پایگاه خبری سرمایه فردا

سیدمحمد رضوی مهرآبادی هم‌زمان در سه جایگاه کلیدی صنعت فولاد کشور حضور دارد: رئیس هیئت‌مدیره مجتمع فولاد خراسان، مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی فولاد شرق خراسان، و عضو هیئت‌مدیره فولاد هرمزگان جنوب. در حالی که ساختار مدیریتی مجتمع فولاد خراسان با بلاتکلیفی در سمت مدیرعامل مواجه است، وابستگی این مجموعه به صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر تحت مدیریت حامد قادرمرزی، پرسش‌هایی درباره استقلال صنعتی و کارآمدی راهبری ایجاد کرده است.

عضو هیات مدیره انجمن فولاد ایران، با انتقاد از تأثیر مستمر ناترازی انرژی بر صنعت کشور، از کاهش ۱۰ میلیون تنی تولید فولاد و از دست رفتن ۵ میلیارد دلار درآمد صادراتی خبر داد. او تأکید می‌کند که اصلاح قیمت حامل‌های انرژی در بخش خانگی و ورود سرمایه‌گذاران به صنعت برق، می‌تواند راه‌حل پایدار برای حفظ جایگاه جهانی فولاد ایران باشد.

در نیمه دوم ۲۰۲۵، فولاد از یک کالای صنعتی به ابزاری ژئوپلیتیکی بدل شد؛ جایی که چین با جهش صادراتی، بازطراحی زنجیره تأمین و نفوذ در بازارهای نوظهور، نه‌تنها قواعد رقابت را تغییر داد، بلکه نقشه قدرت اقتصادی جهان را از نو ترسیم کرد.

صنعت فولاد ایران در نقطه‌عطفی راهبردی قرار دارد؛ گذار از صادرات مواد خام به تولیدات پیشرفته مستلزم بازنگری در سیاست‌های حمایتی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌ و اتصال به بازار جهانی است.

در حالی‌که چین با تعطیلی موقت کارخانه‌های فولاد در تانگشان به استقبال رژه نظامی می‌رود، بازارهای جهانی با رشد قیمت سنگ‌آهن واکنش نشان داده‌اند. همزمان، لغو محدودیت‌های خرید مسکن در پکن و تعویق تعرفه‌های آمریکا بر کالاهای چینی، چشم‌انداز تقاضا و ثبات تجاری را بهبود بخشیده‌اند. این تحولات، فولاد را بار دیگر در کانون تعاملات زیست‌محیطی، سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری قرار داده‌اند.

� در مرداد ۱۴۰۴، صنعت فولاد ایران و جهان در تقاطع رکود ساخت‌وساز، جهش صادرات و رقابت منطقه‌ای قرار گرفته‌اند. چین با کاهش شدید فعالیت‌های عمرانی، تولید را کاهش داده و صادرات را به رکورد تاریخی رسانده است؛ در حالی‌که ایران با افت تولید آهن اسفنجی، محدودیت‌های صادراتی و عقب‌نشینی از بازار عراق، با چالش‌های ساختاری مواجه است. در همین حال، ترکیه و قطر با بهره‌گیری از مزیت‌های لجستیکی و سیاست‌های حمایتی، سهم خود را از بازار منطقه‌ای افزایش داده‌اند. این تحولات نشان می‌دهد که حفظ جایگاه ایران در زنجیره جهانی فولاد، نیازمند اصلاحات فوری، راهبرد صادراتی منسجم و بازتعریف نقش زیرساخت‌های صنعتی است.

در سالی که بهای تمام‌شده به دشمن پنهان سودآوری در صنعت فولاد بدل شد و نرخ گذاری فروش به مانعی برای رشد تبدیل گشت، صنعت فولاد ایران درگیر جدالی چندوجهی شده؛ از بحران انرژی و نوسانات ارزی گرفته تا سرمایه‌گذاری‌هایی که نقدینگی شرکت‌ها را به تحلیل بردند.

نماد فولاد در روزهای پرنوسان و ایستاد، و با رفتار حرفه‌ای خود به نقطه‌اتکای هزاران سرمایه‌گذار بدل شده است. این روایتِ اعتماد، ثبات و آینده‌نگری است.

در دورانی که بحران‌های اقلیمی، صنعت فولاد جهانی را سردرگم کرده، شرکتی ایرانی با جسارت فناورانه و نگاه سیستمی، مسیر خود را از زاینده‌رود تا انرژی‌های تجدیدپذیر، دیجیتال‌سازی و خودکفایی ترسیم کرده است. این روایت، تنها داستان یک کارخانه نیست  داستان ساختن آینده‌ای پایدار و هوشمند در بستری بومی‌ست.