پایگاه خبری سرمایه فردا

در هفته‌های اخیر، سیاست خارجی ایران تصویری چندلایه و گاه متناقض از خود نشان داده است؛ نامه رئیس‌جمهوری به ولیعهد سعودی، پیام صریح دبیر شورای عالی امنیت ملی درباره مذاکره، سفر عباس عراقچی به اروپا و در نهایت سخنان رهبر انقلاب، همگی در کنار هم ترکیبی از پیام‌های ناهم‌آهنگ را ساخته‌اند که در نگاه بیرونی به‌عنوان نبود یک خط‌مشی واحد تعبیر می‌شود.

بیانیه دفتر حسن روحانی، نه نقطه پایان حملات، بلکه آغاز دور تازه‌ای از منازعه سیاسی است؛ منازعه‌ای که از تخریب برای حذف تغذیه می‌کند و با هر واکنش، شدت می‌گیرد. در این میدان، صداوسیما و تریبون‌های تندرو، نقش بازوی رسانه‌ای پروژه‌ای را ایفا می‌کنند که هدفش نه نقد، بلکه بازنویسی تاریخ و حذف گفتمان اعتدال است.

در حالی‌که واشنگتن هم‌زمان با تشدید تحریم‌ها، از مسیر عمان پیام مذاکره می‌فرستد، وزارت امور خارجه ایران در وضعیتی از انفعال و بی‌تحرکی گرفتار شده است. نه ابتکار عملی دیده می‌شود، نه پاسخ روشن، و نه حتی تلاشی برای بازتعریف راهبردی در برابر سیاست چندوجهی آمریکا. این گزارش، نگاهی دارد به بن‌بست دیپلماتیک تهران و سردرگمی واشنگتن در مواجهه با یکدیگر.

انتشار یک ویدئوی خانوادگی از مراسم عروسی دختر علی شمخانی، بهانه‌ای شد برای آغاز موجی از تحلیل‌های سیاسی، تخریب‌های جناحی و سوءبرداشت‌های رسانه‌ای که بار دیگر نشان داد سیاست‌ورزی در ایران تا چه اندازه در معرض بی‌اخلاقی، بی‌احتیاطی و فرسایش سرمایه اجتماعی قرار گرفته است.

علی‌اکبر ناطق نوری پس از سال‌ها سکوت، بار دیگر در قامت یک سیاستمدار میانجی‌گر و عقل‌گرا به صحنه بازگشت؛ بازگشتی که با تأکید بر اقتدار ملی و نقد رفتارهای افراطی، می‌تواند نشانه‌ای از نیاز سیاست ایران به بازسازی زبان گفت‌وگو و بازتعریف گفتمان اصولگرایی باشد.

انتشار ویدئوی مراسم عروسی دختر علی شمخانی، چهره امنیتی باسابقه، بهانه‌ای شد برای بازخوانی مرز میان حریم خصوصی و مسئولیت عمومی. در فضایی که افکار عمومی تشنه شفافیت‌اند، این رویداد به نقطه‌ای بحرانی در مسیر اعتمادسازی بدل شده و آینده سیاسی شمخانی را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.

انتشار تصویر معاون سازمان ملی استاندارد در یک اجلاس بین‌المللی، بار دیگر رسانه‌های جناحی را به میدان حاشیه‌سازی کشاند. در حالی که نقدها بر ظاهر و هزینه سفر متمرکز شده‌اند، پرسش اصلی همچنان بی‌پاسخ مانده: عملکرد واقعی سازمان‌ها چگونه ارزیابی می‌شود و رسانه‌ها چه نقشی در اصلاح ساختاری دارند؟

تأسیس حزب جدید توسط یاسر جبرائیلی، چهره رسانه‌ای اصولگرا، در حالی صورت می‌گیرد که جریان راست با انشقاق‌های درونی و بحران هویتی مواجه است. حزبی که با شعار بازگشت به مردم و اصول انقلاب آغاز شده، اما بیش از آنکه نشانه‌ای از نهادسازی سیاسی باشد، به نظر می‌رسد ادامه یک مسیر فردی برای تثبیت جایگاه در معادلات قدرت باشد.

طرح دوباره پرونده سقوط هواپیمای اوکراینی توسط علی شمخانی، آن هم شش سال پس از حادثه، نه‌تنها فضای سیاسی کشور را ملتهب کرده بلکه بار دیگر شکاف‌های روایت میان دولت سابق و نهادهای امنیتی را آشکار ساخته است. در حالی‌که افکار عمومی هنوز پاسخ‌های روشنی درباره ابعاد این فاجعه دریافت نکرده‌اند، ورود مجدد شمخانی به این موضوع حساس، بیش از آنکه روشنگر باشد، به‌نظر می‌رسد تلاشی برای بازسازی جایگاه سیاسی او در سپهر قدرت باشد—تلاشی که ممکن است با پیامدهای معکوس همراه شود.