پایگاه خبری سرمایه فردا

شرکت عملیات غیرصنعتی پازارگاد، از زیرمجموعه‌های هلدینگ تاپیکو، با ترکیبی از چهره‌های سیاسی، رسانه‌ای و صنعتی در هیئت‌مدیره خود، به نمونه‌ای از تداخل منافع جناحی و مدیریتی در ساختار بنگاه‌های شبه‌دولتی تبدیل شده است. هم‌زمانی حضور فریدون امیری در سه شرکت پتروشیمی و حضور چهره‌های رسانه‌ای با پیشینه متضاد، پرسش‌هایی درباره شفافیت، تخصص‌گرایی و استقلال راهبری این مجموعه ایجاد کرده است.

شرکت ارتباطات سیار ایران (همراه اول)، با ثبت بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان بدهی معوق از یک تسهیلات بانکی، در معرض پرسش‌های جدی درباره مدیریت نقدینگی و سلامت مالی قرار گرفته است. در حالی که وثیقه‌گذاری سنگین و نرخ سود بالا در این قرارداد دیده می‌شود، استمرار این وضعیت می‌تواند تبعات نظارتی و اعتباری برای بزرگ‌ترین اپراتور کشور به همراه داشته باشد.

پتروشیمی مسجدسلیمان، تحت مالکیت مشترک صندوق بازنشستگی و یوسف داوودی نماینده سابق مجلس، پس از ماه‌ها بلاتکلیفی مدیریتی، در اردیبهشت‌ماه سال جاری به پیمان شاه‌اویسی سپرده شد. در حالی که رزومه اجرایی او محدود به چند سمت مشاوره‌ای و مدیریتی کوتاه‌مدت است، شرکت با بدهی‌های سنگین و انسداد حساب‌های بانکی در وضعیت بحرانی قرار دارد.

پتروشیمی شازند در پنج‌ماهه نخست سال جاری با افت قابل‌توجه در تولید داخلی و صادرات مواجه شده است. در حالی که مدیریت این شرکت برعهده عباس کریمی قرار دارد، عملکرد تولیدی با کاهش ۲۳ درصدی در داخل و ۴۶ درصدی در صادرات همراه بوده و هم‌زمان، حواشی مدیریتی و توقف یک‌ماهه برای تعمیرات اساسی نیز بر وضعیت عملیاتی آن سایه انداخته است.

در قلب صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، جایی که فشار، دما و خوردگی هر لحظه تجهیزات را تهدید می‌کنند، آزمون‌های غیرمخرب (NDT) به‌عنوان ابزار حیاتی برای پیشگیری از بحران عمل می‌کنند. این روش‌ها بدون آسیب به قطعات، نقص‌های پنهان را آشکار می‌سازند و از انفجار، نشت و توقف تولید جلوگیری می‌کنند. مرحله نصب، آخرین فرصت برای نجات ایمنی و سرمایه است—فرصتی که اگر از دست برود، هزینه‌اش سنگین خواهد بود.

در سال ۲۰۲۵، قیمت اوره با رشد قابل توجهی مواجه شد؛ رشدی که حاصل اختلال در زنجیره تأمین، جهش تقاضای کشاورزی، نوسانات شدید قیمت گاز طبیعی و سیاست‌های تجاری محدودکننده بود. این گزارش، نگاهی تحلیلی به دلایل این افزایش قیمت و چشم‌انداز بازار جهانی اوره دارد.

حسین عباس‌زاده، مدیرعامل پتروشیمی مرجان و نماینده شستان در هیئت‌مدیره چند شرکت صنعتی و ساختمانی، هم‌زمان در ساختارهای متنوعی از متانول‌سازی تا نگهداری پالایشگاهی ایفای نقش می‌کند. این تمرکز مسئولیت‌ها در حوزه‌های تخصصی و سرمایه‌بر، پرسش‌هایی درباره بهره‌وری اجرایی و تعارض منافع در ساختار مدیریتی شرکت‌های وابسته به نهادهای عمومی ایجاد کرده است.

شرکت پتروشیمی بوشهر، از زیرمجموعه‌های سرمایه‌گذاری تجاری شستان، طی سه سال گذشته پنج مدیرعامل و سرپرست را تجربه کرده و با زیان انباشته بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان، درگیر بحران‌های مدیریتی و مالی جدی است. این ناپایداری در رأس مدیریت، عملکرد عملیاتی و انگیزه نیروی انسانی را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است.

با وجود کاهش ظرفیت تولید در صنایع پتروشیمی ایران، انتشار گازهای گلخانه‌ای نه‌تنها کاهش نیافته بلکه به واسطه مشکلات ساختاری و فنی، روندی صعودی را تجربه کرده است. این وضعیت، ضرورت بازنگری در سیاست‌های زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک را بیش از پیش نمایان می‌سازد.