پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی‌که چین با سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و گسترش نفوذ ژئو‌اقتصادی خود به‌دنبال تثبیت جایگاه جهانی‌اش است، ایالات متحده با سیاست‌های تعرفه‌ای و محدودیت‌های تجاری تلاش دارد این روند را مهار کند. اما این تقابل نه‌تنها بر اقتصاد دو کشور، بلکه بر بازارهای جهانی از جمله ایران نیز سایه افکنده است—از نوسانات قیمت فلزات پایه تا بحران بدهی و رکود احتمالی در آمریکا.

به گزارش سرمایه فردا، در گزارش تجارت خارجی چین در ماه ژوئیه، نشانه‌هایی از تغییرات ساختاری در مسیر بازرگانی این کشور دیده می‌شود که برای اقتصادهایی با پیوندهای تجاری نزدیک به پکن، از جمله ایران،

در رقابت ژئوپلیتیکی بر سر عناصر خاکی کمیاب، چین با تسلط تاریخی بر استخراج و پالایش این فلزات حیاتی، به اهرمی قدرتمند در برابر ایالات متحده تبدیل شده است. این عناصر که در قلب فناوری‌های نوین و صنایع دفاعی قرار دارند، اکنون به نقطه‌ضعف راهبردی واشینگتن بدل شده‌اند. گزارش اندیشکده «سوفان» نشان می‌دهد آمریکا برای شکستن این انحصار، با موانع فنی، زیست‌محیطی و زمانی بزرگی روبه‌روست و حتی با سرمایه‌گذاری‌های چندجانبه و دیپلماسی معدنی، راهی دشوار و بلندمدت در پیش دارد. رقابت بر سر این منابع، نه‌تنها آینده اقتصادی بلکه توان دفاعی و نفوذ جهانی آمریکا را رقم خواهد زد.

شاید به نظر برسد که پاسخ همگام چین در بالا بردن تعرفه واردات کالا از سوی ایالات متحده رویکردی قاطعانه و درست است اما تاریخ آن واکنش به تعرفه های ترامپ را یک اشتباه استراتژیک ارزیابی می کند. 

بررسی عمیق تحولات ژئوپلیتیکی و تحلیل استراتژی‌ جهانی آمریکا روشن خواهد کرد که آیا سیاست‌های فشار حداکثری علیه ایران و تلاش برای جداسازی روسیه از چین می‌تواند معادلات قدرت جهانی را تغییر دهد؟

تقریباً نسبت به ۵ سال پیش که پایان دوره ریاست‌جمهوری ترامپ بود تنش‌های سیاسی زیادی به وجود آمده و بلوک بندی ها منجر به ترامپ نگران تضعیف اقتصادی آمریکا شده‌است.

چشم‌انداز اقتصاد چین برای سال ۲۰۲۴ چندان امیدوارکننده نیست و به نظر می‌رسد که این کشور نتواند به هدف رشد حدود ۵ درصدی خود دست یابد.

چین بعد از انقلاب دهقانی مائو از یوغ استعمار روسیه رها شد و بلافاصله با آمریکا روابط تجاری و اقتصادی برقرار کرد و کم کم اقتصاد چین روندی صعودی گرفت.

تاثیر اقتصاد چین بر بازار جهانی میتواند به شکل افزایش تورم نمایان شود. چون این کشور به دنبال تحریک تقاضای داخلی رفته و کمتر به بازار صادراتی فکر می‌کند.