پایگاه خبری سرمایه فردا

نام خلیج فارس از دیرباز در اسناد و نقشه‌های تاریخی به ثبت رسیده و مورد تأیید سازمان‌های بین‌المللی بوده است. بااین‌حال، در دهه‌های اخیر، برخی جریان‌های سیاسی و رسانه‌ای تلاش کرده‌اند تا نام جعلی "خلیج عربی" را جایگزین کنند. این روند که نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ توسط جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور وقت مصر، آغاز شد، با حمایت رسانه‌های عربی و انتشار گسترده آن در متون غربی ادامه یافته است. سازمان ملل متحد بارها بر استفاده از نام "خلیج فارس" تأکید کرده و تغییر این نام را غیرمعتبر دانسته است. بااین‌حال، سیاستمداران و رسانه‌های بین‌المللی همچنان در برخی موارد این نام جعلی را به‌کار می‌برند، اما تاریخ و اسناد معتبر نشان می‌دهند که این آب‌ها همیشه "خلیج فارس" بوده و خواهند بود.

تحولات اخیر پیرامون نام خلیج فارس، گمانه‌زنی‌هایی را درباره تلاش‌های کشورهای منطقه برای تغییر واقعیت‌های تاریخی برانگیخته است. از ادعاهای کشورهای همسایه درباره جزایر ایرانی گرفته تا بحث‌های مربوط به نام‌گذاری، همه این اقدامات می‌توانند پیامدهای گسترده‌ای بر سیاست خارجی، اقتصاد و موقعیت منطقه‌ای ایران داشته باشند. در این میان، شایعات مربوط به اعلام یک تصمیم مهم از سوی رئیس‌جمهور آمریکا، نگرانی‌ها را بیشتر کرده است. آیا ایران در برابر این چالش‌ها دیپلماسی مقتدرانه‌ای به کار خواهد گرفت؟

تنگه هرمز، گذرگاهی حیاتی بین خلیج فارس و دریای عمان، با اهمیت استراتژیک در تجارت جهانی انرژی دارد. این تنگه از نظر عمق و عرض مناسب نکات امنیتی دارد؛ جزئیات را بخوانید؛

نقش فعال هند و روسیه در کریدور شمال-جنوب به تسهیلاتی که ما برای آنها فراهم می‌کنیم، مرتبط است. هر چه تسهیلات در کریدور شمال جنوب فراهم کنیم، کشورهای ذی‌نفع ترجیح بیشتری برای استفاده از مسیر دارند.