پایگاه خبری سرمایه فردا

با پیش‌بینی رسیدن جمعیت سالمندان ایران به ۳۱ درصد تا سال ۱۴۳۰، کشور در آستانه یک تحول جمعیتی قرار دارد که زیرساخت‌های شهری، نظام سلامت و ساختار خانواده برای آن آماده نیستند. از هزینه‌های نجومی مراقبت گرفته تا کمبود متخصصان سالمندی، همه چیز نشان می‌دهد که اگر امروز برای فردای سالخورده تصمیم نگیریم، بحران اجتماعی و اقتصادی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

انتصاب امیررضا احمدی به‌عنوان مشاور رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت در امور نسل Z، در ظاهر تلاشی برای نزدیک شدن به جوانانی است که با اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و سبک زندگی دیجیتال رشد کرده‌اند. اما این انتصاب، اگر فراتر از تیتر رسانه‌ای نرود، نه‌تنها پاسخی به مطالبات این نسل نخواهد بود، بلکه شکاف بی‌اعتمادی را عمیق‌تر خواهد کرد.

افزایش فاصله تولد میان فرزندان در ایران به میانگین ۵.۹ سال رسیده است؛ روندی که به‌گفته کارشناسان می‌تواند تعاملات عاطفی، تربیتی و اجتماعی میان خواهران و برادران را تضعیف کرده و به گسست تدریجی در روابط خانوادگی منجر شود.

مطالعات جهانی نشان می‌دهند که هر ۱۰ درصد افزایش در سهم سالمندان، می‌تواند تا ۰.۷ درصد از رشد اقتصادی سالانه بکاهد. در ایران، با روند سریع پیری جمعیت و ضعف زیرساخت‌های رفاهی، این تهدید به یک چالش ملی تبدیل شده است که نیازمند اصلاحات فوری در سیاست‌های جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی است

با افزایش جمعیت سالمندان در راستای حمایت از حقوق آنها، پیش نویس قانون جامع حقوق سالمندان تدوین شده است.

کاهش نرخ زاد و ولد در چین باعث کاهش رشد اقتصادی، افزایش هزینه‌های دولتی و مختل شدن اقتصاد جهانی می‌شود. تلاش‌های چین برای مقابله با این بحران چالش‌برانگیز است.

با وجود سیاست های حمایتی در تابستان ۱۴۰۳ تعداد تولدهای سالانه روستایی نسبت به مدت مشابه بیش از ۱۰ درصد کاهش داشته است. در این مطلب دلیل آن بررسی شد.

رشد جمعیت ایران تا ۲۰ سال آینده در یک روند نزولی قرار می گیرد و احتمالا به زودی معکوس خواهد شد. مگر اینکه وضعیت اقتصاد تغییر کند.

واکنش جوامع به چالش‌ها از طریق رهبری سازگار و راه‌حل‌های نوآورانه و سیاست‌های سفت و سخت تعیین‌کننده توانایی آن‌ها در بقا در برابر بحران‌ها است.