پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی که رژیم صهیونیستی با ۱۲ حمله هوایی به بندر الحدیده یمن تلاش کرد زیرساخت‌های حیاتی این کشور را فلج کند، پدافند هوایی یمن با موفقیت مانع نفوذ جنگنده‌ها شد و تجاوز اسرائیل ناکام ماند. هم‌زمان، لوکزامبورگ به‌رغم فشارهای آمریکا و تل‌آویو، در آستانه به رسمیت شناختن کشور فلسطین قرار دارد و کمیته تحقیقات سازمان ملل نیز رسماً اسرائیل را به ارتکاب نسل‌کشی در غزه متهم کرده است—نشانه‌هایی از انزوای فزاینده تل‌آویو در سطح جهانی.

در جریان جنگ ۱۲ روزه، ایران با شناختی عمیق از نقش علم در قدرت نظامی اسرائیل، مراکز پژوهشی و دانشگاهی این رژیم را هدف حملات موشکی دقیق قرار داد. تخریب مؤسسه وایزمن، دانشگاه‌های بن‌گوریون و تخنیون، و پارک فناوری گاو یام، نه‌تنها ده‌ها سال تحقیق را نابود کرد، بلکه ستون‌های علمی و دفاعی اسرائیل را لرزاند. این حملات نشان داد که در جنگ‌های مدرن، هدف قرار دادن زیرساخت‌های علمی می‌تواند به اندازه حمله به پایگاه‌های نظامی، معادلات قدرت را تغییر دهد.

در پی حمله نظامی رژیم صهیونیستی به پایتخت قطر، سران کشورهای اسلامی و عربی در نشست اضطراری سازمان همکاری‌های اسلامی گرد هم آمدند تا ضمن محکومیت تجاوز اخیر، خواستار اقدام عملی، تشکیل ائتلاف منطقه‌ای و پاسخ بازدارنده به تل‌آویو شوند. رهبران ایران، عراق، مصر، اردن، ترکیه و قطر در سخنرانی‌های خود تأکید کردند که اسرائیل با عبور از تمامی خطوط قرمز، امنیت منطقه را تهدید کرده و باید با فشار سیاسی، اقتصادی و حقوقی مهار شود. این اجلاس، نقطه عطفی در همگرایی کشورهای اسلامی برای مقابله با سیاست‌های تجاوزگرانه اسرائیل تلقی می‌شود.

یک سال پس از عملیات موشکی گسترده ایران علیه اهداف نظامی رژیم صهیونیستی، تصاویر ماهواره‌ای جدید پرده از خسارات عمیق به پایگاه‌های تل نوف و نواتیم برداشته‌اند. عملیات «وعده صادق ۲» که در واکنش به ترور رهبران مقاومت طراحی شد، با اصابت دقیق موشک‌های بالستیک به زیرساخت‌های حیاتی نیروی هوایی اسرائیل، معادلات نظامی منطقه را دگرگون کرد. در حالی که تل‌آویو با سانسور شدید تلاش کرد ابعاد واقعی حمله را پنهان کند، تحلیل‌های منابع مستقل نشان می‌دهند که توان عملیاتی ارتش اسرائیل برای مدت قابل توجهی مختل شده و روایت رسمی رژیم با واقعیت‌های میدانی در تضاد است.

حمله هوایی اسرائیل به دوحه در نوامبر ۲۰۲۳، نه‌تنها نقطه‌عطفی در روابط خلیج فارس و تل‌آویو بود، بلکه بی‌سابقه‌ترین ضربه را به اعتبار امنیتی آمریکا در منطقه وارد کرد. این حمله، که با هدف رهبران حماس و به‌احتمال زیاد با چراغ سبز واشنگتن انجام شد، کشورهای عربی را با این پرسش مواجه کرد: پایگاه‌های نظامی آمریکا چه فایده‌ای دارند اگر نتوانند از متحدان خود در برابر متحد دیگرشان محافظت کنند؟ رسانه‌ها و اندیشکده‌های بین‌المللی از جمله گاردین، کارنگی و میدل‌ایست مانیتور، این رویداد را نشانه‌ای از فروپاشی نظم منطقه‌ای و تردید در آینده توافق ابراهیم دانسته‌اند. اکنون کشورهای خلیج در دوراهی دشواری قرار گرفته‌اند: پذیرش سلطه اسرائیل یا بازنگری در وابستگی به آمریکا.

در میانه سکوت نهادهای رسمی و انفعال دیپلماتیک، ناوگان جهانی «صمود» با بیش از ۵۰ کشتی و صدها فعال از ۴۴ کشور جهان، به سوی غزه در حرکت است تا محاصره اسرائیل را به چالش بکشد. این کاروان، که از بنادر اروپا، آفریقا و آسیا به راه افتاده، نه‌تنها حامل کمک‌های بشردوستانه است، بلکه با پخش زنده در رسانه‌ها و حضور چهره‌های جهانی، به نماد مقاومت مدنی و افشای جنایات تبدیل شده است. صمود، با شعار «شما تنها نیستید»، چهره جهانی اسرائیل را زیر فشار افکار عمومی قرار داده و موجی از همبستگی فراملی را رقم زده است—از بنادر بسته‌شده تا کمپین‌های وایرال، از کودکان گرسنه تا صدای جهانی عدالت.

عملیات هوایی رژیم صهیونیستی علیه رهبران حماس در پایتخت قطر، که با افتخار توسط نتانیاهو به‌عنوان اقدامی مستقل معرفی شد، حالا با زنده ماندن اهداف اصلی و محکومیت جهانی، به یکی از پرهزینه‌ترین شکست‌های دیپلماتیک و امنیتی اسرائیل تبدیل شده است. این گزارش، به بررسی ابعاد سیاسی، منطقه‌ای و داخلی این اقدام پرریسک می‌پردازد؛ اقدامی که نه‌تنها مذاکرات صلح را تخریب کرد، بلکه انزوای تل‌آویو را در سطح بین‌المللی تشدید نمود.

در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش دارد با حضور در رویدادهای هنری مانند یوروویژن چهره‌ای نرم و فرهنگی از خود به نمایش بگذارد، موج اعتراضات مردمی، تحریم هنرمندان و واکنش‌های سیاسی در اروپا نشان می‌دهد که هنر، به‌ویژه موسیقی، به بستری برای مقاومت جهانی علیه سیاست‌های تجاوزکارانه تل‌آویو تبدیل شده است. از مهندسی آرا تا تهدید به تحریم مسابقات، یوروویژن به صحنه‌ای تازه برای تقابل افکار عمومی با سفیدشویی اسرائیل بدل شده است.

حمایت بی‌قید و شرط ترامپ از رژیم صهیونیستی، نه‌تنها منافع آمریکا را در اولویت دوم قرار داده، بلکه به شکل‌گیری نظریه‌هایی درباره باج‌گیری سیاسی از رئیس‌جمهور آمریکا منجر شده است. با این حال، بررسی دقیق‌تر ساختار تصمیم‌سازی در کاخ سفید نشان می‌دهد نقش جرد کوشنر، داماد ترامپ و دوست دیرینه نتانیاهو، در طراحی و اجرای سیاست‌های خاورمیانه‌ای واشنگتن، فراتر از هر نظریه توطئه‌ای است. از معامله قرن تا توافق‌های ابراهیم، رد پای کوشنر در شکل‌دهی به نظم جدید منطقه‌ای کاملاً مشهود است.