پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی‌که غزه زیر آوار جنگ نفس می‌کشد، شکاف‌های دیپلماتیک در غرب یکی‌یکی سر باز می‌کنند. از مادرید تا بروکسل، از اختلاف بر سر ارسال سلاح تا بن‌بست در اتحادیه اروپا، جنگ غزه دیگر فقط یک بحران انسانی نیست—به آزمونی برای سیاست‌مداران، پیمان‌ها و ادعاهای اخلاقی بدل شده است.

در حالی‌که کاروان جهانی صمود با پیام همبستگی به سوی غزه حرکت کرده، رژیم صهیونیستی با حملات پهپادی، مواد شیمیایی و پرتابه‌های آتش‌زا، امدادگران را هدف قرار داده و همزمان با بمباران مراکز درمانی، ساختار بهداشت و درمان غزه را به‌طور هدفمند نابود می‌کند.

در حالی که غزه در آستانه قحطی کامل و مرگ تدریجی قرار گرفته، ناوگان جهانی «صمود» با مشارکت فعالان ضدجنگ از ۴۵ کشور جهان، به‌عنوان بزرگ‌ترین کاروان امدادرسانی غیرنظامی، راهی سواحل محاصره‌شده غزه شده است. این حرکت نمادین و عملی، با حمایت ۱۶ وزیر خارجه و چهره‌های سیاسی بین‌المللی، تلاش دارد محاصره غیرقانونی اسرائیل را بشکند و توجه جهانی را به نسل‌کشی خاموش در غزه جلب کند. با وجود تهدیدات و حملات پهپادی رژیم صهیونیستی، صمود حامل امید، دارو و اعتراض جهانی به سکوت در برابر جنایت است.

ناوگان صمود، متشکل از ده‌ها کشتی حامل کمک‌های بشردوستانه و صدها فعال از ۴۵ کشور جهان، روز ۳۱ آگوست از بندر بارسلونای اسپانیا حرکت خود را به‌سوی غزه آغاز کرد. این کاروان دریایی با هدف شکستن محاصره غزه و اعتراض به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی، به نماد تازه‌ای از همبستگی جهانی علیه اشغالگری تبدیل شده است. قرار است جمعی از فعالان ایرانی نیز در تونس به این ناوگان بپیوندند.

ابوعبیده، سخنگوی گردان‌های عزالدین قسام، فراتر از یک مقام نظامی یا رسانه‌ای، به نماد روانی و تبلیغاتی مقاومت فلسطین بدل شد؛ چهره‌ای که با شمایل خاص، ادبیات تهدیدآمیز و مدیریت هوشمند رسانه‌ای، پیام‌های حماس را به بیانیه‌هایی تأثیرگذار تبدیل کرد. در حالی که خبر شهادت او هنوز به‌طور رسمی تأیید نشده، منابع اسرائیلی از ترور موفقیت‌آمیزش سخن می‌گویند؛ تروری که برای تل‌آویو، هم‌وزن حذف یک فرمانده میدانی تلقی می‌شود. این یادداشت، نگاهی دارد به نقش بی‌بدیل ابوعبیده در جنگ روایت‌ها و عملیات روانی مقاومت، و تأثیر ماندگارش بر افکار عمومی منطقه.

ویلیام ای. رابینسون، نظریه‌پرداز برجسته نقد سرمایه‌داری، غزه را نه صرفاً یک میدان جنگ، بلکه نقطه‌ای کانونی در نظم نوین جهانی می‌داند؛ جایی که بحران‌های ساختاری سرمایه‌داری—از انباشت مازاد و خصوصی‌سازی خشونت تا ظهور دولت پلیسی جهانی—به‌وضوح عینیت می‌یابند. در این روایت، غزه نماد منطق حذف جمعیت‌های «بی‌مصرف» است؛ منطقی که از مرزهای فلسطین فراتر می‌رود و آینده سیاست و اقتصاد جهانی را به چالش می‌کشد.

غزه نه صرفاً یک بحران انسانی، بلکه نماد منطق حذف در نظم نوین جهانی است. از بحران انباشت مازاد تا ظهور دولت پلیسی جهانی، از خصوصی‌سازی خشونت تا کالایی‌سازی رنج، غزه به آزمایشگاهی بدل شده که در آن سرمایه‌داری جهانی، راه‌حل‌های خود برای مدیریت «انسان‌های مازاد» را تست و صادر می‌کند. این مقاله هشدار می‌دهد که اگر منطق حذف در غزه نهادینه شود، فردا می‌تواند دامان میلیون‌ها انسان دیگر را در سراسر جهان بگیرد.