برچسب: صنعت سینما

سینمای ایران در دام تکرار

سینمای ایران در دام تکرار

حضور پررنگ و بی‌وقفه برخی بازیگران در سینما و شبکه‌های نمایش خانگی، از پژمان جمشیدی تا نعیمه نظام‌دوست، اگرچه در ابتدا نشانه‌ای از محبوبیت و موفقیت تلقی می‌شود، اما در عمل به چرخه‌ای فرساینده بدل شده که نه‌تنها مخاطب را خسته می‌کند، بلکه سرمایه‌ی هنری این چهره‌ها را نیز به سرعت تحلیل می‌برد. این گزارش، با نگاهی انتقادی و تحلیلی، به پیامدهای تکرار، فقدان تنوع و غیبت چهره‌های نوظهور در صنعت تصویر ایران می‌پردازد.

مهر ۹, ۱۴۰۴ - 20:00 ادامه مطلب
سینمای کودک ایران؛ از خاطره‌های طلایی تا چالش‌های امروز

سینمای کودک ایران؛ از خاطره‌های طلایی تا چالش‌های امروز

سینمای کودک و نوجوان ایران که روزگاری با قصه‌های خیال‌انگیز، موسیقی‌های ماندگار و شخصیت‌های فرهنگی دل نسل‌ها را ربوده بود، امروز با چالش‌هایی جدی روبه‌روست؛ از ضعف در زیرساخت‌های اکران و افول خلاقیت تا سلطه گیشه و شکاف نسلی. مرور این مسیر، روایتی است از شکوهی که بود و خاموشی‌ای که هست—و شاید هنوز امیدی برای بازگشت باشد.

مهر ۷, ۱۴۰۴ - 21:42 ادامه مطلب
«ناتورِ دشت» و جست‌وجوی انسان در دل حادثه

«ناتورِ دشت» و جست‌وجوی انسان در دل حادثه

فیلم «ناتورِ دشت» به کارگردانی صفی یزدانیان، با الهام از ماجرای واقعی گم‌شدن «یسنا»، نه‌تنها روایتی از یک حادثه تلخ اجتماعی است، بلکه سفری درونی به جهان اخلاق، مسئولیت، و حافظه جمعی ایرانیان محسوب می‌شود. این فیلم با انتخاب نامی آشنا، بازی‌هایی درخشان و رویکردی شخصیت‌محور، تلاش می‌کند در دورانی که گیشه در تسخیر کمدی‌های تجاری است، بار دیگر سینمای اجتماعی را به مرکز توجه بازگرداند.

مهر ۴, ۱۴۰۴ - 20:42 ادامه مطلب
روایت سینمای دفاع مقدس

روایت سینمای دفاع مقدس

سینمای دفاع مقدس، از دل جنگ و ایمان زاده شد؛ ژانری ایرانی که با گذر زمان، از آرمان‌گرایی معنوی به تکنیک‌گرایی حرفه‌ای رسید، اما همچنان در جست‌وجوی تعادل میان فرم و معناست.

مهر ۲, ۱۴۰۴ - 19:41 ادامه مطلب
سلاح‌ها روایتی شکست‌خورده

سلاح‌ها روایتی شکست‌خورده

فیلم «سلاح‌ها» به کارگردانی زک کرگر، با بازی ستارگان مطرحی چون جاش برولین و جولیا گارنر، در ظاهر یک تریلر ترسناک-معمایی جاه‌طلبانه است که با استقبال اولیه منتقدان و فروش جهانی چشمگیر همراه شد. اما در نگاهی دقیق‌تر، این اثر با ساختاری آشفته، شخصیت‌پردازی سطحی و مضامین گم‌شده، به یکی از ناامیدکننده‌ترین آثار سال ۲۰۲۵ بدل شده است؛ فیلمی که به‌جای خلق ترس و تعلیق، مخاطب را با خ

شهریور ۳۰, ۱۴۰۴ - 19:54 ادامه مطلب
اسکار سکوتی پرهیاهو برای هیچ

اسکار سکوتی پرهیاهو برای هیچ

حضور ایران در مراسم اسکار، برخلاف تصور رایج، نه دستاوردی ملی داشته و نه تصویری واقعی از سینمای ایران به جهان ارائه داده است. مرور تاریخچه این حضور نشان می‌دهد که نه در دوران پهلوی و نه در سال‌های پس از انقلاب، این رویداد به ابزاری برای بازنمایی هویت مستقل فرهنگی ایران تبدیل نشده و بیشتر در خدمت منافع سیاسی، فردی یا تصویری بوده که دیگران از ما ساخته‌اند.

شهریور ۲۶, ۱۴۰۴ - 19:53 ادامه مطلب
بازگشت نسل روایت‌گر سینما

بازگشت نسل روایت‌گر سینما

در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای بازسازی تصویری لوکس و تحریف‌شده از دوران پهلوی در رسانه‌های سلطنت‌طلب شدت گرفته است. در پاسخ، فیلم‌سازانی چون کلاری، افخمی و جوزانی با آثار خود به بازخوانی واقع‌گرایانه آن دوره پرداختند—از محاکم قضایی و زندانیان سیاسی تا فقر و محرومیت اجتماعی. این آثار، برخلاف جریان غالب، تصویری انتقادی و مستند از تاریخ معاصر ایران ارائه دادند که در برابر روایت‌های یک‌جانبه ایستادگی می‌کند.

شهریور ۲۵, ۱۴۰۴ - 20:30 ادامه مطلب
چهره‌ها یا ایده‌ها؟ تلویزیون در آزمون جذابیت و نوآوری

چهره‌ها یا ایده‌ها؟ تلویزیون در آزمون جذابیت و نوآوری

با آغاز پخش برنامه مسابقه‌محور «۱۰۰» با اجرای هادی حجازی‌فر، بار دیگر این پرسش مطرح شده که آیا حضور چهره‌های محبوب برای موفقیت تلویزیون کافی است یا ایده‌های نو حرف اول را می‌زنند؟ مرور برنامه‌هایی چون «کلاه قرمزی»، «مهمونی»، «خندوانه» و «هزار و یک» نشان می‌دهد که ترکیب خلاقیت و چهره‌سازی می‌تواند فرمول موفقیت باشد، اما تکیه صرف بر شهرت، بدون نوآوری، مخاطب را راضی نگه نمی‌دارد. تلویزیون امروز در تقاطع نوستالژی، تقلید و خلاقیت ایستاده است.

شهریور ۲۴, ۱۴۰۴ - 19:42 ادامه مطلب
بازگشت به قاب‌های ناتمام؛ سینمای شاعرانه ایران در عصر هیاهو

بازگشت به قاب‌های ناتمام؛ سینمای شاعرانه ایران در عصر هیاهو

در روزگاری که سینما به سرعت، هیجان و مصرف‌گرایی خو گرفته، سینمای شاعرانه ایران—با ریشه‌هایی در شعر، طبیعت و تأمل فلسفی—در حاشیه‌ای خاموش ایستاده است. از قاب‌های بارانی رشت تا سکوت‌های کوهستانی خوی، این سبک که با نام عباس کیارستمی جهانی شد، امروز زیر سایه فیلم‌های تجاری و سلطه سرمایه‌داری رنگ باخته است. با مرور آثاری چون «آتابای»، «آدم‌فروش» و «در دنیای تو ساعت چند است؟»، این گزارش به کاوش در عناصر، افول و امکان بازگشت سینمایی می‌پردازد که جهان را نه با صحنه، بلکه با شعر روایت می‌کند.

شهریور ۲۳, ۱۴۰۴ - 19:26 ادامه مطلب