پایگاه خبری سرمایه فردا

در صورتی که روند اعمال تعرفه‌ها متوقف شود، طلا احتمالاً با یک سقوط شدید مواجه خواهد شد. اما اگر سیاست‌های تعرفه‌ای ادامه یابد قیمت طلا افزایش می‌یابد.

تثبیت نرخ بهره در محدوده ۴.۲۵ تا ۴.۵ درصد، فدرال رزرو تأکید کرده که تا زمان کاهش پایدار تورم به سطح ۲ درصدی، تغییری در نرخ بهره اعمال نخواهد شد. هم‌زمان، سیاست‌های تجاری ترامپ و احتمال اجرای تعرفه‌های جدید، موجب افزایش نگرانی‌ها درباره رشد اقتصادی و تورم شده است. با این شرایط، بازارهای مالی تحت‌تأثیر انتظارات جدید حرکت می‌کنند و قیمت جهانی طلا دچار نوسانات شده است. آیا نشست امروز ترامپ بر آینده نرخ بهره و بازارهای مالی تأثیر بیشتری خواهد گذاشت؟

بازگشایی نماد سایپا با ۶۰ درصد افزایش قیمت، بازار بورس را تحت تأثیر قرار داد و موجب رشد ۵۸ هزار واحدی شاخص کل شد. پس از ۱۳ روز، عملکرد شاخص کل از شاخص هم‌وزن پیشی گرفت، اما نگرانی‌ها درباره پایداری این روند همچنان وجود دارد. نوسانات بازار سرمایه تحت‌تأثیر مذاکرات سیاسی و رفتار هیجانی سرمایه‌گذاران ادامه دارد، درحالی‌که برخی تحلیلگران معتقدند که عوامل بنیادی شرکت‌ها در بلندمدت تعیین‌کننده مسیر بازار خواهند بود. آیا رشد اخیر پایدار خواهد ماند، یا بورس با موج جدیدی از اصلاح مواجه می‌شود؟

فرصت دستیابی به توافق میان ایران و آمریکا، بیش از هر زمان دیگری در چهار دهه گذشته فراهم شده است. تغییر ماهیت مذاکرات از سطح دولت به سطح حاکمیت در ایران، و نقش سیاسی ترامپ در آمریکا، زمینه را برای حل‌وفصل برخی اختلافات مهیا کرده است. با وجود موانع ساختاری در واشنگتن و تجربه ناموفق برجام، دو طرف به دنبال راهکارهای تازه‌ای هستند تا بن‌بست مذاکرات را بشکنند. آیا این روند می‌تواند به توافقی پایدار و عملی منجر شود، یا چالش‌های سیاسی و قانونی مانع از تحقق آن خواهند شد؟

بررسی روند تصرف مسکن در ایران طی ۳۰ سال گذشته نشان می‌دهد که سهم مالکیت کاهش‌یافته و اجاره‌نشینی افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۳۷۳، ۷۷٪ خانوارها مالک مسکن بودند، اما این میزان در سال ۱۴۰۲ به ۶۴٪ کاهش یافته است. هم‌زمان، اجاره‌نشینی از ۱۴٪ به ۲۶٪ افزایش یافته، که نشان‌دهنده تغییرات عمده در الگوی سکونت شهروندان است. افزایش قیمت مسکن، تورم و کاهش قدرت خرید از مهم‌ترین دلایل تغییر این ساختار بوده‌اند.

نظریه سه‌گانه ناممکن بیان می‌کند که هیچ کشوری نمی‌تواند هم‌زمان ثبات نرخ ارز، جریان آزاد سرمایه، و سیاست پولی مستقل را حفظ کند. اقتصاد ایران نیز، تحت‌تأثیر تحریم‌ها، وابستگی به نفت و سلطه مالی دولت، ناگزیر به انتخاب دو هدف و کنار گذاشتن یکی از آن‌ها بوده است. بررسی روند تاریخی نشان می‌دهد که ایران عمدتاً جریان آزاد سرمایه را کنار گذاشته و میان ثبات نرخ ارز و سیاست پولی مستقل تعادل برقرار کرده است. آیا اصلاحات اقتصادی می‌تواند این محدودیت‌ها را کاهش دهد و انعطاف بیشتری در سیاست‌گذاری ایجاد کند؟

نام خلیج فارس از دیرباز در اسناد و نقشه‌های تاریخی به ثبت رسیده و مورد تأیید سازمان‌های بین‌المللی بوده است. بااین‌حال، در دهه‌های اخیر، برخی جریان‌های سیاسی و رسانه‌ای تلاش کرده‌اند تا نام جعلی "خلیج عربی" را جایگزین کنند. این روند که نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ توسط جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور وقت مصر، آغاز شد، با حمایت رسانه‌های عربی و انتشار گسترده آن در متون غربی ادامه یافته است. سازمان ملل متحد بارها بر استفاده از نام "خلیج فارس" تأکید کرده و تغییر این نام را غیرمعتبر دانسته است. بااین‌حال، سیاستمداران و رسانه‌های بین‌المللی همچنان در برخی موارد این نام جعلی را به‌کار می‌برند، اما تاریخ و اسناد معتبر نشان می‌دهند که این آب‌ها همیشه "خلیج فارس" بوده و خواهند بود.

در دنیای مالی، انتخاب بین سرمایه‌گذاری و معامله‌گری نقش مهمی در موفقیت بلندمدت دارد. درحالی‌که معامله‌گری نیازمند مهارت‌های پیچیده، پیگیری لحظه‌ای بازار و تصمیم‌گیری‌های سریع است، سرمایه‌گذاری بر مدیریت متوازن دارایی‌ها، تفکر بلندمدت و تنظیم هوشمند وزن دارایی‌ها بر اساس شرایط اقتصادی تمرکز دارد. سرمایه‌گذاران موفق نه‌تنها دارایی‌های متنوعی دارند، بلکه با تنظیم استراتژیک وزن آن‌ها، از تغییرات بازار به بهترین شکل بهره می‌برند. آیا مدیریت صحیح دارایی‌ها می‌تواند بازدهی بیشتری نسبت به معاملات پرریسک ایجاد کند؟

تحولات اخیر پیرامون نام خلیج فارس، گمانه‌زنی‌هایی را درباره تلاش‌های کشورهای منطقه برای تغییر واقعیت‌های تاریخی برانگیخته است. از ادعاهای کشورهای همسایه درباره جزایر ایرانی گرفته تا بحث‌های مربوط به نام‌گذاری، همه این اقدامات می‌توانند پیامدهای گسترده‌ای بر سیاست خارجی، اقتصاد و موقعیت منطقه‌ای ایران داشته باشند. در این میان، شایعات مربوط به اعلام یک تصمیم مهم از سوی رئیس‌جمهور آمریکا، نگرانی‌ها را بیشتر کرده است. آیا ایران در برابر این چالش‌ها دیپلماسی مقتدرانه‌ای به کار خواهد گرفت؟