پایگاه خبری سرمایه فردا

توافق طائف، هرچند پایانی بر جنگ داخلی لبنان بود، اما با تثبیت تقسیمات فرقه‌ای و اعطای حق وتو به جناح‌های مذهبی، ساختاری شکننده و تکه‌تکه از حکمرانی را بنا نهاد که به "نظم آنارشیک" شهرت یافته است. این نظم، با وجود جلوگیری از تسلط مطلق یک گروه، مانع حکمرانی مؤثر و اصلاحات بنیادین شده و کشور را در چرخه‌ای از فساد، ناکارآمدی و بحران اقتصادی گرفتار کرده است. تلاش برای تغییر این تعادل، به‌ویژه با هدف تضعیف حزب‌الله یا حذف قدرت فرقه‌ای شیعه، می‌تواند لبنان را از این نظم شکننده به آنارشی پرهزینه‌ای سوق دهد که بازگشت به درگیری‌های خونین را محتمل می‌سازد.

نظام چندقطبی که بریکس نمایانگر آن است، اساس همکاری و تعامل، را به جای تقابل، ساختارهای جدیدی قرار داده است. جزئیات را بخوایند؛

فساد اداری وقتی به وجود می‌آید که افراد از امکانات دولتی برای اهداف شخصی و حزبی استفاده می‌کنند. همچنین با تغییر در فرآیند خرید و فروش و قراردادها منافعی برای خود ایجاد می‌کنند.