پایگاه خبری سرمایه فردا

نماد «دتولید» متعلق به شرکت تولید دارو، یکی از شرکت‌های باسابقه صنعت داروسازی ایران است که با وجود سابقه طولانی در تولید داروهای عمومی و تخصصی، با چالش‌هایی در سودآوری پایدار، نقدینگی و رقابت در بازار مواجه است. ارزندگی این نماد به شدت وابسته به اصلاح ساختار مالی، توسعه سبد محصولات و بهره‌گیری از ظرفیت صادراتی است.

درآمد ماهانه یک فست‌فود متوسط در مناطق پرتردد تهران به بیش از ۱۵۰ میلیون تومان می‌رسد؛ در حالی که بسیاری از رستوران‌های سنتی با هزینه‌های بالای مواد اولیه و پخت زمان‌بر، به سودی کمتر از نصف این رقم رضایت می‌دهند.

چگونه فناوری پرتودهی هسته ای با نفوذ دقیق، سرعت و ایمنی بی‌نظیر، مسیر تولید دارو را متحول کرده؟ در این گزارش به جزئیات آن پرداخته شده است.

نهاله نراقی، مدیرعامل شرکت دارویی اکتوورکو، با دریافت بیش از ۲۸۶ میلیارد تومان تسهیلات از بانک کارآفرین و ثبت ۲۷۸ میلیارد تومان آن در سرفصل بدهی‌های غیرجاری، در مرکز توجهات مالی و نظارتی قرار گرفته است. در کنار این ساختار اعتباری، سابقه واردات داروی لوزارتان از یک شرکت هندی ممنوع‌الورود، و تأخیر در جمع‌آوری آن، پرسش‌هایی جدی درباره مسئولیت‌پذیری و شفافیت در صنعت دارو ایجاد کرده است.

در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳، اعتبار سازمان شیلات ایران با افتی ۷۴ درصدی نسبت به سال قبل، به ۲٬۳۹۶ میلیارد ریال کاهش یافته است؛ در حالی که این نهاد با بیش از نیم قرن سابقه، مستقیماً با ۵۰ هزار صیاد عضو تعاونی‌ها در ارتباط است و حذف آن می‌تواند به تضعیف سیاست‌گذاری تخصصی در حوزه منابع آبزی منجر شود.

در حالی‌ که طب سنتی در سال‌های اخیر با استقبال گسترده مردمی و گسترش مراکز درمانی در تهران روبه‌رو شده، وزارت بهداشت درباره سوءاستفاده از ناآگاهی مردم هشدار داده است در حالی که متخصصان طب سنتی معتقد هستند با توسعه علمی طب سنتی می‌توان چالش‌ها را رفع کرد.

زمزم آذربایجان، از زیرمجموعه‌های هلدینگ غذایی سینا به مدیریت مهدی صولی، با زیان انباشته، بدهی‌های میلیاردی و توقف تولید مستقل، در وضعیت بحرانی قرار دارد. ساختار مالی نامتعادل و وابستگی کامل به خدمات کارمزدی، آینده این برند قدیمی را با ابهام روبه‌رو کرده است.

در سال گذشته، صادرات محصولات غذایی و مواد اولیه ایران با رشد چشمگیری همراه شد و به رقم ۴.۵ میلیارد دلار رسید. افزایش تقاضای خارجی، سیاست‌های حمایتی دولت، و تمرکز بر بازارهای منطقه‌ای از جمله عراق، امارات و روسیه، زمینه‌ساز این موفقیت بوده‌اند. با وجود چالش‌هایی چون نوسانات ارزی و محدودیت‌های زیرساختی، ایران توانسته جایگاه خود را در صادرات فرآورده‌های غذایی صنعتی تثبیت کند؛ اما استمرار این روند نیازمند اصلاحات ساختاری و توسعه دیپلماسی اقتصادی است.

در دنیای امروز، تضمین کیفیت و سلامت مواد غذایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تغییرات اقلیمی، کاهش منابع طبیعی، و سیاست‌های نادرست اقتصادی تهدیدات جدی برای امنیت غذایی محسوب می‌شوند. اجرای استانداردهای سختگیرانه، بازرسی‌های منظم، و همکاری میان ذینفعان، گام‌های اساسی در مسیر ایجاد یک سیستم غذایی پایدار و ایمن هستند.