همزمان با آغاز جنگ تحمیلی اسرائیل علیه ایران، صنعت گردشگری کشور در اقدامی بیسابقه و انسانی، به یاری خانوادههایی شتافت که برای حفظ جان خود به شهرهای امنتری مهاجرت کرده بودند. هتلها، بومگردیها و اقامتگاههای گردشگری با تخفیفهای چشمگیر و حتی ارائه اقامت رایگان، آغوش خود را بهسوی مردم گشودند. این همدلی تاریخی، در کنار تحمل خسارتهای سنگین مالی، تصویری تازه از نقش اجتماعی گردشگری ترسیم کرد—صنعتی که در بحرانها، نهتنها پناهگاه امن، بلکه نماد نوعدوستی ایرانیان بود.
به گزارش سرمایه فردا، با آغاز جنگ تحمیلی اسرائیل علیه ایران، بسیاری از خانوادهها مجبور به ترک خانه های خود شدند تا به دنبال پناهگاهی امن باشند. امکانات محدود و فضای پرتنش در آن ایام، نیاز به مراکز اقامتی و کمکرسانی را بیش از پیش افزایش داد.
در چنین شرایطی هتلها و بومگردیها به سرعت به کانونهای حمایتی تبدیل شدند و آغوش خود را به روی مردم جنگ زده باز کردند وهمدلی خود را با پایتخت نشین ها و حتی سایر شهرهای ایران که اغلب برای نجات جان کودکان و یا سالمندان راهی جاده ها شده بودند، نشان دادند.
بیش از ۹ میلیون نفر در زمان جنگ ۱۲ روزه به مازندران رفتند، حدود ۳ میلیون نفر به سمت گیلان روانه شدند و بخش خصوصی گردشگری، در اقدامی بیسابقه، از مشهد تا گیلان درهای اقامتگاهها، هتلها و بومگردیها را به روی مردم باز کرد، با تخفیفهایی که گاهی تا ۹۰ درصد می رسید و حتی در مواردی اقامت رایگان، این نه یک رفتار تجاری، بلکه یک کنش اخلاقی و اجتماعی بود.
جمشید حمزه زاده، رئیس جامعه هتلداران ایران در این باره به وطن امروز می گوید: هتل ها در بحران های مختلفی مثل کرونا هم این همراهی را داشته اند و خودشان به صورت خودجوش پای کار آمدند.
یکی از مشکلات اصلی در جریان جنگ ۱۲ روزه بحث رزروها و نگرانی مسافران از بازگشت پولشان بود که خوشبختانه تمامی مبالغ بازگردانده شد، برخی هم تقاضای جا به جایی تاریخ رزرو را داشتند که این مورد هم انجام شد، در کنار این ها بحث حقوق کارکنان مطرح بود اما خوشبختانه با حفظ نیروها، تاکنون تمامی پرداخت ها به موقع انجام شده اما واقعیت این است که این جنگ ۱۲ روزه، آسیبی جدی را به هتل های ایران وارد کرد و ما در برخی استان های شمال و شمال غرب کشور شاهد ضریب اشغال صفر درصدی بودیم.
وی به نشست جامعه هتلداران با وزیر میراث فرهنگی و گردشگری اشاره می کند و می گوید: نشست مفصلی با وزیر گردشگری داشتیم و قرار شد به جبران این خسارات وارده، مطالبات ما همچون معافیت مالیاتی، اعطای وام های کم بهره، استمهال بیمه برای یک دوره ۶ ماهه و تخفیف در بحث حامل های انرژی پیگیری شود.
واقعیت تلخ این است که جنگ ۱۲ روزه ضرر مالی ۱۰۰۰ میلیاردی را برای هتل های کشور به همراه داشت، هتل ها هنوز هم از کمبود مسافر رنج می برند و نیاز است در شرایط فعلی، حمایت شوند تا بتوانند سر پا بمانند و به مسیر خود ادامه دهند، ما هنوز هم در برخی هتل ها میزبان افرادی هستیم که خانه و زندگی خود را در جریان جنگ تحمیلی از دست داده اند.
یاور عبیری رئیس جامعه انجمنهای حرفهای اقامتگاههای بومگردی ایران هم درباره همراهی اقامتگاه ها با مردم در جنگ ۱۲ روزه به وطن امروز چنین می گوید: همراهی اقامتگاه های بومگردی با مردم در جنگ ۱۲ روزه باید در تاریخ ثبت شود، پویشی با عنوان ایران همدل به راه افتاد و از همان روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی، تمامی اقامتگاه های بومگردی در سراسر کشور اعلام آمادگی کردند تا میزبان مردم باشند.
اکثر اقامتگاه ها به صورت رایگان پذیرای مسافران بودند، خوشبختانه مردم با درک و فهمیده ای داریم که در چنین شرایطی هم به صورت کوتاه مدت از این ظرفیت استفاده کردند و هم تلاش داشتند با پرداخت مبلغی به اقامتگاه ها، این همراهی و همدلی را پاسخ دهند.
در واقع بومگردی ها با این اقدام خودجوش، هویت، اصالت، فرهنگ و بحث مهمان نوازی و نوع دوستی خود را بار دیگر نشان دادند، ما در اکثر استان ها پذیرای مسافران بودیم اما در استان های شمالی کشور این پذیرش مهمان بیشتر بود.
عبیری با اشاره به ضرر مالی بوم گردی ها و سایر فعالان گردشگری می گوید: در این دوره ۱۲ روزه تورهای گردشگری لغو و هزینه رزروهای تابستانه به مردم بازگردانده شد.
ما روز گذشته جلسه ای با رئیس سازمان امور مالیاتی و رئیس سازمان تامین اجتماعی داشتیم و قرار شد این دو سازمان به صورت تخصصی با صنف گردشگری جلساتی را داشته باشند، مثلاً در بحث بیمه تأمین اجتماعی همکاران ما واقعاً نیاز به همراهی و حمایت دارند و باید حداقل یک بازه تنفس ۶ ماه برای پرداخت حق بیمه به آن ها داده شود.
فعالان صنعت گردشگری، به ویژه هتلداران، صاحبان اقامتگاههای بومگردی، راهنمایان گردشگری و سایر کسبوکارهای مرتبط، بهعنوان ستونهای اصلی این بخش در جریان جنگ ۱۲ روزه و بحرانهای مشابه، با ریسکهای فراوانی مواجه شدند.
آنها نه تنها با کاهش شدید تعداد مسافر روبرو شدند، بلکه فشارهای مالی سنگینی را هم تحمل کردند؛ از پرداخت حقوق کارکنان گرفته تا هزینههای ثابت نگهداری اماکن و تاسیسات، به همین جهت برای حفظ این سرمایههای انسانی و مالی، توجه و حمایت ویژه از این فعالان ضروری است.
بدون شک دولت به ویژه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می تواند با ارائه تسهیلات مالی و اعتباری کمک کند تا فعالان گردشگری بتوانند بهراحتی فشارهای اقتصادی را پشت سر گذاشته و سرمایهگذاریهای لازم را برای بازسازی و ارتقاء خدمات انجام دهند.
همچنین برگزاری دورههای آموزشی تخصصی در زمینه مدیریت بحران و استفاده از فناوریهای نوین، میتواند بهرهوری فعالان گردشگری را افزایش داده و آن ها را برای مواجهه با چالشهای آینده آمادهتر کند.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا