پایگاه خبری سرمایه فردا

حذف یارانه‌ی کارگران بدون توجه به واقعیت‌های معیشتی، فشار اقتصادی را بر اقشار آسیب‌پذیر دوچندان کرده است. در شرایط تورمی، پایین بودن سطح دستمزدها و نبود سیاست‌های حمایتی جایگزین، شکاف اقتصادی را عمیق‌تر کرده و اعتراض‌ها را گسترده‌تر ساخته است. آیا اصلاح معیارهای دهک‌بندی و افزایش شفافیت در روند اعتراض‌ها می‌تواند مانع از تشدید بحران شود، یا بی‌توجهی به این چالش، تبعاتی جبران‌ناپذیر خواهد داشت؟

کارشناسان درباره یارانه پنهان در ایران پیشنهاد می‌کنند که به جای حذف کامل یارانه‌ها، واقعی‌سازی قیمت‌ها همراه با بازتوزیع منابع به‌صورت نقدی برای اقشار کم‌درآمد انجام شود.

جزئیات طرح حذف یارانه شامل حذف دهک‌های هشتم، نهم و دهم، از یارانه است. این اقدام با هدف تخصیص منابع مالی به خانوارهای کم‌درآمد و ایجاد عدالت اجتماعی، نیازمند تدوین و تصویب آیین‌نامه اجرایی است. سخنگوی سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها اعلام کرد که با اجرای این طرح، اعتراضات دهک‌های پردرآمد به‌صورت دقیق بررسی شده و منابع حاصل از حذف یارانه‌ها صرف حمایت از دهک‌های پایین جامعه خواهد شد.

اجرای طرح کالابرگ در ۱۴۰۴ اجرایی خواهد شد که مطابق سال ۱۴۰۱ برای ۷ دهک اجرا می‌شود و احتمالا بیش از ۲۰ درصد تخفیف خرید در نظر گرفته می‌شود.

با توجه به اینکه دولت با کسری بودجه هزار میلیارد تومانی مواجه است قصد دارد یارانه دو دهک ۸ و ۹ را قطع کند که جمعیتی ۲۰ میلیون نفری دارند.

پرداخت یارانه در کشور شامل بخش‌های از جمله نان، دارو، بنزین و ... هستند. این یارانه‌ها اگرچه به منظور حمایت از اقشار مختلف جامعه طراحی شده‌اند، اما اثرگذار نیستند.

سناریو افزایش قیمت بنزین در سال ۱۴۰۴ شامل افزایش تدریجی، توسعه حمل و نقل عمومی و افزایش فروش خودرو برقی و گازی است.

دولت برای تامین اعتبار یارانه نقدی از تنخواه استفاده می کند که نشانه کسری اعتبار است درحالی که پیش تر وعده رفع فقر و تخصیص سبد کالا داده است. 

تبصره ۱۴ برای پرداخت یارانه نقدی بخش انرژی در نظر گرفته شده بود و منابع آن نیز محدود به درآمدهای حاصل از فروش فرآورده‌های نفتی، فروش صادراتی فرآورده‌های نفتی و فروش داخلی گاز طبیعی با احتساب عوارض مالیات بر ارزش افزوده است.