پایگاه خبری سرمایه فردا

رقیق کردن دارایی‌های صندوق، یکی از تخلفات کمتر دیده‌شده در بازار سرمایه است که با صدور واحدهای جدید و جذب نقدینگی تازه، ترکیب دارایی پایه صندوق را تغییر می‌دهد و سود دارندگان قدیمی را کاهش می‌دهد. این اقدام نه‌تنها زیان مستقیم برای سرمایه‌گذاران به همراه دارد، بلکه اعتبار صندوق‌ها را در بلندمدت از بین می‌برد. کارشناسان تأکید دارند مطالعه امیدنامه صندوق‌ها، شفافیت عملکرد مدیران و نظارت جدی نهادهای مالی، تنها راهکارهای عملی برای مقابله با این تخلف و حفظ سلامت بازار سرمایه است.

مطالعات جهانی نشان می‌دهند که هر ۱۰ درصد افزایش در سهم سالمندان، می‌تواند تا ۰.۷ درصد از رشد اقتصادی سالانه بکاهد. در ایران، با روند سریع پیری جمعیت و ضعف زیرساخت‌های رفاهی، این تهدید به یک چالش ملی تبدیل شده است که نیازمند اصلاحات فوری در سیاست‌های جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی است

در حالی که بازار سرمایه در هفته‌های اخیر شاهد کاهش فاصله قیمتی صندوق‌های اهرمی با ارزش خالص دارایی (NAV) بوده، این همگرایی نه حاصل رشد قیمت‌ها، بلکه نتیجه افت ارزش ذاتی صندوق‌هاست—نشانه‌ای از بازتاب انتظارات منفی در دل بازار پیش از وقوع بحران‌های رسمی.

صندوق بازنشستگی بانک‌ها تا پایان سال ۱۴۰۲ سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در بخش املاک انجام داده است؛ اقدامی که می‌تواند تعادل بازار مسکن را برهم زده و نقدشوندگی دارایی‌های صندوق را به چالش بکشد. کارشناسان اقتصادی بر لزوم اعمال سیاست‌های تنظیم‌گری برای مدیریت ورود نهادهای حقوقی به بازار املاک تأکید دارند. در این گزارش، اثرات این سرمایه‌گذاری و چالش‌های نظام بازنشستگی بررسی شده است.

با توجه به پیچیدگی‌های تحلیل بنیادی در صنعت بانکداری، ورود صندوق‌های بخشی می‌تواند راهکاری مؤثر برای سرمایه‌گذاران باشد. با وجود خوش‌بینی‌ها نسبت به وضعیت اقتصادی و سیاسی، انتظار می‌رود تقاضا برای سهام بانکی افزایش یابد. صندوق بخشی جدید در این حوزه، فرصتی را فراهم خواهد کرد تا سرمایه‌گذاران بدون دغدغه انتخاب سهام، از ظرفیت‌های این صنعت بهره‌مند شوند.

بحران صندوق‌های بیمه و بازنشستگی همچنین بزرگترین چالش دولت است. به همین دلیل سیاست‌گذاری این بخش تغییر خواهد کرد.