پایگاه خبری سرمایه فردا

ایران با استناد به مفاد برجام، کنوانسیون‌های بین‌المللی و شرایط جنگی اخیر، فعال‌سازی مکانیسم ماشه از سوی اروپا را غیرقانونی می‌داند. با وجود همراهی چین و روسیه با مواضع حقوقی ایران، ضعف ساختاری بند اسنپ‌بک در متن برجام—که بدون نیاز به اجماع، امکان بازگشت تحریم‌ها را فراهم می‌کند—دست اروپا را برای اعمال فشار باز گذاشته است. این خلأ حقوقی، میراث اعتماد بی‌پایه تیم مذاکره‌کننده دولت روحانی به طرف غربی است؛ اشتباهی که امروز هزینه‌های سنگینی برای ایران به همراه دارد.

بیانیه اخیر جبهه اصلاحات نه‌تنها با واکنش‌های تند از سوی منتقدان داخلی مواجه شده، بلکه به‌زعم تحلیلگران، حاوی پیام‌هایی است که می‌تواند معادلات منطقه‌ای میان ایران، آمریکا و رژیم صهیونیستی را به سمت تشدید تنش و حتی احتمال جنگ سوق دهد. از اشاره به مکانیسم ماشه تا پیشنهاد تعلیق غنی‌سازی، این بیانیه به‌جای گره‌گشایی، به‌عنوان بستری برای سوءاستفاده دشمنان و تضعیف انسجام ملی ارزیابی شده است.

تحولات جنگ ۱۲ روزه نه‌تنها ماهیت دشمنی غرب با ایران را آشکار کرد، بلکه نقش حیاتی جبهه مقاومت در تقویت توان بازدارندگی کشور را برای افکار عمومی روشن ساخت. برخلاف ادعاهای حسن روحانی و جریان اصلاح‌طلب، این سیاست‌های منطقه‌ای و حضور ایران در محور مقاومت بود که مانع حمله نظامی شد؛ نه مذاکره با غرب. اکنون بسیاری از مردم و حتی منتقدان سابق، به درستی راهبردهای جمهوری اسلامی اذعان کرده‌اند و خواستار بازنگری جریان‌های غرب‌گرا در مواضع گذشته‌شان هستند.

جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، تنها یک درگیری نظامی نبود؛ بلکه بخشی از یک راهبرد عمیق و چندلایه برای تضعیف موجودیت ایران به‌عنوان یک کشور یکپارچه بود. رسانه‌های غربی و عبری از برنامه اسرائیل برای فعال‌سازی گروه‌های تجزیه‌طلب و منافقین پرده برداشته‌اند؛ راهبردی که ریشه در دکترین «اتحادهای پیرامونی» دارد و هدف نهایی آن، ایجاد شکاف‌های قومی و مذهبی و سوق دادن ایران به سمت جنگ داخلی و فروپاشی ملی است. این گزارش، ابعاد پنهان این دکترین و نقش گروه‌های نیابتی در اجرای آن را بررسی می‌کند.

در شرایط حساس پس از جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران، حفظ انسجام ملی بیش از هر زمان دیگری به یک ضرورت راهبردی بدل شده است. با این حال، برخی جریان‌های سیاسی و چهره‌های اصلاح‌طلب، به‌جای تقویت وحدت، تلاش کرده‌اند مطالبات جناحی خود را به نام ملت مطرح کنند. این گزارش، با واکاوی مواضع حسن روحانی و بیانیه‌های اخیر اصلاح‌طلبان، نشان می‌دهد چگونه برخی اظهارات و پیشنهادات، نه در راستای همبستگی ملی بلکه در جهت انشقاق و تحمیل پروژه‌های سیاسی خاص ارزیابی می‌شود. در این میان، تجربه جنگ اخیر، اعتبار دیدگاه‌های مبتنی بر قدرت درون‌زا و دیپلماسی متوازن را اثبات کرده و ضرورت بازنگری در سیاست‌های گذشته را دوچندان ساخته است.

در حالی‌که تروئیکای اروپا تهدید به فعال‌سازی مکانیسم ماشه علیه ایران کرده‌اند، چین و روسیه با واکنش‌های صریح و حقوقی، جبهه‌ای قدرتمند در برابر این اقدام تشکیل داده‌اند. این تقابل، نه‌تنها مشروعیت اروپا را در شورای امنیت زیر سؤال برده، بلکه آینده برجام را در آستانه فروپاشی قرار داده است. اگر اروپا بر مسیر یک‌جانبه خود اصرار ورزد، نه‌تنها از معادلات هسته‌ای ایران کنار گذاشته خواهد شد، بلکه با انزوای دیپلماتیک و کاهش نفوذ جهانی مواجه می‌شود؛ در حالی‌که ایران با تکیه بر حمایت چین و روسیه، مسیر تازه‌ای در تعاملات بین‌المللی خود خواهد گشود.

در پی حمله نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران، برخی جریان‌های مغرض با انتشار ناقص سخنان رهبر انقلاب، تلاش کردند پیش‌بینی ایشان درباره عدم وقوع جنگ را زیر سؤال ببرند. این تحریف، با هدف تضعیف جایگاه رهبری و القای خطای راهبردی صورت گرفت؛ در حالی که سخنان ایشان مربوط به سال ۱۳۹۷ و در واکنش به تهدیدات دولت ترامپ بود. بررسی مواضع اخیر رهبر انقلاب نشان می‌دهد که ایشان نه‌تنها نسبت به احتمال حمله نظامی آگاه بودند، بلکه بارها درباره پاسخ قاطع ایران هشدار داده‌اند. ادعای محسن هاشمی درباره غافلگیری رهبری، یا از بی‌اطلاعی ناشی می‌شود یا از شیطنت سیاسی؛ در هر دو حالت، فاقد اعتبار و دقت لازم است.

مستند «تهران تل‌آویو» به کارگردانی میکائیل دیانی و تهیه‌کنندگی علی صدری‌نیا، روایتی است از جنگی متفاوت؛ جنگی که در دل شهرها و میان مردم شکل گرفت. این مجموعه، با نگاهی انسانی و فرهنگی، تلاش دارد قصه‌هایی را ثبت کند که در هیاهوی اخبار و تحلیل‌های نظامی گم شده‌اند؛ قصه‌هایی از بی‌خانمان‌ها، کودکان، خانواده‌های شهدا و هنرمندانی که در روزهای سخت، قهرمان شدند.

در بحبوحه تحلیل‌های پس از جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، برخی روایت‌ها با اغراق و بیان غیرواقعی، نه‌تنها به تقویت تصویر ایران نمی‌انجامند، بلکه آن را به بازی‌های کودکانه تقلیل می‌دهند. روایت‌هایی که از اطلاع‌رسانی آمریکا تا تقسیم کار ترامپ و نتانیاهو سخن می‌گویند، اگر با دقت و عقلانیت بررسی نشوند، می‌توانند به خطای راهبردی در شناخت دشمن و تحلیل آینده منجر شوند.