در حال حاضر برخی کشورها بدنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری چند تریلیون دلاری در خاورمیانه هستند اما بدون مشارکت ایران، در حد یک رؤیا باقی خواهد ماند.

به گزارش سرمایه فردا، ایران در مرکز تحولات جهانی قرار دارد، کشوری که هزاران سال است با تکیه بر تمدن و فرهنگ خود، محوریت منطقه‌ای و شکل‌گیری آینده خاورمیانه داشته است. شرق آسیا، با تمام تنوع فرهنگی و تاریخی‌اش، توانسته است به الگویی از همگرایی و توسعه تبدیل شود. کشورهایی همچون ژاپن، چین، کره جنوبی، ویتنام، مالزی، و حتی کشورهای کوچک‌تری نظیر فیلیپین و کامبوج، از دل بحران‌ها و ایدئولوژی‌های ویرانگر گذشته عبور کرده و با همکاری منطقه‌ای و ملی‌گرایی مثبت و نظم و برنامه ریزی، به درجات بالایی از ثبات و پیشرفت اقتصادی دست یافته‌اند. نمونه‌های درخشانی مانند سنگاپور، تایوان و هنگ‌کنگ، مراکز مالی و تجاری بی‌بدیلی شده‌اند که موتور محرکه اقتصاد جهانی به شمار می‌روند.

در سوی دیگر، غرب نیز با اتحادیه اروپا، بریتانیا و نفوذ اقتصادی آمریکا، به مسیر رشد و ثبات ادامه می‌دهد. ایالات متحده همچنان در تلاش است تا با حفظ تعادل میان شرق و غرب، نقشی محوری در تعیین سرنوشت منطقه‌ها ایفا کند. اما خاورمیانه، این نقطه اتصال استراتژیک، هنوز گرفتار در تضادها و بی‌ثباتی‌های تاریخی است. این منطقه که می‌توانست پلی میان شرق و غرب باشد، به میدان رقابت‌های بین‌المللی و بحران‌های طولانی‌مدت تبدیل شده است.

آینده خاورمیانه به چه عواملی بستگی دارد

آینده خاورمیانه به ظرفیت‌های مشترک کشورهای منطقه بستگی دارد. منابع بی‌پایان نفت و گاز، هویت تاریخی و فرهنگی مشترک، و میراث تمدن‌های کهن موثر است. اما چرا با این همه ظرفیت، همچنان گرفتار بحران است؟ صد سال گذشته، روایتگر مداخله قدرت‌های جهانی در این منطقه بوده است. از دخالت‌های استعماری انگلیس و آمریکا تا رقابت‌های شوروی و روسیه امروزی و حضور رو به رشد چین، خاورمیانه همواره مرکز نزاع و بازی‌های ژئوپلیتیکی بوده است. تأسیس اسرائیل، جنگ‌های منطقه‌ای، و ویرانی افغانستان، عراق، سوریه و لبنان، تنها بخشی از تاریخ تراژیک این منطقه است.

ایران، با پیشینه هزاران ساله خود، نقشی غیرقابل انکار در این معادلات داشته است. این کشور، به‌رغم تمام فشارها و تحریم‌ها، همچنان توانسته است انسجام خود را حفظ کند. ملت ایران، با فرهنگی غنی و روحیه‌ای مقاوم، در برابر هرگونه تهدیدی ایستاده است. اما این ایستادگی نیز با بهایی سنگین همراه بوده است. در پس لبخندها و نگاه‌های مهربان ایرانیان، دردها و زخم‌هایی نهفته است که گواهی بر مبارزه‌ای تاریخی برای حفظ هویت و استقلال این سرزمین است.

جهان امروز، بیش از هر زمان دیگری، به صلح و ثبات نیاز دارد. اگر اتاق‌های فکر جهانی به دنبال پروژه‌های بزرگ هوش مصنوعی، توسعه پایدار، و امنیت جهانی هستند، نمی‌توانند ایران را نادیده بگیرند. خاورمیانه، با تمام ظرفیت‌های بالقوه‌اش، مستعد یک رنسانس اقتصادی است. امروز قطر، عمان و امارات، نشانه‌هایی از این شکوفایی را به نمایش گذاشته‌اند. اما بدون ایران، این حرکت به‌سوی توسعه کامل نخواهد بود. هرگونه تلاش برای انزوای ایران، تنها به تضعیف کل منطقه منجر خواهد شد.

موسسات مالی بزرگی مانند گلدمن ساکس، جی‌پی مورگان و بلک‌راک، که به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری چند تریلیون دلاری هستند، باید بدانند که بدون مشارکت ایران، موفقیت در خاورمیانه یک رؤیا باقی خواهد ماند. سرمایه‌گذاری در مسیرهایی که ایران از آن حذف شده است، مانند کاشت بذر در زمینی بایر خواهد بود. ایران به عنوان بهشت سرمایه گذاری آینده، نه‌تنها آماده مذاکره و همکاری است، بلکه می‌تواند نیروی محرکه‌ای برای توسعه پایدار در کل منطقه باشد.

نقش سرمایه‌گذاری در آینده خاورمیانه

ایران توانایی جذب سالیانه صدها میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی را دارد و اقتصادی است که ظرفیت تجربه رشد دو رقمی را در کوتاه مدت ممکن می سازد. اقتصاد کلید حل بسیاری از بحرانها و ترسیم آینده خاورمیانه است و صلح میوه مستقیم توافق و مذاکرات صلح و رفع تحریم است.

جهان باید دوباره به ایران و نقش کلیدی‌اش در خاورمیانه بنگرد. اینجا، در قلب جهان، کشوری قرار دارد که می‌تواند سرآغاز دورانی جدید از صلح و شکوفایی باشد. اگر کینه‌ها و اختلاف‌ها و شیطنت رقبای منطقه ای کنار گذاشته شوند، همه ما از این تحول منتفع خواهیم شد. ایران، همان‌گونه که آمادگی دارد برای صلح و همکاری گام بردارد، آماده است تا مسیرهای بلندمدت دیگری را نیز انتخاب کند که شاید در سناریوهای اتاق‌های فکر غربی پیش‌بینی نشده باشد. سالها تحمیل جنگ و تحریم و نفوذ گرچه یک دلار را از ۷ تومان به ۷۰۰۰۰ تومان رسانده است اما تصور اینکه صفرها تغییرات بنیادی مورد نظر شما را فراهم می کند عبث و بیهوده است . زیان شما از فشار بیشتر به ایران بیش از سود شماست.قطعا مذاکره بهتر از مکانیسم ماشه است. باید باور کنید که آینده خاورمیانه و شاید جهان، در گرو این تصمیم است.