به گزارش سرمایه فردا، بحران در جنگل‌های ایران گسترش پیدا کرده‌است. از طرف دیگر جنگل‌بانان آموزش ندیده‌اند و حقوق آنها دیر پرداخت می‌شود.

یاد و نام کلیه نیروهای مشارکت کننده در اطفاء حریق که جان خود را از دست داده اند گرامی باد. با آرزوی رحمت و مغفرت برای آنها و انتظار این است که دولت چهاردهم حداقل با اعطاء عنوان شهید خدمت ! از خانواده آنها در این پیچ تاریخی حمایت کند.

مقامات کشور یادشان باشد. با تصمیمات نادرست منشاء تسریع و تعدد و تشدید خسارت در جنگل ها شده اند. در واقع به ترک فعل در عدم انجام تکلیف قانونی عملیات پیشگیری و تبدیل خطر طبیعی به بحران در جنگل ها و تهییج کردن جوان مردم و به کام مرگ کشاندن او و نابود کردن یک زندگی پرنشاط ! نباید عملیات اطفاء حریق گفت.

نمی دانم چرا در قبل از انقلاب و تا دهه ۷۰ ! هیچ جنگلبانی در اطفای حریق جنگل ها در کام آتشِ ناشی از تجری و یا آتش سهویِ عمدی تلقی شده ! گرفتار نشد و جانش را در این راه از دست نداد و شهید خدمت معرفی نگردید ؟

سازمان دو آموزشگاه به ظاهر حرفه ای دارد، اما نیروهایش در عملیات اطفاء حریق در کام آتش گرفتار می شوند، حتی کارشناسانش می گویند و می نویسند: چرا هنوز ابزار اطفاء حریق بروز شده را در اختیار نداریم.اما اگر از آنها بپرسند در چند عملیات اطفاء حریق به عنوان نیروی عملیاتی مشارکت داشتند.

توان تنظیم یک گزارشی از آن عملیات اطفاء حریق فقط در حد نام جنگل و زمان وقوع مساحت خسارت دیده و دیگر اعضاء گروه عملیاتی ندارند. ولی مکرر می خوانیم آب پاشی هواپیما و چرخبال تاثیر چندانی نداشت، اما ضعف ها را مکرر به عدم وجود هلی کوپتر و هواپیما ربط می دهیم.
اولین روز جهانی جنگلبان در سال ۲۰۰۷ در پانزدهمین سالگرد تاسیس(International Ranger Federation – IRF) برگزار شد، IRF مخفف فدراسیون بین المللی رنجر است که در سال ۱۹۹۲تاسیس شد.

همچنانکه دادن عنوان جنگلبان به کارکنان آموزش ندیده غیر رسمی و حتی شرکتیِ چند ماه حقوق نگرفته ! اما و اگر های زیادی دارد. اعطاء عنوان رنجر به این دسته از کارکنان واقعا به سخره گرفتن عنوان رنجر است

. در حالیکه در هیچ حادثه حریقی نمی توان از لابلای کلمات مندرج در جملات عبارت صعب العبور را نخواند.
همه می دانند که کارکنان فعلی در سازمان و ادارات کل فاقد هرگونه آموزش حرفه ای برای عملیات اطفاء حریق هستند و اساسا حضور نیروهای مردمی آموزش ندیده در عملیات اطفاء حریق تنه ای و تاجی !‌ خطاء محض و عین بی توجهی به سیره و روش حاکم در جهان است که بلا فاصله تصمیم به تخلیه جمعیت ساکن می گیرند.

اطفای حریق حرفه‌ای در جنگل‌های ایران وجود ندارد

در فرهنگ و واژه های ملی و بین المللی عنوان رنجر به یک نیروی ماهر و آموزش دیده اعطاء می شود ‌که حوزه عملیاتی چنین فرد آموزش دیده ای، بیشتر در جنگل ها و مراتع و بیابان و کویر است. به این نیروی آشنا به فنون نظامی دفاع شخصی و جنگ‌های منظم و نامنظم ! توان مقابله با سختی‌های احتمالی یک ماموریت پیچیده و پر خطر  مانند: پیدا کردن غذا و امداد و نجات در برابر سرما و گرما و دیگر بلایای طبیعی آموزش می دهند.

نمی توان در شرایط کنونی روز جهانی جنگلبان را در ایران جشن گرفت بلکه در چنین روزی که مصادف با روز تحلیف رئیس جمهور منتخب است آرزو کرد مطالبات جنگلبانی و محیط زیستی کشور تحت تدابیری سنجیده و متقن به سمع و نظر ریاست محترم جمهور برسد و در دولت چهاردهم جنگلبانان بازنشسته ! که در این سال ها باید آنها را باید «جنگلبان های پیر در کنج عزلت نشسته» خطاب کرد بتوانند به باقی ماندن منابع طبیعی و تحول و توسعه سیره جنگلبانی  امیدوار بمانند.

جنگلبان های سلف اگر چه با آموزش های بدو خدمت و ضمن خدمت پیوسته ! واقعا رنجر نبودند، اما خادم آموزش دیده برای حمایت از جنگل و مرتع و بیابان و کویر در برابر مخاطرات و بلایای طبیعی بودند.