پایگاه خبری سرمایه فردا

در آستانه آغاز لیگ، پرسپولیس به‌جای تمرکز بر آماده‌سازی تاکتیکی، گرفتار معمایی پیچیده در فهرست بازیکنان شده است؛ از خروجی‌های پرحاشیه مثل امیری و احمدزاده تا بلاتکلیفی ورودی‌های خارجی. اختلاف نظر میان سرمربی و مدیریت، تأخیر در تصمیم‌گیری و فشار هواداران، باشگاه را در موقعیتی قرار داده که هر روز تعلل، می‌تواند به قیمت از دست رفتن امتیازات حیاتی تمام شود. حالا تنها ۸ روز تا شروع فصل باقی مانده و سرنوشت لیست سرخ‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

در حالی که هنوز تب پرونده بیرانوند فروکش نکرده، حضور غیرمنتظره ریکاردو آلوز در سپاهان، موج تازه‌ای از شکایت‌ها را در فوتبال ایران به راه انداخته است. تراکتور مدعی است قرارداد سه‌ساله با این هافبک پرتغالی معتبر بوده و انتقال او به اصفهان با اغوای غیرقانونی انجام شده؛ ادعایی که پای سپاهان را نیز به دعوای حقوقی باز کرده و ممکن است به دادگاه CAS کشیده شود. این ماجرا، نه‌تنها چهره لیگ را دستخوش تغییر می‌کند، بلکه اعتبار فوتبال ایران در مجامع بین‌المللی را نیز به چالش می‌کشد.

با محرومیت علیرضا بیرانوند و نزدیک‌شدن به آغاز لیگ بیست‌وپنجم، تراکتور هنوز نتوانسته جانشین مطمئنی برای سنگربان شماره یک خود پیدا کند. در حالی که امیر عابدزاده با سابقه ملی و تجربه اروپایی گزینه محبوب اسکوچیچ است، مذاکرات با یک دروازه‌بان پرتغالی نیز در جریان است. اما اگر هیچ‌کدام به نتیجه نرسد، سرخ‌های تبریز ناچارند به گزینه داخلی بازگردند؛ تصمیمی که می‌تواند سرنوشت قهرمان فصل گذشته را در هفته‌های ابتدایی رقم بزند.

مصدومیت جلال‌الدین ماشاریپف در اردوی ترکیه، با تأیید پارگی رباط صلیبی، شوک بزرگی برای استقلال بود؛ اما ستاره ازبک هنوز حاضر به پذیرش واقعیت نیست. در حالی که پزشکان جراحی را تنها راه بازگشت می‌دانند، ماشاریپف با لجاجتی کم‌سابقه، به درمان محافظه‌کارانه دل بسته است. این دوگانه میان بدن و باور، حالا نه‌تنها آینده فصل او، بلکه سرنوشت حضورش در جام جهانی را نیز در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.

با قطعی شدن محرومیت چهارماهه علیرضا بیرانوند، تیم ملی ایران در آستانه تورنمنت کافا و دیدارهای دوستانه پاییزی، با یک چالش جدی روبه‌روست: انتخاب جانشین مطمئن برای سنگربان اصلی. حالا سه گزینه جدی—حسینی، نیازمند و اخباری—در دو هفته نخست لیگ برتر و چند دوئل آسیایی، فرصت دارند تا با عملکردی بی‌نقص، اعتماد کادر فنی را جلب کنند. در غیاب مرد شماره یک، هر سیو، هر خروج و هر فرمان دفاعی، می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد؛ چرا که این‌بار، پیراهن «یک» نه با سابقه، بلکه با فرم و ذهنیت فتح خواهد شد.

در قلب تابستان داغ ایتالیا، رابطه مهدی طارمی و اینتر به نقطه‌ای رسیده که نه از آن بوی حرفه‌ای‌گری به مشام می‌رسد، نه نشانی از جدایی قطعی دیده می‌شود؛ مهاجم ایرانی و باشگاه پرآوازه نراتزوری، هر دو از وضعیت موجود ناراضی‌اند، اما فعلاً در بن‌بستی نرم و پرهزینه، به ادامه یک همکاری نیمه‌جان رضایت داده‌اند. پای پول، غرور و رؤیای اروپایی در میان است؛ و تنها امید، شاید چراغ سبز پنهان تیمی از لیگ جزیره باشد.

پرسپولیس سال‌هاست در جذب مهاجم خارجی، بیشتر شکست خورده تا موفقیت دیده؛ اما حالا با ورود تیوی بیفوما، نشانه‌هایی از تغییر دیده می‌شود. مهاجمی که برخلاف بسیاری از اسلافش، نه با وعده‌های توخالی، بلکه با گل زیبا در نخستین بازی دوستانه، دل هواداران را برده است. آیا این آغاز پایان طلسم ناکامی‌های سرخ‌ها در خط حمله خواهد بود؟

وحید هاشمیان پس از سال‌ها دستیاری، حالا بر نیمکت پرسپولیس نشسته؛ صندلی‌ای که هم فرصت طلایی برای درخشش است و هم می‌تواند به تهدیدی جدی بدل شود. در نخستین گام‌ها، نشانه‌هایی از سیاست پنهان‌کاری و فاصله‌گیری از رسانه‌ها دیده می‌شود—رویه‌ای که پیش‌تر مربیانی چون گاریدو و کارتال را به ناکامی کشاند.

پس از صدور حکم محرومیت چهارماهه و جریمه مالی علیرضا بیرانوند به دلیل فسخ غیرقانونی قرارداد با پرسپولیس، زمزمه‌هایی از دلخوری او نسبت به مدیران تراکتور و تمایلش برای پیوستن به استقلال به گوش می‌رسد. دروازه‌بان ملی‌پوش که پیش‌تر نیز سودای آبی‌پوش شدن را در سر داشت، این بار با جدیت بیشتری به دنبال جدایی است؛ اما پرسش اینجاست: آیا این تصمیم از سر انتقام و هیجان است یا نشانه‌ای از یک چرخش فنی و حرفه‌ای؟ در شرایطی که استقلال هنوز جایگزینی قطعی برای سیدحسین حسینی نیافته، انتقال بیرانوند با وجود محرومیت و هزینه‌های سنگین، چه پیامدهایی برای دو طرف خواهد داشت؟