پایگاه خبری سرمایه فردا

جدال خریداران و فروشندگان بورسی حکایت از این دارد که گردش پول در بورس زیاد شده و احتمالا از خارج بازار نیز پول داغ تزریق ششده است.

گزارش‌های فصلی فراتر از انتظار و تحرکات قابل توجه در صندوق‌های اهرمی و قراردادهای اختیار معامله، یکی از پررونق‌ترین روزهای خود را تجربه کرد. این گزارش، نگاهی دقیق به جزئیات معاملات، رفتار سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز کوتاه‌مدت بازار دارد.

در هفته‌ای پرخبر، بازار سرمایه با رشد نمادهای کوچک، فشار فروش در گروه‌های بزرگ، و سیگنال‌های مثبت از سیاست‌گذاری اقتصادی همراه شد. هم‌زمان، کاهش ۴ هزار تومانی نرخ دلار و اصلاح قیمت طلا، فضای انتظاری بازار را تقویت کرد. تحلیل‌گران از احتمال فشار فروش در محدوده‌های فعلی سخن می‌گویند، اما رفتار بازار نشان می‌دهد که روند صعودی همچنان پابرجاست.

در حالی که بازار سرمایه پس از پنج سال رکود، نشانه‌هایی از بازگشت را نشان می‌دهد، تحلیلگران هشدار می‌دهند که تداوم ریسک‌های سیاسی و ژئوپلیتیکی می‌تواند این روند را تهدید کند. هم‌زمان، طلا با عبور از مرز ۴۰۰۰ دلار و هم‌جهتی با دلار داخلی، به‌عنوان پناهگاه امن سرمایه‌گذاران مطرح شده است. در این میان، انتخاب میان سکه و شمش، و ترکیب منطقی دارایی‌ها تا پایان پاییز، به‌عنوان راهبردی کلیدی برای مدیریت ریسک و بهره‌برداری از فرصت‌های بازار توصیه می‌شود.

با رسیدن تورم نقطه‌به‌نقطه به ۴۵ درصد و احتمال عبور از مرز ۵۰ درصد تا پایان سال، اقتصاد ایران با سه چالش هم‌زمان مواجه است: نرخ بهره‌ای که به‌سوی کانال ۴۰ درصد حرکت می‌کند، شکاف ارزی بی‌سابقه میان نیما و بازار آزاد، و سیاست‌گذاری‌هایی که در برابر موج تورمی، نیازمند بازنگری جدی هستند. در چنین فضایی، بازار سرمایه با سودهای تورمی پیش‌خور شده، در سایه بی‌اطمینانی حرکت می‌کند و تحلیل‌های ناقص می‌توانند تصمیم‌گیری‌ها را به بی‌راهه ببرند.

در شرایطی که انس جهانی طلا وارد فاز اصلاحی شده و دلار داخلی در محدوده‌ای ثابت نوسان می‌کند، تحلیل سناریوهای محتمل از جمله تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، تداوم جنگ اوکراین و ضعف داده‌های اقتصادی آمریکا، می‌تواند مسیر آینده بازار طلا را ترسیم کند؛ سرمایه‌گذاران باید با تنوع‌سازی و استراتژی پله‌ای، خود را برای هر سناریویی آماده کنند.

در حالی که ایران با موجی تازه از تحریم‌های بین‌المللی، بحران انرژی در آستانه زمستان، و تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه مواجه است، بازار سرمایه و سیاست‌های ارزی کشور نیز با ابهام، شکاف تصمیم‌گیری و بی‌اعتمادی عمومی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ مجموعه‌ای از ریسک‌های درهم‌تنیده که آینده اقتصاد را در هاله‌ای از نااطمینانی فرو برده‌اند.

بازار سرمایه ایران بار دیگر نشان داد که در شرایط فعلی، نقدینگی ورودی مهم‌ترین محرک روندهاست؛ جریانی که با عبور از مقاومت‌های فنی و بی‌اثر کردن اخبار منفی، شاخص کل را رشد داده است.

با معرفی سیدعلی مدنی‌زاده به عنوان وزیر اقتصاد دولت چهاردهم، بسیاری امیدوار بودند نسیمی از جسارت علمی و اصلاحات ساختاری وارد سیاست‌گذاری اقتصادی کشور شود. اما آنچه در عمل رخ داد، فاصله‌ای عمیق میان تئوری‌های آکادمیک و واقعیت‌های محافظه‌کارانه بود؛ فاصله‌ای که نه‌تنها اصلاحات را به تعویق انداخت، بلکه اعتماد عمومی را نیز تضعیف کرد.