پایگاه خبری سرمایه فردا

تصویب سریع و بی‌سابقه اصلاحیه بیست‌وهفتم قانون اساسی پاکستان، ارتش را به جایگاهی فراتر از گذشته رسانده و فیلدمارشال عاصم منیر را به قدرتمندترین فرد این کشور بدل کرده است؛ تمرکز قدرتی که نه‌تنها ساختار سیاسی داخلی را دگرگون می‌کند، بلکه پیامدهای منطقه‌ای و بین‌المللی گسترده‌ای نیز به همراه خواهد داشت.

در آمریکا، جایی که دموکراسی با شفافیت و حضور در میان مردم تعریف می‌شود، حالا شماری از مقامات ارشد دولت ترامپ برای حفظ امنیت خود و خانواده‌هایشان به پادگان‌های نظامی پناه برده‌اند. این جابه‌جایی بی‌سابقه، نشانه‌ای است از شکاف عمیق اجتماعی و سیاسی در کشوری که روزگاری خانه سیاستمدارانش، در قلب جامعه بود.

تصویر منظم و افتخارآمیز ارتش بریتانیا، در برابر روایت‌های صدها زن نظامی که از تعرض جنسی در نخستین مراحل ورود به ارتش سخن می‌گویند، ترک برداشته است. از معاینه‌های پزشکی تا تمرین‌های نظامی، آنچه قرار بود آغاز یک مسیر حرفه‌ای باشد، برای بسیاری به تجربه‌ای از ناامنی، بی‌عدالتی و سکوت اجباری بدل شده است.

در حالی که مقام‌های رسمی ایران و روسیه خرید جنگنده‌های پیشرفته را تکذیب یا محدود به سامانه‌های پدافندی می‌دانند، اسناد افشاشده و گزارش‌های رسانه‌ای از قراردادهای تسلیحاتی گسترده میان تهران، مسکو و پکن خبر می‌دهند. این همکاری‌ها، اگرچه هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارند، می‌توانند نشانه‌ای از تغییرات تدریجی در موازنه هوایی منطقه باشند.

توافق طائف، هرچند پایانی بر جنگ داخلی لبنان بود، اما با تثبیت تقسیمات فرقه‌ای و اعطای حق وتو به جناح‌های مذهبی، ساختاری شکننده و تکه‌تکه از حکمرانی را بنا نهاد که به "نظم آنارشیک" شهرت یافته است. این نظم، با وجود جلوگیری از تسلط مطلق یک گروه، مانع حکمرانی مؤثر و اصلاحات بنیادین شده و کشور را در چرخه‌ای از فساد، ناکارآمدی و بحران اقتصادی گرفتار کرده است. تلاش برای تغییر این تعادل، به‌ویژه با هدف تضعیف حزب‌الله یا حذف قدرت فرقه‌ای شیعه، می‌تواند لبنان را از این نظم شکننده به آنارشی پرهزینه‌ای سوق دهد که بازگشت به درگیری‌های خونین را محتمل می‌سازد.

این گزارش تفصیلی با ارائه جزئیات دقیق، به بررسی و مقایسه توان نظامی ایران با ترکیه و اسرائیل پرداخته و نقاط قوت و ضعف هر کدام را تحلیل می‌کند.

با وجود ناکارآمدی و بی نتیجه بودن بیشتر کودتای نظامی، گاه فضا و شرایط، زمینه و بستر کودتاهای موفق و کارسازی را مهیا کرده است.

کودتای نظامی در شیلی سال ۱۹۹۰ اتفاق افتاد. این جریان منجر به تغییر سرنوشت سیاسی و حرکت به سمت انتخابات آزاد شد.