پایگاه خبری سرمایه فردا

در اظهارنظری عجیب، محمد جولانی مدعی شد رژیم صهیونیستی از سقوط حکومت بشار اسد ناراضی است؛ ادعایی که برخلاف شواهد میدانی و تحلیل‌های منطقه‌ای، واقعیت را وارونه جلوه می‌دهد. این گزارش نشان می‌دهد چگونه فروپاشی دولت اسد، خاکریز دفاعی غرب آسیا را در برابر اسرائیل از میان برداشت و زمینه‌ساز گسترش تجاوزات و طمع‌ورزی‌های تل‌آویو در منطقه شد؛ واقعیتی که نه‌تنها افکار عمومی، بلکه ناظران سیاسی نیز آن را تأیید می‌کنند.

حمایت بی‌قید و شرط ترامپ از رژیم صهیونیستی، نه‌تنها منافع آمریکا را در اولویت دوم قرار داده، بلکه به شکل‌گیری نظریه‌هایی درباره باج‌گیری سیاسی از رئیس‌جمهور آمریکا منجر شده است. با این حال، بررسی دقیق‌تر ساختار تصمیم‌سازی در کاخ سفید نشان می‌دهد نقش جرد کوشنر، داماد ترامپ و دوست دیرینه نتانیاهو، در طراحی و اجرای سیاست‌های خاورمیانه‌ای واشنگتن، فراتر از هر نظریه توطئه‌ای است. از معامله قرن تا توافق‌های ابراهیم، رد پای کوشنر در شکل‌دهی به نظم جدید منطقه‌ای کاملاً مشهود است.

در شرایطی که اسرائیل با راهبرد «بازی با ریسک بالا» تلاش دارد معادلات امنیتی منطقه را به نفع خود تغییر دهد، ایران با محوریت شبکه مقاومت، در حال بازتعریف نظم منطقه‌ای و مقابله با هژمونی آمریکایی است. این مقاله با نگاهی تاریخی و راهبردی، نشان می‌دهد چگونه همگرایی عملیاتی میان گروه‌های مقاومت می‌تواند به شکل‌گیری یک منظومه امنیتی جدید در غرب آسیا منجر شود؛ منظومه‌ای که نه‌تنها جایگاه ایران را تثبیت می‌کند، بلکه مسیر تحولات آینده منطقه را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.

در حالی که گروهی از سلطنت‌طلبان به نمایندگی از رضا پهلوی با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار کرده‌اند، رسانه‌های اسرائیلی با حمایت از طرح انتقال قدرت پهلوی، تلاش می‌کنند سناریوی براندازی جمهوری اسلامی را عادی‌سازی کنند. این روایت‌سازی هدفمند، با تمرکز بر کاهش حساسیت‌های جامعه ایران نسبت به خطر تجزیه، بخشی از راهبرد اسرائیل برای تضعیف تمامیت ارضی و نفوذ منطقه‌ای ایران تلقی می‌شود—راهبردی که پهلوی را نه به‌عنوان یک رهبر مستقل، بلکه به‌عنوان مهره‌ای برای پیشبرد منافع تل‌آویو معرفی می‌کند.

با سقوط دولت بشار اسد، خاورمیانه وارد مرحله‌ای از بی‌ثباتی ژرف و بازتعریف نظم سیاسی-امنیتی شده است؛ جایی که جاه‌طلبی‌های اسرائیل و ترکیه، رقابت‌های منطقه‌ای را به اوج رسانده و زمینه‌ساز شکل‌گیری جبهه‌ای تازه از مقاومت در شامات شده‌اند. در این میان، سوریه در آستانه تبدیل شدن به «یمن دوم» قرار دارد؛ جبهه‌ای که می‌تواند معادلات راهبردی اسرائیل را دگرگون کرده و نقشه خاورمیانه را از نو ترسیم کند

در حالی‌که خاورمیانه بار دیگر در آستانه بازتعریف مرزها و نظم سیاسی قرار گرفته، سوریه به نقطه کانونی تحولات ژئوپلتیک منطقه بدل شده است؛ از نشست‌های محرمانه در پاریس تا پیشروی‌های نظامی در جنوب، همه نشانه‌هایی از طرحی تازه برای تجزیه این کشور دارند. همزمان، تنش‌های فزاینده میان ترکیه و اسرائیل در سوریه پسااسد، خطر یک درگیری مستقیم را افزایش داده و آینده این کشور را به صحنه‌ای از رقابت‌های توسعه‌طلبانه بدل کرده است. آیا دمشق بار دیگر به نقطه آغاز تاریخ بازمی‌گردد؟

گزارشی تازه از سازمان ملل نشان می‌دهد صدها شرکت بین‌المللی، از صنایع تسلیحاتی تا فناوری و بانکداری، در ساختار اشغال و نسل‌کشی مردم فلسطین نقش مستقیم یا غیرمستقیم داشته‌اند. این گزارش با استناد به شواهد حقوقی و تاریخی، همکاری اقتصادی با رژیم صهیونیستی را مصداق مشارکت در جنایت‌های بین‌المللی دانسته و خواستار پیگرد قانونی شرکت‌ها و مدیران اجرایی آن‌ها شده است.

در پی تشدید حملات رژیم صهیونیستی به مواضع ترکیه در سوریه و اعلام قطع روابط اقتصادی از سوی آنکارا، کارشناسان هشدار می‌دهند که سیاست‌های بلندپروازانه ترکیه در سوریه نه‌تنها به تثبیت قدرت در این کشور منجر نشده، بلکه امنیت داخلی آنکارا را نیز با تهدید مستقیم مواجه کرده است. اکنون، احتمال درگیری نظامی میان ترکیه و رژیم صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری جدی شده و پیامدهای آن می‌تواند موازنه قدرت در کل منطقه غرب آسیا را دگرگون کند.

در پی طرح ادعاهایی از سوی برخی چهره‌های سیاسی درباره نقش رژیم صهیونیستی در حوادث اخیر، بحثی جدی در محافل رسانه‌ای و سیاسی کشور شکل گرفته است: آیا هر دیدگاهی را می‌توان تحلیل نامید؟ این گزارش با تأکید بر ضرورت تضارب آرا، به بررسی معیارهای اعتباربخشی به تحلیل‌های سیاسی می‌پردازد و هشدار می‌دهد که بدون شواهد و استدلال، ادعاها نه تنها به کشف حقیقت کمک نمی‌کنند، بلکه ممکن است افکار عمومی را به سمت تخیل‌های خطرناک سوق دهند.