پایگاه خبری سرمایه فردا

نماد «چکاپا» متعلق به شرکت کاغذ پارس، یکی از تولیدکنندگان بزرگ کاغذ در ایران است که با بهره‌گیری از منابع سلولزی غیرچوبی و موقعیت جغرافیایی مناسب، نقش مهمی در صنعت چاپ و بسته‌بندی ایفا می‌کند. با وجود ظرفیت‌های تولیدی و برند صنعتی، چالش‌هایی مانند نوسانات قیمت مواد اولیه، محدودیت‌های صادراتی و رقابت با واردات، ارزندگی این نماد را وابسته به اصلاحات عملیاتی و توسعه بازارهای هدف کرده است.

از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۳، قیمت هر بند کاغذ تحریر با رشدی چشمگیر از حدود ۷۹٬۰۰۰ تومان به حدود ۱٬۳۰۰٬۰۰۰ تومان رسید. این افزایش حدود ۱۵ برابری، نتیجه ترکیبی از تورم، نوسانات ارزی، وابستگی به واردات، و نفوذ مافیای بازار بوده است. به‌طور خاص، در سال ۱۳۹۷ قیمت‌ها با رشد ۳۲۰٪ به حدود ۲۵۰٬۰۰۰ تومان رسید، و در سال ۱۴۰۰ نیز جهش ۲۶۰٪ باعث افزایش به ۹۰۰٬۰۰۰ تومان شد.

گروه صنایع کاغذ پارس، با سابقه‌ای درخشان در صنعت سلولزی ایران، امسال به‌جای تحقق وعده‌های برندسازی، با چالش‌هایی چون زیان مالی سنگین، کاهش تولید و پرونده‌های زیست‌محیطی روبرو شده است.

عملکرد مالی و وضعیت بازار نماد چکارن در بازه ۹ ماهه منتهی نشان داد که حاشیه سود ناخالص ۱۵ درصد است که نسبت سود ناخالص به درآمدهای عملیاتی است.

شرکت محصولات کاغذی لطیف و کاوه از شرکت های وابسته به گروه صنعت سلولزی تأمین گستر نوین(تاسیکو) عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان داده‌اند.

عضو انجمن واردکنندگان کاغذ، مقوا و فرآورده‌های سلولزی گفت: در حال حاضر در کشور سالانه بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن انواع کاغذ بسته بندی تولید می‌شود، اما نیاز سالانه کشور ۸۵۰ هزار تن است و مابقی آن به کشورهای مختلف از جمله اروپا، آسیا و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌شود.