پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار ترشی در ایران دیگر تنها به خیار و کلم محدود نیست؛ شیشه‌هایی پر از میوه‌های کمیاب و گران‌قیمت، با ترکیب رنگ و بافتی چشم‌نواز، تجربه‌ای تازه و لوکس برای مشتریان خلق کرده‌اند. این ترشی‌ها که کیلویی تا ۹۰۰ هزار تومان قیمت دارند، بیش از آنکه خوراکی باشند، به اثری هنری و اجتماعی بدل شده‌اند؛ محصولی که هم هدیه می‌شود و هم روایتگر خلاقیت و عشق انسانی است.

چرا قیمت مواد غذایی در ایران همچنان می‌تازد، حتی وقتی جهان ارزان می‌شود؟ برای یافتن پاسخ این گزارش را به طور کامل بخوانید؛

بررسی صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای شرکت‌های فعال در صنعت غذایی نشان می‌دهد که بسیاری از نمادها در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با رشد قابل‌توجه سودآوری و بهبود نسبی حاشیه سود مواجه شده‌اند. از کوروش تا آذر، شرکت‌ها نه‌تنها موفق به پوشش سود سال گذشته شده‌اند، بلکه برخی با کنترل هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری، چشم‌انداز مثبتی برای ادامه سال ترسیم کرده‌اند. در ادامه، جزئیات عملکرد ۱۵ شرکت بررسی شده است.

رشد چشمگیر صنعت غذای حلال در اروپا، از تجارت الکترونیک تا فروشگاه‌های زنجیره‌ای، نشان‌دهنده‌ی تحول در الگوهای مصرفی مسلمانان و حتی غیرمسلمانان است. با این حال، نبود نظام یکپارچه صدور گواهی، محدودیت‌های قانونی و تنش‌های فرهنگی، مسیر این بازار را با پیچیدگی‌های ساختاری مواجه کرده است.

بررسی خالص ارزش دارایی‌های شرکت توسعه صنایع بهشهر (وبشهر) در تاریخ ۲۹ مهر ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که NAV هر سهم این شرکت به ۱۶,۰۱۵ ریال رسیده و نسبت قیمت روز سهم به NAV در سطح ۳۹ درصد قرار دارد. این فاصله قابل‌توجه میان ارزش بازار و ارزش ذاتی، وبشهر را به یکی از نمادهای ارزنده در گروه سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است.

در حالی‌که نان کامل می‌تواند نقش یک داروی تغذیه‌ای را ایفا کند، در ایران نه کارخانه‌ها انگیزه‌ای برای تولید آرد سبوس‌دار دارند، نه نانوایی‌ها توان پخت آن را، و نه سیاست‌گذاران مشوقی برای حمایت از آن ارائه داده‌اند. نتیجه؟ میلیون‌ها ایرانی، به‌ویژه اقشار کم‌درآمد، از یکی از مهم‌ترین منابع سلامت محروم مانده‌اند.

با گردش مالی سالانه نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار و صادرات بیش از ۷ میلیارد دلاری، صنعت غذا یکی از ستون‌های اصلی تولید و تجارت غیرنفتی ایران است. اما در کنار این ظرفیت عظیم، چالش‌هایی چون رقابت منفی، ضعف زیرساخت‌های لجستیکی، و وابستگی به نرخ ارز، مسیر توسعه پایدار این صنعت را با مخاطرات جدی روبه‌رو کرده است.

گروه ناب، که ۳۵ درصد از سهام آن در اختیار حسین مصلح‌نیا مالک رستوران‌های زنجیره‌ای بوف و مراکز خرید تیراژه است، با چند پرونده قضایی و گزارش‌های نگران‌کننده حسابرسی مواجه شده است. از اختلافات تجاری با صنایع غذایی آرنوش تا اتهام برداشت غیرمجاز چک توسط مدیر مالی سابق، ساختار عملیاتی این گروه با چالش‌های جدی روبه‌روست.

نماد «غزر» متعلق به شرکت صنعتی زر ماکارون، یکی از برندهای شناخته‌شده صنعت غذایی ایران است که با تکیه بر ظرفیت تولید بالا، تنوع محصول و حضور در بازار داخلی و صادراتی فعالیت می‌کند. با وجود جایگاه برند، چالش‌هایی مانند نوسانات هزینه‌های تولید، قیمت‌گذاری دولتی و محدودیت‌های صادراتی، ارزندگی این نماد را وابسته به اصلاحات عملیاتی و توسعه بازارهای هدف کرده است.