دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳
منافع ایران و روسیه در نخستین گام شامل تقابل با تحریم های غرب علیه این دو کشور است اما در جزئیات بعوامل دیگری را نیز در بر می گیرد. این مطلب را بخوانید؛
۲۸ دی ۱۴۰۳، روزی بود که «معاهده مشارکت جامع راهبردی» بین جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه توسط رؤسای جمهور مسعود پزشکیان و ولادیمیر پوتین در مسکو به امضاء رسید. این معاهده شامل ۴۷ ماده است که تمامی حوزه‌ها از جمله سرمایه‌گذاری‌های مشترک، پرداخت‌های دوجانبه به ارزهای ملی، و توسعه کریدور بین‌المللی حمل‌ونقل شمال-جنوب را در برمی‌گیرد، این معاهده به مدت ۲۰ سال معتبر است و هدف نهایی آن تقویت همکاری‌های دوجانبه در زمینه‌های تجارت، دفاع، انرژی، علم، آموزش و فرهنگ اعلام شده است.
به‌صورت کلی این معاهده برای تقویت روابط اقتصادی دوجانبه و کاهش وابستگی به کشورهای ثالث تنظیم شده است و بستری برای توسعه روابط تجاری و اقتصادی پایدار بین ایران و روسیه را فراهم می‌کند.
با عملیاتی شدن این توافقنامه مهم است عاملی که در روابط مالی و اقتصادی بین ایران و روسیه نقش دارند جایگاه ویژه ای پیدا کنند تا کشور بتواند از این توافق حداکثر بهره برداری را داشته باشد. برخی از این عوامل به شرح زیر است:
با وجود چالش‌ها، روابط مالی بین ایران و روسیه در حال توسعه است و انتظار می‌رود که همکاری‌ها در بخش‌های مختلف از جمله تجارت، انرژی، زیرساخت‌ها و فناوری بیشتر شود.
محمدرضا فرزین رئیس‌کل بانک مرکزی، در سفر اخیرش به روسیه، بر عملیاتی شدن پیمان پولی میان دو کشور تاکید کرد. وی بیان کرد: به منظور تسهیل و تسریع مبادلات اقتصادی، ارزهای دو کشور بر اساس نرخ توافقی بازار ارز تجاری، مبنای تسویه قرار می‌گیرند. در این سفر، تابلوی روبل با نرخ توافقی در مرکز مبادله ارز و طلای ایران راه‌اندازی شده و پول دیجیتال ایران و روسیه نیز به منظور افزایش ارزش مبادلات اقتصادی فعال خواهد شد.
رئیس‌کل بانک مرکزی ایران، گفت: بانک‌های vtb و میربیزینس از این پس عملیات صادرات تجار ایرانی را تسهیل خواهند کرد. با این تمهیدات، مشکلات مربوط به عدم تعادل تجاری بین دو کشور نیز کاهش خواهد یافت. علاوه بر این، هماهنگی‌های لازم برای ایجاد شعب بانک‌های ایرانی و روسی در دو کشور انجام شده است.
وی تاکید کرد که پیمان پولی یک گام بزرگتر از اتاق پایاپای است. اکنون مبادلات مالی با روبل و ریال انجام خواهد شد و به زودی تمامی مشکلات مربوط به نرخ تسویه ارز نیز حل خواهد شد. این توافق منجر به کاهش وابستگی به دلار آمریکا برای تجار ایرانی و روسی می‌شود و مبادلات را تسهیل می‌کند.
رییس کل بانک مرکزی ایران تصریح کرد که مشکلات عدم تعادل تجاری بین ایران و روسیه از طریق تعیین نرخ توافقی برای روبل و رفع محدودیت‌های صادراتی توسط دولت ایران به شدت کاهش پیدا خواهد کرد. تأمین مالی کشتی‌ها و همکاری با بخش‌های اقتصادی دیگر نیز در دستور کار است.
وی افزود که بازار ارز توافقی، جایی که نرخ ارز براساس توافق بین صادرکننده و واردکننده تعیین می‌شود، به تازگی راه‌اندازی شده است. تابلوی روبل نیز در مرکز مبادله در حال راه‌اندازی است. روبل نرخ جداگانه‌ای براساس توافق تجار خواهد داشت و در هفته‌های آینده خبرهای خوبی در این زمینه منتشر خواهد شد.
فرزین ادامه داد که کارت‌های عضو شبکه شتاب در دستگاه‌های خودپرداز روسیه فعال شده‌اند. در همین راستا، یک میلیارد روبل به حساب vtb واریز شده است. این بانک به عنوان بانک عامل از طرف روسیه عمل می‌کند و در ایران، بانک صادرات به عنوان بانک عامل تعیین شده است. تلاش‌ها برای مشارکت بانک ملی در این پروژه نیز ادامه دارد.
رئیس‌کل بانک مرکزی ایران اعلام کرد که در مرحله بعدی، کارت‌های روسی در خودپردازهای ایران فعال خواهند شد. در مرحله سوم این طرح، کارت‌های ایرانی در پایانه‌های فروش روسیه و بالعکس قابل استفاده خواهند بود و نرخ‌ها براساس توافق تجار تعیین خواهند شد.
روابط اقتصادی بین ایران و روسیه به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد، اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، این روابط دستخوش تغییرات چشمگیری شده است. از آن زمان، هر دو کشور به شدت تلاش کرده‌اند تا روابط اقتصادی خود را تقویت کنند.
یکی از محورهای مهمی که در معاهده ۲۰ ساله مد نظر دو کشور بوده و از سالهای قبل نیز توسط دو کشور دنبال شده و برخی زمینه های آن اکنون در دو کشور موجود است نقش محوری ایران در انتقال گاز روسیه به هند است.
فرشاد جامع، کارشناس انرژی، درباره اهمیت نقش ایران در زمینه تعاملات گازی منطقه برای تبدیل شدن ایران به هاب گازی، گفت: ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین نقاط ترانزیت کالا و انرژی در منطقه شناخته می‌شود. وی افزود: ما توانسته ایم با استفاده از زیرساخت‌های کلیدی، به ویژه خطوط لوله سراسری، موفق به برقراری ارتباط گازی گسترده‌ای با کشورهای همسایه شویم.
فرشاد جامع با اشاره به عقد مهم‌ترین قرارداد گازی تاریخ ایران در زمان ریاست‌جمهوری شهید رئیسی اظهار داشت: این قرارداد که در ابتدای سال ۱۴۰۳ به امضا رسید، امکان همکاری گازی بین ایران و روسیه تا سقف ۳۰۰ میلیون مترمکعب در روز را فراهم کرده است. این قرارداد به ایران کمک می‌کند تا نقش خود را در جذب ترانزیت انرژی و ارتباط مستقیم بین تقاضاکنندگان و عرضه‌کنندگان گاز، توسعه دهد.
وی به کاهش شدید صادرات گاز روسیه به اروپا به تبع جنگ اوکراین اشاره نموده و گفت: این وضعیت، ظرفیت مازاد سالانه ۹۵ میلیارد مترمکعبی برای روسیه را فراهم کرده است. ایران می تواند به عنوان گام نخست، توافقی برای واردات سالانه ۵۵ میلیارد مترمکعب گاز از روسیه را عملیاتی کند.
یکی از مهم‌ترین راهکارها برای بهره‌بردن از این توافق، ایجاد دو اتصال مستقیم گازی از طریق زیرساخت‌های دریایی است. اولین اتصال، خط لوله‌ای در کف دریای خزر برای اتصال مستقیم گازی بین ایران و روسیه است. دومین اتصال مربوط به خط لوله‌ای برای انتقال گاز از ایران به هند است.
ایجاد این اتصالات گازی، ایران را به نقطه اصلی انتقال گاز روسیه به هند تبدیل می‌کند و نیازهای انرژی هند را تامین خواهد کرد. همچنین با ایجاد این خط لوله امکان خرید و فروش گاز روسیه به کشورهای همسایه نظیر عراق، ترکیه، پاکستان و افغانستان نیز فراهم خواهد شد.
جامع با اشاره به مزیت‌های ارتباط گازی مستقیم بین سه عضو مهم بریکس (ایران، روسیه، هند)، تاکید کرد: این ارتباط مزایای متعددی برای همه طرف‌های درگیر به همراه خواهد داشت. برای ایران، بهبود موقعیت به عنوان یک نقطه ترانزیت کلیدی انرژی در منطقه و افزایش صادرات و درآمدهای انرژی از جمله این مزایا است. برای روسیه، ایجاد بازار جدیدی برای گاز مازاد و کاهش وابستگی به بازارهای اروپایی و برای هند، تامین منبع قابل اعتمادی از انرژی و کاهش وابستگی به سایر تامین‌کنندگان از جمله مزایاست.
جامع تأکید کرد که سفر اخیر رئیس‌جمهور پزشکیان به روسیه و آغاز تعاملات گازی در سطح ۲ میلیارد مترمکعب در سال آغاز مسیر مهمی است. وی افزود: نیاز به پیگیری تشکیل خط لوله مستقیم از کف دریای خزر، اقدامی است که ایران را از وابستگی به کشورهای ثالث نظیر آذربایجان یا دیگر کشورها آزاد خواهد کرد و امکان انتقال مستقیم گاز از مسیر دریا را فراهم خواهد نمود.
شماری از مقامات روس، پس از امضای توافقنامه شراکت جامع راهبردی میان ایران و روسیه، به بیان منافع و مزایای این توافق پرداختند. این توافقنامه با هدف تقویت همکاری‌های دوجانبه و افزایش حجم تبادلات تجاری بین دو کشور تنظیم شده است، که نکات کلیدی قراداد از دیدگاه کارشناسان روس به شرح زیر است:
حذف سوئیفت و ایجاد ساز و کارهای مالی جایگزین:
پیاده‌سازی پیام‌رسان مالی محرمانه:
افزایش حجم تبادلات تجاری:
همکاری در توسعه گذرگاه شمال-جنوب:
طبق متن توافقنامه راهبردی، طرف‌های متعهد در توسعه کریدورهای حمل و نقل بین‌المللی که از قلمرو جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه عبور می‌کند، به ویژه کریدور بین‌المللی حمل و نقل شمال-جنوب، همکاری خواهند نمود. این همکاری شامل ترویج کالا با مبدأ یک طرف متعاهد در بازارهای دولت‌های ثالث و فراهم‌سازی شرایط توسعه حمل و نقل یکپارچه از طریق کریدورهای حمل و نقل، هم از طریق حمل و نقل دوجانبه و هم از طریق حمل و نقل ترانزیتی در قلمرو خود، خواهد بود.
روشنعلی یکتای قرابائی، نایب رئیس اتاق مشترک ایران و روسیه، در گفتگو با وطن امروز بر اهمیت راه‌اندازی کریدور شمال-جنوب، آن را “واجب‌تر از نان شب” دانست. وی اظهار داشت که صادرات خدمات فنی و مهندسی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های همکاری بین ایران و روسیه است. ایران با ۶۰۰ هزار مهندس جوان در سن متوسط ۳۵ سال، دارای ظرفیت بزرگی در این زمینه است که باید به‌خوبی از آن استفاده شود.
وی سه اثر اقتصادی این توافقنامه را به شرح زیر دانست:
روشنعلی یکتای قرابائی با بیان اینکه روسیه و ایران هر دو با تحریم مواجه هستند، اظهار داشت که تا پیش از امضای این توافقنامه، دو کشور با موانع تجاری مانند تعرفه‌ها و برخی قوانین گمرکی روبرو بودند. با این حال، این توافقنامه بسیاری از این موانع را برطرف کرده و زمینه برای گسترش روابط تجاری فراهم شده است. سفیر ایران در روسیه، کاظم جلالی نیز به عضویت ناظر ایران در اوراسیا اشاره کرده و تاکید کرد که ارز روبل در سیستم تجاری ایران به خوبی در گردش است.
نایب رئیس اتاق مشترک ایران و روسیه به دو ظرفیت اصلی همکاری تجاری بین ایران و روسیه اشاره کرد:
وی تاکید کرد که برای استفاده بهینه از ظرفیت‌های صادرات خدمات فنی و مهندسی به روسیه و اوراسیا، نیاز به یک استراتژی بلند‌مدت و پایدار است. وی اشاره کرد که استفاده از مهندسان به عنوان مهاجران کاری می‌تواند تأثیر مثبتی بر توسعه شهرک‌های صنعتی که با کمتر از ۳۰ درصد ظرفیت در حال فعالیت هستند، داشته باشد.
یکتای قرابائی در پایان به تأخیر ایران در راه‌اندازی کریدور شمال-جنوب اشاره کرد و تاکید کرد که این کریدور می‌تواند ایران را به مرکز تجارت بین‌الملل تبدیل کند و درآمدهای ترانزیتی و صادرات مجدد برای کشور به همراه داشته باشد. به همین دلیل، راه‌اندازی این کریدور از نان شب هم واجب‌تر است و باید به صورت جدی و واقعی به آن پرداخته شود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا