پایگاه خبری سرمایه فردا

نرخ بین‌بانکی، عددی به‌ظاهر فنی و دور از چشم عموم، در واقع یکی از حساس‌ترین شاخص‌های اقتصادی است که می‌تواند مسیر نقدینگی، رفتار سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز تولید را تحت‌تأثیر قرار دهد. این نرخ، حلقه اتصال میان سیاست پولی و بازار سرمایه است؛ عددی که در اتاق‌های بانک مرکزی تعیین می‌شود اما بازتاب آن در تالارهای بورس و زندگی روزمره مردم دیده می‌شود.

در ساختار اقتصادی ایران، انکار مرگ واحدهای زیان‌ده و مقاومت در برابر انحلال طبیعی بنگاه‌های ناکارآمد، به مانعی جدی در مسیر اصلاحات مالی، صنعتی و اعتماد عمومی تبدیل شده است. در حالی که اقتصادهای توسعه‌یافته مرگ اقتصادی را بخشی از بلوغ ساختاری می‌دانند، ایران با سیاست‌های احیای مصنوعی، منابع ملی را به حیات بی‌ثمر شرکت‌های ورشکسته اختصاص داده است.

همزمان با قطعی اینترنت در افغانستان، برخی از کانال‌های تلگرامی اعلام نرخ دلار آزاد در ایران از فعالیت بازماندند—رخدادی که فراتر از یک اختلال فنی، نشانه‌ای از وابستگی زیرساختی و امنیتی بازار غیررسمی ارز به خارج از مرزهاست. این توقف، پرسش‌هایی جدی درباره پایداری، شفافیت و آسیب‌پذیری شبکه‌های اطلاع‌رسانی مالی در ایران مطرح کرده است.

شاخص ارزش دلاری نقدینگی ایران به کف تاریخی ۱۰۵ میلیارد دلار رسیده—سطحی که در گذشته نشانه‌ای از توقف رالی‌های ارزی و آغاز دوره‌های ثبات بوده است. تحلیل روندهای ۲۰ ساله نشان می‌دهد که بازار ارز بیش از هر زمان مستعد اصلاح زمانی و کاهش هیجان است، مگر آنکه شوک‌های سیاسی یا تورمی مسیر را تغییر دهند.

نسبت P/B بازار سهام ایران به سطح ۱.۷ رسیده نزدیکی به کف تاریخی یک دهه اخیر که در ادبیات مالی به معنای حاشیه ایمنی بالا تعبیر می‌شود. این عدد، نه فقط یک شاخص مالی، بلکه بازتابی از وضعیت فرسایشی بازار، ناکارآمدی سیاست‌های کلان و فرصتی استراتژیک برای سرمایه‌گذاران بلندمدت است.

در حالی که طلا و سکه رکوردهای جدیدی ثبت کردند بازار سهام تازه به دنبال این است که از وضعیت «هولد»خارج شود. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران در آستانه تصمیمی حیاتی‌اند: حفظ وزن طلا یا بازگشت به سهام، آن‌هم در سایه تهدید و تنش‌های منطقه‌ای.

بازارهای مالی ایران زیر سایه سنگین تنش‌های سیاسی و سیگنال‌های منفی از نیویورک، با نوسانات شدید و جابه‌جایی نقدینگی مواجه شدند. در حالی که طلا، سکه و ارز رکوردهای جدیدی ثبت کردند، بازارهای مولد مانند بورس و مسکن همچنان در رکود و بی‌اعتمادی به سر می‌برند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که مسیر سرمایه‌گذاری در نیمه مهر، بیش از هر زمان دیگری به تحولات سیاسی و امنیتی وابسته شده است.

بازار سرمایه با سبزپوشی غیرمنتظره‌ای همراه شد؛ اتفاقی که برخلاف الگوهای فصلی گذشته، نشان می‌دهد انتظارات سنتی معامله‌گران در حال جابه‌جایی است. در حالی که آبان در سه سال اخیر ماه صعودی بازار بوده، به نظر می‌رسد این بار مهر جای آن را گرفته است. اما در پس این رشد، نشانه‌هایی از احتیاط، نوسان‌گیری و رفتارهای غیرخطی صندوق‌ها دیده می‌شود که تحلیل‌گران را به سمت سناریوهای محتاطانه سوق داده است.

در حالی که دارایی‌های ارزی و طلایی سقف‌های جدیدی را تجربه می‌کنند و حباب‌ها در بازارهای مالی شکل گرفته‌اند، نشانه‌های تورم، ناترازی و نااطمینانی ژئوپلیتیکی در حال انباشت‌اند. از تعلیق همکاری با آژانس تا وابستگی نفتی به چین و رشد فاصله دلار آزاد و نیما، اقتصاد ایران در وضعیتی قرار گرفته که تحلیل‌گران آن را نه صرفاً اقتصادی، بلکه پیش‌درآمدی بر تنش‌های سیاسی و نظامی می‌دانند. این گزارش، تصویری از تلاقی بازار، سیاست و ریسک را ترسیم می‌کند.