پایگاه خبری سرمایه فردا

با افزایش احتمال فعال‌سازی مکانیسم ماشه، بازار سرمایه در وضعیتی دوگانه قرار گرفته است؛ از یک‌سو رشد قیمت دلار را می بیند و از سوی دیگر، هنوز چشم به روزنه مذاکرات دوخته است.

در هفته گذشته، بازار سرمایه با تعادل نسبی ظاهری همراه بود؛ اما این تعادل نه حاصل ورود نقدینگی جدید، بلکه نتیجه صف‌های خرید ساختگی توسط حقوقی‌ها بود. این رفتار نشان‌دهنده ادامه روند خروج پول از بازار است. در حالی که هیچ خبر مثبتی برای تحریک سرمایه‌گذاران وجود ندارد، بازار دچار نوعی بی‌تفاوتی شده است؛ حالتی که با یادآوری سالروز ریزش تاریخی سال ۹۹، به افسردگی عمیق‌تری تبدیل شد.

در شرایطی که بازار سرمایه از منظر ارزش جایگزینی و نسبت‌های مالی در موقعیتی ارزنده قرار دارد، اما حجم پایین معاملات، خروج سرمایه و سایه سنگین ریسک‌های سیاسی، مانع از بازگشت اعتماد عمومی شده‌اند. این گزارش، نگاهی تحلیلی دارد به وضعیت فعلی بازار سهام ایران، با تمرکز بر شاخص‌های بنیادی، رفتار سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز پیش‌رو.

در شرایطی که بازارهای مالی با نوسانات شدید، بحران‌های ژئوپولیتیک و تصمیمات غیرمنتظره مواجه‌اند، دو مفهوم بنیادین یعنی «مدیریت ریسک» و «تنوع‌بخشی» به‌عنوان ابزارهای حیاتی برای حفظ سرمایه و دستیابی به بازدهی پایدار، بیش از پیش اهمیت یافته‌اند. این یادداشت، نگاهی تحلیلی دارد به نقش این دو مفهوم در مواجهه با ریسک‌های سیستماتیک و غیرسیستماتیک، و نقدی بر عملکرد نهادهای تنظیم‌گر در فضای سرمایه‌گذاری ایران.

در شرایطی که بازار سرمایه با اصلاحات عمیق و کاهش قیمت‌ها مواجه شده، نشانه‌هایی از بازگشت سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و شکل‌گیری فرصت‌های کم‌نظیر در نمادهای سودده دیده می‌شود. تحلیلگران معتقدند که با رفع ریسک‌های سیستماتیک، بورس ایران می‌تواند وارد دوره‌ای از رشد پایدار شود؛ دوره‌ای که تنها سرمایه‌گذاران باسواد و صبور از آن بهره‌مند خواهند شد.

سردترین تابستان‌های بازار سرمایه، با تزریق پول و حمایت‌ حقوقی نتوانسته‌اند مسیر رکود را تغییر دهند. بارقه‌های امید نه از جنس نقدینگی، بلکه از جنس اصلاحات اقتصادی و سیاسی می‌خواهد.

بازار سرمایه ایران پس از پنج سال رکود ممتد، اکنون در نقطه‌ای ایستاده که بسیاری از تحلیل‌گران آن را پایان چرخه نزولی می‌دانند و برخی معتقدند پایان دوره رکود، محرک رشد می شود.

در روزی که اعداد تاریخ انگار خبر از نحسی می‌دادند، بازار سرمایه بار دیگر زمین‌گیر شد؛ نه از نبود معامله‌گر، نه از ضعف بنیادی، بلکه از زخمی که بی‌اعتمادی و بی‌تدبیری بر جان آن نشاند. در این روایت، نه فقط داده‌ها بلکه دردها تحلیل می‌شوند؛ از نبود حمایت تا بازگشت فضای یأس و تنهاییِ سرمایه‌گذار.

بازار سرمایه دیگر نه بهانه‌ای برای ریزش کم دارد، نه امیدی برای صعود پررنگ. در فضایی آکنده از ترس، تناقض‌ و وعده‌های بی‌سرانجام، شاخص‌ها شاید رنگ نریزند، اما دل سهامداران هر روز بیشتر تهی می‌شود. در این گزارش، از رهاشدگی نمادها و خالی شدن خشاب صندوق‌ها گرفته تا راه‌حلِ موقتِ تعطیلی، روایتی ارائه می‌شود از بازاری که نه با منطق اقتصاد، بلکه با بی‌خبری سیاست‌ورزان در سراشیبی فرو می‌لغزد.