پایگاه خبری سرمایه فردا

در شرایطی که بازار سرمایه تحت تأثیر عوامل پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی مانند نوسانات نرخ بهره، تحولات سیاسی و ریسک‌های نظامی قرار گرفته، تصمیم‌گیری‌های سنتی دیگر پاسخ‌گو نیستند. این گزارش دو استراتژی کلیدی را معرفی می‌کند که می‌توانند در چنین فضای مبهمی، مسیر سرمایه‌گذاری را شفاف و منطقی‌تر سازند.

شایعه جایگزین شدن ارز ترکیبی به جای ارز ترجیحی برای کالاهای اساسی حکایت از سیاست ارزی مبهم دولت است. هم اکنون ایران بیش از گذشته در موقعیت جنگ اقتصادی قرار گرفته و برای واردات کالاهای اساسی باید نسبت به خودرو و موبایل و ... در دریافت ارز در اولویت باشند.

جدال معامله گران در بورس جریان دارد؛ نبردی برای یافتن تعادل در زمان خرید و فروش، درست در نقطه‌ای که تحلیل جای احساس را می‌گیرد و ریسک، گام‌ها را کندتر می‌سازد.

در شرایطی که تورم نقطه‌به‌نقطه بار دیگر به مرز ۴۰ درصد رسیده و نرخ تورم تولیدکننده نیز روند صعودی دارد، سرمایه گذاری برای خانواده، دشوارتر از همیشه شده است.

در حالی‌که شاخص کل بورس با رشد اندک به کار خود پایان داد و ارزش معاملات به کمترین حد خود در هفته‌های اخیر رسید، بابک تربان، تحلیلگر بازار سرمایه، در یادداشتی صریح به بررسی روند نزولی بازار، تأثیر نقدینگی محدود، رفتار هیجانی سهامداران خرد و گزینه‌های محتمل برای ورود پله‌ای پرداخت. او با اشاره به سودسازی ضعیف برخی نمادها، توصیه‌هایی روشن برای مدیریت سرمایه و انتخاب سهم‌های بنیادین ارائه کرد.

کارشناس می‌گویند شرط خروج بورس از رکود شکننده، نه‌تنها به تداوم حمایت‌های نهادی وابسته است، بلکه به انتشار اخبار بنیادی مثبت نیاز دارد.

انتخاب خوب برای سرمایه‌گذاری در مقطع کنونی به شرایط سیاسی و نظامی کشور تعیین می‌شود که در مقطع کنونی طلا، دلار و برخی سهام سودآوری هستند.

سرمایه گذاری در شرایط جنگ با استراتژی‌های کم‌ریسک‌تر مانند حفظ نقدینگی، تمرکز بر دارایی‌های با درآمد ثابت و پوشش‌دهی تورم از طریق طلا و ارز است. در این فضا، درک صحیح از رفتار بازار، واکنش سرمایه‌گذاران و شناخت صنایع مقاوم در برابر بحران، نقشی کلیدی در صیانت از ارزش دارایی‌ها ایفا می‌کند.

در بازار ایران، تحلیل سیاسی اغلب نه بر پایه‌ی داده و ساختار، بلکه بر اساس منافع شخصی و امیدهای ذهنی ارائه می‌شود. فعالان باسابقه و حتی باسواد بازار، تحلیل‌هایی را منتشر می‌کنند که بیشتر بازتاب پورتفوی خودشان است تا واقعیت‌های میدانی. این آمیختگی خطرناک میان تحلیل و منافع، نه‌تنها سرمایه‌گذاران خرد را گمراه می‌کند، بلکه در بلندمدت اعتماد عمومی به تحلیل‌گران و رسانه‌ها را نیز فرسایش می‌دهد.