پایگاه خبری سرمایه فردا

فولاد مبارکه در سال ۱۴۰۴ با تمرکز بر تأمین داخلی و کاهش وابستگی به واردات، توانسته است تنها ۵ درصد از خریدهای خود را از بازار خارجی انجام دهد. این شرکت با بومی‌سازی ۲۲۰ قلم قطعه تا پایان مردادماه و همکاری با ۷۹۵ شرکت دانش‌بنیان، نه‌تنها صرفه‌جویی ارزی ۵.۷ میلیون یورویی را رقم زده، بلکه گام بلندی در مسیر تقویت زیرساخت‌های صنعتی کشور و تحقق اقتصاد مقاومتی برداشته است.

در تابستان ۱۴۰۴، قطعی‌های گسترده برق و اجرای ناقص برنامه‌های حمایتی، تولید فولاد را با افت ۵.۷ درصدی مواجه کرده و صادرات این محصول را ۴۰۰ میلیون دلار کاهش داده است.

فولاد اکسین خوزستان با بیش از ۷۵ میلیارد تومان تسهیلات معوق و مدیریتی که هم‌زمان در چهار شرکت دیگر نیز مسئولیت دارد، در موقعیتی قرار گرفته که شفافیت مالی و تمرکز مدیریتی آن با پرسش‌های جدی روبه‌روست. در حالی که بخشنامه سازمان بازرسی درباره تعدد مسئولیت‌ها صادر شده، وضعیت فعلی این شرکت نیازمند بازنگری فوری است.

صنعت فولاد ایران در نقطه‌عطفی راهبردی قرار دارد؛ گذار از صادرات مواد خام به تولیدات پیشرفته مستلزم بازنگری در سیاست‌های حمایتی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌ و اتصال به بازار جهانی است.

در حالی‌که چین با تعطیلی موقت کارخانه‌های فولاد در تانگشان به استقبال رژه نظامی می‌رود، بازارهای جهانی با رشد قیمت سنگ‌آهن واکنش نشان داده‌اند. همزمان، لغو محدودیت‌های خرید مسکن در پکن و تعویق تعرفه‌های آمریکا بر کالاهای چینی، چشم‌انداز تقاضا و ثبات تجاری را بهبود بخشیده‌اند. این تحولات، فولاد را بار دیگر در کانون تعاملات زیست‌محیطی، سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری قرار داده‌اند.

� در مرداد ۱۴۰۴، صنعت فولاد ایران و جهان در تقاطع رکود ساخت‌وساز، جهش صادرات و رقابت منطقه‌ای قرار گرفته‌اند. چین با کاهش شدید فعالیت‌های عمرانی، تولید را کاهش داده و صادرات را به رکورد تاریخی رسانده است؛ در حالی‌که ایران با افت تولید آهن اسفنجی، محدودیت‌های صادراتی و عقب‌نشینی از بازار عراق، با چالش‌های ساختاری مواجه است. در همین حال، ترکیه و قطر با بهره‌گیری از مزیت‌های لجستیکی و سیاست‌های حمایتی، سهم خود را از بازار منطقه‌ای افزایش داده‌اند. این تحولات نشان می‌دهد که حفظ جایگاه ایران در زنجیره جهانی فولاد، نیازمند اصلاحات فوری، راهبرد صادراتی منسجم و بازتعریف نقش زیرساخت‌های صنعتی است.

ذوب‌آهن اصفهان در گرداب زیان انباشته و مدیریت ناکارآمد گرفتار شده؛ پروژه‌های ملی چون تولید ریل نیز نتوانسته‌اند آن را از سقوط مالی نجات دهند.

بحران شرکت صبا فولاد با افت ۹۱ درصدی سود خالص و کاهش ۹۰ درصدی سود عملیاتی رقم خورد و‌ وارد یکی از چالشی ترین دوره‌های مالی خود شده که نشانه‌ای گسست‌های راهبردهای تولید است.

در سالی که بهای تمام‌شده به دشمن پنهان سودآوری در صنعت فولاد بدل شد و نرخ گذاری فروش به مانعی برای رشد تبدیل گشت، صنعت فولاد ایران درگیر جدالی چندوجهی شده؛ از بحران انرژی و نوسانات ارزی گرفته تا سرمایه‌گذاری‌هایی که نقدینگی شرکت‌ها را به تحلیل بردند.