پایگاه خبری سرمایه فردا

با شکست قطعنامه تعویق مکانیزم ماشه و بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، پرونده هسته‌ای ایران وارد مرحله‌ای تازه و پیچیده‌تر شده است. کارشناسان معتقدند که برجام دیگر نه پشتوانه حقوقی دارد و نه ظرفیت سیاسی، و تهران ناگزیر است مسیر دیپلماسی خود را بر اساس موازنه جدید قدرت‌های جهانی بازتعریف کند. در این میان، نقش اروپا کمرنگ‌تر از همیشه و خطرات امنیتی منطقه‌ای پررنگ‌تر از گذشته شده‌اند.

فضای سرمایه‌گذاری بعد از مکانیسم ماشه وارد مرحله‌ای پرریسک و چندلایه شد. در این شرایط، جلب اعتماد ، حذف سیاست‌های متناقض اقتصادی و اجرای اصلاحات ساختاری، بازار سهام را از بستری شکننده به زمینه بلوغ افتصاد بدل می کند. در روز جاری بعد از اسنپ بک بازار رشد کرد تا نشان دهند ارزنده است.

در روزهایی که بازار سرمایه ایران از تبعات جنگ ۱۲ روزه و فشارهای سیاسی عبور می‌کند، تحلیلگران به بررسی نقش ساختارهای ناکارآمد، چالش‌های بودجه‌ای و فرصت‌های موجود در صنایع خاص پرداخته‌اند. از مقایسه منطقه‌ای با ترکیه و عربستان تا تحلیل عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری، این گزارش تصویری چندلایه از واقعیت‌های اقتصادی و مسیرهای ممکن برای بازگشت اعتماد به بازار ارائه می‌دهد.

بازارهای مالی ایران تحت تأثیر تحولات سیاسی و اقتصادی داخلی و خارجی، نوسانات قابل توجهی را تجربه کردند. طلا با جهش قیمت و افزایش حباب انواع سکه، بار دیگر به مرکز توجه سرمایه‌گذاران بازگشت. دلار با عبور از مرز روانی سقف قبلی، مسیر صعودی خود را تثبیت کرد. در مقابل، بازار سهام با افت شاخص و خروج سنگین نقدینگی، همچنان در وضعیت شکننده قرار دارد.

افزایش کارمزد معاملات در شرایط رکود، نه‌تنها به خروج سرمایه‌گذاران دامن می‌زند، بلکه نقش بازار سرمایه در تأمین مالی اقتصاد را به حاشیه می‌برد

در حالی‌که صندوق‌های طلا پس از ریسک‌های نظامی با موجی از ورود سرمایه مواجه شدند، بررسی دقیق رفتار معامله‌گران نشان می‌دهد که این ورود و خروج‌ها عمدتاً تابع نوسانات قیمت بوده و نه تحلیل ارزش‌گذاری. در مقابل، بازار بورس اوراق بهادار با رفتارهای سنجیده‌تر و مبتنی بر تحلیل بنیادی، سیگنال‌های قابل اتکاتری برای سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. داده‌های شهریور نشان می‌دهد که پول‌های حرفه‌ای در حال بازگشت به بازار سهام هستند، در حالی‌که صندوق‌های درآمد ثابت و طلا بیشتر میزبان سرمایه‌گذاران محتاط یا تازه‌وارد بوده‌اند.

در شرایطی که هیچ‌یک از پارامترهای کلان اقتصادی یا سیاسی تغییر نکرده‌اند، بازار سرمایه ایران با واکنش مثبت به کف قیمتی خود، نشانه‌هایی از بازگشت خریداران را بروز داده است. این رشد، نه حاصل خوش‌بینی به مذاکرات یا اصلاح سیاست‌های پولی، بلکه نتیجه تخلیه فشار فروش و تثبیت قیمت‌ها در محدوده‌ای قابل پذیرش برای سرمایه‌گذاران است. در همین حال، رکود در اقتصاد خرد، تورم بالا، و نرخ بهره سنگین، چشم‌انداز کلی اقتصاد را تیره کرده‌اند. با این حال، صنایع ریالی با قدرت چانه‌زنی در قیمت‌گذاری، می‌توانند در این فضای تورمی، فرصت‌هایی برای بازدهی فراهم کنند.

بیش از هفت دهه پس از شکل‌گیری نظم بین‌المللی مبتنی بر رهبری آمریکا و نهادهای چندجانبه، نشانه‌های فرسایش این چارچوب به‌وضوح در تحولات ژئوپولیتیکی اخیر دیده می‌شود. از بی‌اعتباری نهادهای بین‌المللی و رفتار متناقض واشنگتن گرفته تا ظهور بلوک‌های جدیدی چون بریکس و سازمان همکاری شانگهای، جهان در حال عبور از نظم لیبرال آمریکایی به سوی ساختاری چندقطبی، قدرت‌محور و انعطاف‌پذیر است. این گذار، نه‌تنها فرصت‌هایی برای بازیگران مستقل فراهم کرده، بلکه چالش‌هایی تازه در مدیریت رقابت‌ها و بحران‌های جهانی به همراه دارد.

تحولات جهانی امروز، ساختارهای سنتی قدرت، اقتصاد و فرهنگ را دگرگون کرده‌اند. ایران، به‌عنوان کشوری با موقعیت ژئوپلیتیک و منابع انسانی و طبیعی قابل‌توجه، در معرض امکان‌ها و امتناع‌های هم‌زمان قرار دارد. تحلیل این وضعیت نشان می‌دهد که تنها با حکمرانی هوشمند، توسعه پایدار و مشارکت در فرآیندهای جهانی می‌توان از مصرف‌کننده بودن عبور کرد و به آفریننده تحولات بدل شد.