پایگاه خبری سرمایه فردا

بسیاری از سهم‌ها در کف‌های تاریخی معامله می‌شوند و نسبت‌های بنیادی جذاب شده‌اند. اما شرط رشد، دو مؤلفه حیاتی نقدینگی و مدیریت انتظارات تورمی است.

بورس در هفته‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد؛ جایی که شاخص کل در تلاقی سیگنال‌های تکنیکال و تحولات بنیادی، آماده تعیین مسیر میان‌مدت خود است.

بازار سرمایه ایران در آستانه یک هفته حساس قرار دارد؛ جایی که هم‌زمان با شکل‌گیری واگرایی‌های تکنیکال در شاخص کل، شایعاتی درباره تغییرات سیاست‌گذار پولی و ارزی، فضای خوش‌بینی را در میان فعالان بازار تقویت کرده‌اند. تحلیل‌گران معتقدند در صورت تأیید قیمتی این واگرایی‌ها و تثبیت روند مثبت، شاخص کل می‌تواند تا سطح ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار واحد رشد کند.

شرکت فرآورده‌های نسوز ایران، از زیرمجموعه‌های هلدینگ تاصیکو تحت مدیریت سیدعلیرضا سیاسی‌راد، در سه‌ماهه نخست سال با زیان خالص ۸۶ میلیارد تومانی، افت شدید عملکرد و شکایت‌های زیست‌محیطی مواجه شده است. در حالی که صلاحیت مدیرعامل هلدینگ هنوز توسط سازمان بورس احراز نشده، این شرکت با چالش‌های چندوجهی روبه‌روست.

در سومین روز شهریور، بازارهای مالی ایران با نوساناتی معنادار مواجه شدند؛ از جهش قیمت دلار تا رشد چشمگیر طلا و رکود در بورس. در حالی که فعالان بازار چشم‌انتظار تعیین تکلیف «مکانیزم ماشه» هستند، تحلیل‌گران از ادامه روند صعودی دلار و طلا سخن می‌گویند و بورس را در وضعیت تعلیق و انتظار توصیف می‌کنند.

بازار سرمایه در روزهای اخیر شاهد افزایش چشمگیر معاملات هیجانی و خروج گسترده نقدینگی بوده است؛ روندی که نه‌تنها از ضعف بنیادی نشأت می‌گیرد، بلکه تحت تأثیر سوگیری‌های ذهنی سرمایه‌گذاران نیز تشدید شده است. در حالی که شاخص‌ها از تحرک بازمانده‌اند، رفتارهای جبرانی و تصمیمات احساسی، فضای بازار را به سمت ناپایداری بیشتر سوق داده‌اند.

در حالی که سهام شرکت «ثشاهد» طی چند سال گذشته بیش از ۹۵ درصد افت قیمت را تجربه کرده، شواهد متعدد از دستکاری‌های ساختاری، ضعف نظارتی، و بی‌تفاوتی مدیریتی حکایت دارد. سهمی که دارایی خانواده‌های معظم شهداست، امروز در غیاب شفافیت و حمایت، به نمادی از بی‌عدالتی در بازار سرمایه بدل شده است.

در پی اعلام رسمی وزیر اقتصاد مبنی بر پایان حمایت‌های ویژه از بورس، موجی از نگرانی در میان فعالان اقتصادی شکل گرفته است. شهیر محمدنیا، به تحلیل‌ این موضوع پرداخته است.

اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی، جسورانه و مبتنی بر واقعیت‌های اقتصادی است.