایش یافته است. پنیر ۵۱۰ گرمی نیز از ۱۰۶ هزار تومان به ۱۲۱ هزار تومان رسیده است. این افزایشها در چند موج و غالباً بدون اعلام رسمی قیمت مصوب رخ داده و حتی خرید اقساطی لبنیات در برخی پلتفرمهای آنلاین مشاهده میشود.
طبق آمار رسمی، سرانه مصرف لبنیات در ایران از حدود ۱۳۰ کیلوگرم در سال ۱۳۸۹ به حدود ۵۵ کیلوگرم در سالهای اخیر سقوط کرده است؛ کاهش ۵۸ درصدی که ایران را حدود ۹۰ کیلوگرم پایینتر از میانگین جهانی قرار میدهد. این شکاف بهطور مستقیم با سلامت عمومی جامعه مرتبط است و خطر افزایش بیماریهایی مانند پوکی استخوان و کمبود ریزمغذیها را در آینده به همراه دارد. کارشناسان تأکید میکنند که کاهش قدرت خرید خانوارها و ناترازی میان درآمد و هزینه، عامل اصلی افت مصرف لبنیات است.
افزایش پلهای نرخ شیر خام در سالهای اخیر، مهمترین عامل گرانی لبنیات بوده است. جهش اخیر از ۱۸ هزار به ۳۲ هزار تومان در هر کیلو، مستقیماً در قیمت محصولات منعکس شده است. علاوه بر این، نهادههای دامی، حملونقل، بستهبندی، انرژی و دستمزد همگی تحت تأثیر تورم بالای ۴۰ درصد رشد کردهاند. شیوع بیماری تب برفکی نیز موجب کاهش روزانه حدود ۳ هزار تن شیر خام، معادل ۱۰ درصد تولید کشور، شده و فشار مضاعفی بر قیمتها وارد کرده است. در کنار این عوامل، تعطیلی برخی واحدهای کوچک لبنی ناشی از ضعف شبکه توزیع و ناتوانی در رساندن محصول به بازار، امنیت غذایی و اشتغال را تهدید میکند.
محمد فربد، سخنگوی انجمن صنایع لبنی، بارها تأکید کرده است که قیمتگذاری دستوری ناکارآمد است و صنعت باید آزادسازی نرخ را تجربه کند. به گفته او، با تورم ۴۰ درصدی نمیتوان انتظار داشت تولیدکننده محصولات را با قیمت گذشته عرضه کند. در مقابل، رئیسجمهور مسعود پزشکیان اعلام کرده است که سیاست قیمتگذاری دستوری باید کنار گذاشته شود و تصمیمات اقتصادی باید بر مبنای واقعیتهای علمی اتخاذ شوند.
صنعت لبنیات ایران میان دو منطق متعارض گرفتار شده است. از یکسو، قیمتگذاری دستوری سالها روی چهار قلم کالای پرمصرف اعمال شده، اما به دلیل تأخیر در اعلام نرخ جدید شیر خام و تورم مستمر، عملاً بیاثر بوده و منجر به چندنرخی شدن، کاهش کیفیت یا کمبود مقطعی شده است. از سوی دیگر، آزادسازی نرخ که خواسته انجمن صنایع لبنی است، در شرایط کاهش قدرت خرید خانوارها و افت شدید سرانه مصرف، خطر حذف بیشتر لبنیات از سفره مردم را در پی دارد.
تصویر کلی بازار نشان میدهد که قیمت لبنیات در چند سال اخیر در چند موج افزایش یافته و همچنان تحت فشار رشد قیمت شیر خام و نهادههاست. سرانه مصرف بهشدت کاهش یافته و بخش قابل توجهی از تولید به سمت صادرات حرکت کرده است. برای بازگرداندن لبنیات به جایگاه «کالای ضروری»، صرفاً آزادسازی یا صرفاً قیمتگذاری دستوری کافی نیست. راهکارهای پیشنهادی شامل شفافسازی قیمت شیر خام و اعلام بهموقع نرخهای مصوب، حمایت هدفمند از اقشار کمدرآمد از طریق یارانه اختصاصی لبنیات، کاهش هزینههای تولید در حلقههای بالادستی و بهبود شبکه توزیع است. در غیر این صورت، همانطور که فعالان صنعت هشدار دادهاند، محصولی که یارانه دریافت میکند بیش از پیش راهی بازارهای صادراتی خواهد شد و گرانی و کاهش مصرف لبنیات بهعنوان یک بحران پایدار در اقتصاد و سلامت جامعه باقی خواهد ماند.
در کنار همه عوامل تورمی و ساختاری که بازار لبنیات را تحت فشار قرار داده، نقش نهادههای دامی و شبکههای غیرشفاف تأمین خوراک دام بهعنوان یکی از حلقههای اصلی بحران برجسته است. گزارشهای متعدد نشان میدهد که مافیای نهادههای دامی با ایجاد انحصار در واردات و توزیع، قیمت خوراک دام را بهطور مصنوعی بالا بردهاند. این افزایش هزینه در نهادههای کلیدی مانند ذرت، جو و کنجاله سویا، مستقیماً به دامدار منتقل میشود و در نهایت در قیمت شیر خام و گوشت انعکاس مییابد.
دامدارانی که برای تأمین خوراک دام ناچارند نهادهها را با نرخهای چندبرابری نسبت به قیمت جهانی خریداری کنند، توان رقابت و تولید پایدار را از دست میدهند. در نتیجه، هزینه ناکارآمدی در برخورد با این شبکههای غیررسمی و شبهانحصاری، نه از جیب واسطهها بلکه از سفره مصرفکنندگان بیرون کشیده میشود. خانوارها با افزایش قیمت گوشت و لبنیات مواجه میشوند و کاهش قدرت خرید آنها به افت شدید سرانه مصرف منجر میگردد.
این چرخه معیوب، یک پیامد دوگانه دارد: از یکسو تولیدکننده تحت فشار نهادههای گران و بیماریهای دامی، توان حفظ تولید را ندارد و از سوی دیگر مصرفکننده با قیمتهای بالا و کاهش دسترسی به کالاهای ضروری روبهروست. به بیان دیگر، ناکارآمدی در مدیریت و مقابله با مافیای نهادههای دامی، هزینهای است که بهطور کامل بر دوش جامعه گذاشته شده و امنیت غذایی کشور را تهدید میکند.
راهکار اساسی در این حوزه، شفافسازی زنجیره واردات و توزیع نهادهها، حذف رانتهای پنهان، و ایجاد سازوکارهای رقابتی واقعی در بازار خوراک دام است. تنها با اصلاح این بخش میتوان فشار هزینهای را از تولیدکننده برداشت و مانع انتقال آن به مصرفکننده شد. در غیر این صورت، همانطور که روند فعلی نشان میدهد، هر موج گرانی نهادههای دامی بهسرعت به موج تازهای از افزایش قیمت گوشت و لبنیات تبدیل خواهد شد و بحران معیشتی مردم را عمیقتر خواهد کرد.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا