پایگاه خبری سرمایه فردا

آنچه این روزها درباره احتمال کناره‌گیری محمدرضا عارف مطرح می‌شود، فراتر از یک خبر یا شایعه است؛ نشانه‌ای از یک تقابل سیاسی گسترده که هدف آن تضعیف دولت چهاردهم و تغییر موازنه قدرت در ساختار اجرایی کشور

جریان اصلاحات در هفته‌های اخیر با رد قاطع شایعات فشار برای استعفای رئیس‌جمهور پزشکیان، تلاش کرده مرزی روشن میان تحلیل‌های بیرونی و راهبرد واقعی خود ترسیم کند. اصلاح‌طلبان نه قصد رویارویی مستقیم با دولت دارند و نه می‌خواهند سرمایه اجتماعی انتخابات را تضعیف کنند؛ بلکه در حال بازتعریف نقش خود میان جامعه و قدرت‌اند.

در عصر جنگ‌های شناختی، کلمات مقامات عالی‌رتبه دیگر صرفاً ابزار انتقال پیام نیستند؛ بلکه خود به مثابه سلاحی راهبردی در میدان نبرد ادراکی عمل می‌کنند. هر جمله، موضع‌گیری یا سکوت رئیس‌جمهور، به سرعت در آزمایشگاه تحلیل دشمن رمزگشایی می‌شود تا نقاط ضعف احتمالی اراده ملی شناسایی گردد. در چنین شرایطی، گفتمان تُرد و واژگان بی‌محابا می‌توانند سرمایه راهبردی کشور را فرسایش دهند و دشمن را به محاسبات خطرناک و جسورانه ترغیب کنند. این یادداشت، با نگاهی دقیق به مسئولیت رئیس‌جمهور در معماری کلام ملی، نسبت به پیامدهای یک گفتمان ضعیف هشدار می‌دهد و اصول یک روایت بازدارنده و مقتدر را بازخوانی می‌کند.

به گزارش سرمایه فردا، رفتار نجیبانه و عاقلانه مردم ایران در جریان حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران، باعث شده تا پس از جنگ، یکی از بحث‌های جدی در محافل کارشناسی، ضرورت قدردانی از

محمدجواد ظریف بعد از اینکه حساب‌های تلگرام و واتساپ خود را غیرفعال کرد در توییتی تاکیدکرد که از این پس نمی توانم در فضای مجازی به صورت مستقیم و برخط در خدمت شما باشم.

مجمع کارآفرینان اعلام کرد با انتخاب وزرای دولت چهاردهم، عملا راه برای ورود به دور تازه‌ای از اصلاحات اقتصادی و اجتماعی باز می‌شود.

لیست وزرای پزشکیان با مخالفتهایی روبرو شده است. احتمالا مومنی، دنیا مالی میدری، ظفرقندی و پاکنژاد از لیست خط می‌خورند.

از ۱۷ گزینه پیشنهادی دولت چهاردهم به جز چند نفر، بقیه قابل پیش بینی نبودند. این مساله نشان می دهد که تا حدودی نقش کمیته راهبری در چینش کابینه موثر نبوده و این آغاز شعار دولت است. اما چالش چیست؟