پایگاه خبری سرمایه فردا

در میانه‌ی نغمه‌های غرب‌گرایی و شرق‌گرایی، ایران بار دیگر بر سر یک دوراهی سرنوشت‌ساز ایستاده است. در حالی که برخی راه نجات را در پذیرش نظم آمریکایی و برخی در ادغام در بلوک شرقی می‌جویند، جمهوری اسلامی با تکیه بر منطق «حکمت، عزت و مصلحت»، راه سومی را برمی‌گزیند؛ راهی برخاسته از هویت تاریخی، استقلال تمدنی و فهم عمیق از مناسبات جهانی. این گزارش تحلیلی به بررسی خط مشی ایران در برابر نسخه‌های افراطی موجود و تبیین مسیر واقعی بازیگری مستقل می‌پردازد.

در بزنگاه‌هایی که سیاست به سطح ادراک عمومی کشیده می‌شود، پروژه‌ای آرام اما عمیق در حال شکل‌گیری است؛ پروژه‌ای که می‌خواهد ایران را از نظام سیاسی‌اش جدا سازد، نه با گلوله، بلکه با واژه. این نوشته از دل گفتمان فلسفه‌سیاسی بیرون آمده تا پرده از راهبردی بردارد که هدفش تضعیف همبستگی ملی، تحریف اراده عمومی و تبدیل ایران از یک کنش‌گر زنده به یک شئی تاریخی بی‌صداست.

نامه ترامپ به تهران از طریق امارات متحده عربی، نقطه‌ای جدید در میانجی‌گری منطقه‌ای رقم زده است. امارات، برخلاف کشورهایی مانند عمان و قطر، نقشی متفاوت و پرریسک ایفا کرده و انور قرقاش، مشاور دیپلماتیک، حامل این پیام بوده است. اما آیا این اقدام به پیشبرد گفتگوها کمک می‌کند، یا تنها زمینه‌ساز تنش‌های جدید خواهد شد؟

انتشار سندی درباره دریافت ۱۲۵ میلیون تومان حقوق و مزایای سختی کار توسط کعب عمیر، نماینده شوش، از شرکت لوله‌سازی اهواز، موجی از انتقادات و ابهامات را به همراه داشته است. این در حالی است که وی به عنوان نماینده مجلس، در محیطی اداری فعالیت می‌کند و دریافت مزایای سختی کار برای او، در کنار توزیع ناعادلانه حقوق بین نیروهای ستادی و عملیاتی، سوالات جدی درباره شفافیت و عدالت در سیستم پرداخت‌ها ایجاد کرده است.

سیسی به عنوان رهبری خودکامه مصر که با انتقادات حقوق بشر روبروست، ایران را نصیحت کرده که به اسرائیل چیکار دارد. درحالی که خود متهم است.

سیاست بین‌المللی ایران در قبال غرب و شرق تاکنون بر مبنای ماحظات کشور روسیه بوده است. درحالی که منافع ایران توسط این کشور تامین نشده است.

کمپین ضد فساد شی جینپینگ از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری او در سال ۲۰۱۲، به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی سیاست داخلی چین مطرح شد.

به گزارش سرمایه فردا، انقلاب ها بر اساس طرح و نقشه به وجود نمی آیند بلکه خود جوشند و بیشتر تابع حوادث و اتفاقات پیش بینی نشده اند.

آینده‌ سوسیالیسم بر کثرت‌گرایی، تفاوت و تنوع آرا تأکید بیشتری دارد. شبح سوسیالیسم همچنان موجب وحشت از استبدادی جدید می‌شود.