پایگاه خبری سرمایه فردا

پشت نقاب پروژه‌های ترانزیتی و شعارهای صلح‌آمیز، طرح کریدور زنگزور به ابزار ژئوپلیتیکی برای محاصره ایران در قفقاز جنوبی تبدیل شده است. اظهارات برندا شفر، تحلیل‌گر نومحافظه‌کار اسرائیلی، نشان می‌دهد که محور ترکیه-آذربایجان، با حمایت ناتو و اسرائیل، در پی حذف نقش ایران از معادلات منطقه‌ای و تضعیف امنیت ملی آن است؛ مسیری که اکنون نیازمند بازنگری جدی در رویکرد دیپلماسی کشورمان است.

تحولات اخیر در روابط جمهوری آذربایجان با قدرت‌های جهانی نشان از تغییرات عمیق در معادلات ژئوپلیتیکی منطقه دارد. مذاکرات با ایالات متحده برای اجاره صدساله کریدور زنگزور، به‌عنوان پلی راهبردی میان ایران، ارمنستان، ترکیه، سوریه و اسرائیل، از برنامه‌هایی حکایت دارد که می‌تواند مرزهای جنوب قفقاز را بازتعریف کرده و نفوذ قدرت‌های خارجی را به آستانه ایران برساند—در حالی که نظام حکمرانی داخلی، درگیر منازعات جناحی و رکود تصمیم‌گیری است.

پاسخ موشکی ایران به رژیم صهونیستی چگونه طرح های اقتصادی غرب را به چالش کشید و شکست راهبردی کریدور ایمک را رقم زد؟

انگیزه‌های اقتصادی مشترک آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس برای سقوط دولت سوریه چیست؟ منافع اقتصادی سقوط سوریه بررسی شد.

اعلان حمایت روسیه از کریدور زنگزور، که آنها به دنبال منافعی است. در این مطلب به منافع روسیه و ترکیه در کریدور زنگزور پرداخته شده است.

به گزارش سرمایه فردا، دلیل مخالفت ایران با کریدور زنگزور این است که مزیت‌های ژئواستراتژیک ایران را نه تنها در منطقه بلکه در سطح جهانی با چالش مواجه کند.