پایگاه خبری سرمایه فردا

بررسی گزارش‌های مالی شش‌ماهه شرکت‌های سیمانی نشان می‌دهد که بسیاری از نمادهای فعال این صنعت، با رشد قابل‌توجه سودآوری و بهبود حاشیه سود مواجه شده‌اند. شرکت‌ها نه‌تنها موفق به پوشش سود سال گذشته شده‌اند، بلکه برخی از آن‌ها با جهش‌های بالای ۱۰۰ درصدی در سود خالص، چشم‌انداز مثبتی برای نیمه دوم سال ترسیم کرده‌اند. در ادامه، جزئیات عملکرد هر نماد بررسی شده است.

در معاملات اخیر بازار سرمایه، نماد سیمان شاهرود با وجود شرایط نه‌چندان مساعد کلی بازار، در محدوده صف خرید معامله شد و ورود نقدینگی قابل‌توجهی را تجربه کرد. بررسی عملکرد این شرکت در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که با رشد ۷۳ درصدی نرخ داخلی و جهش بیش از ۱۰۰ درصدی نرخ صادراتی، سیمان شاهرود در موقعیتی بنیادی و سودآور قرار گرفته است. این وضعیت در مقایسه با سال ۱۴۰۳، نشان‌دهنده دگرگونی مثبت در ساختار درآمدی شرکت است.

شرکت سیمان مازندران، از زیرمجموعه‌های هلدینگ سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان به مدیریت مهدی تابش، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با کاهش ۱۲ درصدی تولید داخلی مواجه شده است. این در حالی است که تولیدات صادراتی شرکت تنها ۸ درصد رشد داشته و مدیریت آن همچنان در اختیار فردی با مدرک علوم سیاسی قرار دارد—ترکیبی که پرسش‌هایی جدی درباره تخصص‌گرایی و بهره‌وری در صنعت سیمان ایجاد کرده است.

شرکت سرمایه‌گذاری سیمان تأمین (سیتا)، از زیرمجموعه‌های هلدینگ ۶۰تا، بیش از هفت ماه است که با سرپرستی محمدرضا محمدی اداره می‌شود، بدون آن‌که وضعیت مدیرعاملی آن مشخص شده باشد. این در حالی است که طبق ماده ۹۴ قانون مدیریت خدمات کشوری، دوره قانونی سرپرستی نباید از چهار ماه تجاوز کند. مقایسه عملکرد سیتا در سال ۱۴۰۴ با سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که این بلاتکلیفی مدیریتی به کاهش هماهنگی در شرکت‌های زیرمجموعه و افت بهره‌وری منجر شده است.

شرکت سیمان سپاهان، از زیرمجموعه‌های سرمایه‌گذاری غدیر، با گذشت بیش از پنج ماه از انتصاب یحیی نصر اصفهانی به‌عنوان سرپرست، همچنان بدون مدیرعامل رسمی اداره می‌شود. در کنار افت ۲۰ درصدی تولید و کاهش بهره‌وری، این شرکت با دعوی حقوقی از سوی شهرداری دیزیچه و ترکیب هیئت‌مدیره‌ای فاقد تخصص صنعتی، در موقعیتی شکننده قرار گرفته است.

شرکت سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان (سیدکو)، از زیرمجموعه‌های گروه توسعه ملی، با ترکیب مدیریتی متأثر از روابط سیاسی و تراکم مسئولیت‌های اجرایی، به نمونه‌ای از چالش‌های ساختاری در بنگاه‌های شبه‌دولتی تبدیل شده است. حضور هم‌زمان اعضای هیئت‌مدیره در پنج شرکت موازی و انتصاب چهره‌ای با مدرک سیاست‌گذاری عمومی در رأس هلدینگ، پرسش‌هایی درباره تخصص‌گرایی، بهره‌وری و استقلال راهبری این مجموعه ایجاد کرده است.

تحلیلگر بازار سرمایه، اردلان عزیززاده، با بررسی عملکرد مالی سیمان سپاهان در سال منتهی به شهریور ۱۴۰۳، چشم‌اندازی روشن از سودآوری این شرکت ارائه داده است. او معتقد است ترکیب فروش عملیاتی قوی، درآمدهای غیرعملیاتی از سرمایه‌گذاری‌ها، و سیاست تقسیم سود منظم، «سپاها» را به یکی از گزینه‌های جذاب برای سهامداران تبدیل کرده است.

با فرض کاهش محدود تولید و ثبات نسبی در نرخ فروش، شرکت سیمان تهران (ستران) چشم‌انداز سودآوری قابل قبولی را تا پایان سال مالی ارائه می‌دهد. در عین حال، تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال نشان می‌دهند که سهم در محدوده‌ای حساس قرار گرفته و هرگونه تغییر در تقاضای بازار می‌تواند مسیر قیمتی آن را دستخوش تحول کند.

شرکت سیمان کارون، از زیرمجموعه‌های خانوادگی علاقبندیان، با توقف طرح‌های توسعه‌ای، بدهی‌های معوق در وضعیت بحرانی قرار گرفته است. در حالی که پروژه‌های تولیدی نیمه‌کاره مانده‌اند، منابع مالی کافی برای تکمیل آن‌ها فراهم نشده و حواشی مدیریتی نیز بر پیچیدگی شرایط افزوده‌اند.