پایگاه خبری سرمایه فردا

در سال‌های اخیر، سینمای ایران و سریال‌های نمایش خانگی به صحنه‌ای برای بازتاب خشونت تبدیل شده‌اند؛ خشونتی که از مرز خون و گلوله فراتر رفته و به تاریک‌ترین راهروهای روان انسان نفوذ کرده است. از قتل‌های زنجیره‌ای در «زخم کاری» تا فروپاشی خانوادگی در «برادران لیلا»، این آثار نه‌تنها سرگرمی نیستند، بلکه آیینه‌ای از خشم‌های فروخورده، ناکامی‌های اجتماعی و تروماهای جمعی‌اند. آیا این نمایش بی‌پرده خشونت، راهی برای آگاهی‌بخشی است یا نسخه‌ای تازه از قانون جنگل در جهان روایت‌های تصویری؟

داستان ایران خانم و فرزندانش سه رویکرد متفاوت داشت؛ فرار از خانه و غربت، فرار از خانه و دریوزگی و ماندن در خانه و حل مشکلات. داستان را بخوانید:

«فلسطین در چشم‌های من» اولین فیلم داستانی هایپر رئال سینمای ایران با هوش مصنوعی، در چهل‌و‌یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران اکران می‌شود.