پایگاه خبری سرمایه فردا

دامنه اعتراضات هنرمندان غربی به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، از بیانیه‌های سینمایی تا تحریم جشنواره‌ها و تجمعات خیابانی، حالا به قلب مراسم‌های رسمی هالیوود رسیده است. در هفتاد و هفتمین دوره جوایز امی، چهره‌هایی چون خاویر باردم و هانا اینبایندر با پوشیدن چفیه و شعار «آزادی برای فلسطین» نه‌تنها سکوت را شکستند، بلکه ساختارهای محافظه‌کار صنعت سرگرمی را به چالش کشیدند. این موج اعتراضی، که زمانی خط قرمز محسوب می‌شد، حالا به هنجاری فراگیر بدل شده و نشان می‌دهد که هنر دیگر نمی‌خواهد در برابر نسل‌کشی، بی‌طرف بماند.

هفدهم شهریور ۱۳۵۷ فقط یک روز خونین در تقویم سیاسی ایران نبود؛ نقطه‌ای بود که شکاف میان مردم و حکومت به اوج رسید، شاه از شناخت جامعه‌اش بازماند، و هنر انقلابی در خیابان متولد شد. این گزارش، روایتی است از لحظه‌ای که دوربین شاه در هلیکوپتر نتوانست حقیقت را پنهان کند و مردم، با خون و شعار، مسیر تازه‌ای را برای تاریخ و هنر رقم زدند.

طنز در ایران، از ستون‌های نشریات دهه شصت تا ویدیوهای چندثانیه‌ای فضای مجازی، مسیر پرماجرایی را پیموده است. رسانه‌های رسمی روزگاری مرجعیت طنز را در اختیار داشتند، اما امروز شبکه‌های اجتماعی این جایگاه را به افراد عادی واگذار کرده‌اند؛ انتقالی که هم فرصت شنیده شدن صداهای تازه را فراهم کرده و هم چالش‌هایی چون افت کیفیت، جنجال‌های فرهنگی و ریسک‌های قانونی را به همراه داشته است. این نوشتار، سیر تحول طنز در ایران را از گل‌آقا تا زینب موسوی بازخوانی می‌کند و به پرسش مهمی می‌پردازد: مرجعیت طنز امروز در دستان چه کسانی است و با چه پیامدهایی همراه شده؟

محمود فرشچیان رفت، اما بوم‌هایش هنوز نفس می‌کشند؛ هنرمندی که نگارگری را از قاب‌های تزئینی بیرون کشید و به قلب ایمان رساند. او با سبک منحصربه‌فردش، تاریخ شیعه را به زبان رنگ و خط بازآفرینی کرد و نشان داد که هنر مذهبی می‌تواند زنده، جسور و جاری باشد. از «عصر عاشورا» تا روایت‌های غدیر و مدینه، آثارش نه صرفاً نقاشی، که آیینه‌ای از زیست عرفانی و انسانی بودند؛ آیینه‌ای که با هر نگاه، صدای سم اسب‌ها و اشک خیمه‌ها را به یاد می‌آورد.

خبر ناخوشایند بستری شدن استاد محمود فرشچیان، پیشکسوت بی‌بدیل نگارگری ایرانی، دل بسیاری را لرزاند؛ اما خوشبختانه تکذیب خبر کما و بازگشت ایشان به منزل، فرصتی شد تا دوباره نام این هنرمند بزرگ بر زبان‌ها جاری شود. فرشچیان نه فقط یک نقاش، بلکه نماد زنده فرهنگ و هنر ایرانی است؛ هنرمندی که با تلفیق اصالت و نوآوری، نگارگری ایرانی را از وابستگی به شعر و کلام رهانید و به آن هویتی مستقل و جهانی بخشید. این نوشتار، ضمن آرزوی سلامتی برای استاد، مروری است بر زندگی، سبک هنری و جایگاه بی‌بدیل او در تاریخ هنر ایران.

هشتصد و چهل و یکمین شب بخارا با عنوان «شب حسین علیزاده»، عصر دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، با حضور این استاد برجسته موسیقی ایرانی برگزار شد.

به گزارش سرمایه فردا، نمایشگاه "میراث جاودان"، مجموعه‌ای از سازهای تاریخی ایران و جهان، در فرهنگسرای نیاوران افتتاح شد.

نمایش کودک «دهکده توت‌فرنگی» به نویسندگی و کارگردانی عباس قاصدزاده و زینب اسدی، از نهم اردیبهشت‌ماه در سالن خزر فرهنگسرای نیاوران روی صحنه رفته است. این نمایش با طراحی صحنه‌ای رنگارنگ و فضایی شاد، کودکان را به دنیای میوه‌های سالم و طبیعی می‌برد که پس از رسیدن، وارد مدرسه می‌شوند. اما اتفاقی غیرمنتظره، آرامش دهکده را برهم می‌زند و ماجراهای هیجان‌انگیزی را رقم می‌زند.

اولین جلسه از سلسله‌نشست‌های تخصصی مجله فرهنگی اجتماعی تنور، روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۴، با حضور هنرمندان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به هنر آشپزی در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.