پایگاه خبری سرمایه فردا

در دوران بحران‌های جهانی و بازگشت ناسیونالیسم اقتصادی، حمایت‌گرایی به ابزاری برای توجیه ناکارآمدی اقتصادی بدل شده است. هاجون چانگ، نظریه‌پرداز مشهور توسعه‌گرایی، با دفاع از حمایت‌گرایی در کشورهای در حال توسعه، ناخواسته به مروج سیاست‌های تغییر جهان کمک کردند.

آنچه موجب انحطاط کشورهای بزرگی چون ایران و عراق شده است، انقطاع از سنت فقهی مالکیت محور بوده، در حالی که کشورهای موفق عربی توانسته‌اند با حفظ نسبی این سنت‌ها، به رشد و ثبات دست یابند.

نامه ترامپ به تهران از طریق امارات متحده عربی، نقطه‌ای جدید در میانجی‌گری منطقه‌ای رقم زده است. امارات، برخلاف کشورهایی مانند عمان و قطر، نقشی متفاوت و پرریسک ایفا کرده و انور قرقاش، مشاور دیپلماتیک، حامل این پیام بوده است. اما آیا این اقدام به پیشبرد گفتگوها کمک می‌کند، یا تنها زمینه‌ساز تنش‌های جدید خواهد شد؟

انتشار سندی درباره دریافت ۱۲۵ میلیون تومان حقوق و مزایای سختی کار توسط کعب عمیر، نماینده شوش، از شرکت لوله‌سازی اهواز، موجی از انتقادات و ابهامات را به همراه داشته است. این در حالی است که وی به عنوان نماینده مجلس، در محیطی اداری فعالیت می‌کند و دریافت مزایای سختی کار برای او، در کنار توزیع ناعادلانه حقوق بین نیروهای ستادی و عملیاتی، سوالات جدی درباره شفافیت و عدالت در سیستم پرداخت‌ها ایجاد کرده است.

با توجه به شرایط خاص منطقه و اوضاع اقتصادی کشور، بیش از هر زمان دیگری جای خالی یکی از بزرگ‌ترین سیاستمدار تحول‌خواه احساس می‌شود.

سیاست بین‌المللی ایران در قبال غرب و شرق تاکنون بر مبنای ماحظات کشور روسیه بوده است. درحالی که منافع ایران توسط این کشور تامین نشده است.

آینده‌ سوسیالیسم بر کثرت‌گرایی، تفاوت و تنوع آرا تأکید بیشتری دارد. شبح سوسیالیسم همچنان موجب وحشت از استبدادی جدید می‌شود.

به گزارش سرمایه فردا، تفاوت سیاست ایران و دیگر کشورها در این است که مثلا مردم آمریکا در پذیرش احزاب نقش دارند. اما در ایران گروههای سیاسی انحصاری هستند و حذف شدنی نیستند.